Η παραγωγή αγροτικών προϊόντων, για διατροφικές ή βιομηχανικές ανάγκες, αφορά ολόκληρη την κοινωνία. Αφορά τη βιομηχανική παραγωγή τις κοινωνικές υπηρεσίες. Το ζήτημα της οργάνωσης της παραγωγής, της οικονομίας, όλης της κοινωνίας πρέπει να τεθεί σε τελείως διαφορετική βάση από τη σημερινή, όπου κυριαρχούν τα μονοπώλια και οι νόμοι του κέρδους. Είναι κοινή η ανάγκη να οργανωθεί η μεγάλη και συγκεντρωμένη παραγωγή, στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και γης. Η χρησιμοποίηση της γης με την εθελοντική συνένωση των μικρομεσαίων αγροτών σε μεγάλους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, ώστε να επωφελούνται από τα βιομηχανικά προϊόντα, τις κρατικές υποδομές, την παραγωγικότητα των καλλιεργητικών εργασιών (φυτοπροστασία, λίπανση, οργώματα, συλλογή κ.ά.), θα συμβάλει στην άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας και στη βελτίωση της ποιότητας του προϊόντος. Ο κεντρικός σχεδιασμός, το κρατικό εμπόριο να στηρίξουν παραγωγή και συγκέντρωση φθηνού, ασφαλούς και υγιεινού αγροτικού προϊόντος αλλά και του εισοδήματος. Αυτή η ανάγκη απαιτεί ν' αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων για να διεκδικηθεί - κατακτηθεί η λαϊκή εξουσία. Αυτό είναι το βάθρο για να συγκροτηθεί οικονομία προς όφελος των λαϊκών δυνάμεων, νέες εργασιακές σχέσεις, συνεταιριστικής ή κοινωνικής ιδιοκτησίας, με κατάργηση των καπιταλιστικών αγροτικών, βιομηχανικών, εμπορικών, τραπεζικών επιχειρήσεων. Στη θέση τους, μεγάλες κρατικές παραγωγικές μονάδες, μαζί με παραγωγικούς συνεταιρισμούς θα εξασφαλίζουν αγροτικά προϊόντα για τη διατροφή του λαού και την πρώτη ύλη των κρατικών μεταποιητικών μονάδων, αξιοποιώντας τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα, τις εδαφοκλιματολογικές συνθήκες και αναπτυξιακές δυνατότητες της κάθε περιοχής, με κεντρικό και περιφερειακό σχεδιασμό της οικονομίας και στόχο τη λαϊκή ευημερία.