Σε μία από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές τραγωδίες εξελίχθηκαν οι πλημμύρες κατά την περίοδο των μουσώνων στο Πακιστάν. Ενα κράτος 170 εκατομμυρίων κατοίκων, που αντιμετωπίζεται ως «συγκοινωνούν δοχείο» του Αφγανιστάν, κλήθηκε να αντιμετωπίσει, παράλληλα με τον ακήρυχτο πόλεμο που διεξάγεται στο έδαφος του, μία από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές. Οι νεκροί ξεπέρασαν τους 1.800, ενώ οι πληγέντες υπολογίζονται σε 20 εκατομμύρια. Ανθρωποι που έδιναν σκληρή μάχη για την επιβίωση και πριν τις καταστροφές καλούνται να ζήσουν πλέον σε ακόμα χειρότερες συνθήκες, με το σύνολο σχεδόν της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής να έχει καταστραφεί. Ζωντανός παραμένει ο κίνδυνος για την εξάπλωση χολέρας και άλλων ασθενειών.

Η ολιγωρία της πακιστανικής κυβέρνησης ήταν και αυτή τη φορά χαρακτηριστική, με το λαό να καταγγέλλει την αδιαφορία της, αφού οι καταυλισμοί δεν επαρκούσαν, τα τρόφιμα επίσης, ενώ τραγικές ήταν οι ελλείψεις σε φάρμακα και πόσιμο νερό. Αντίθετα, άμεση ήταν η επιστροφή του πακιστανικού στρατού στις επιχειρήσεις εναντίον των «Ταλιμπάν», προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη αγανάκτηση.

Σε αυτό το κλίμα εξακολουθούν και οι αμερικανικές επιθέσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών στις περιοχές των φυλών με εκατοντάδες θύματα κατά τη διάρκεια της χρονιάς, τα οποία βαφτίζονται «Ταλιμπάν», προετοιμάζοντας το έδαφος για συνολικότερο άνοιγμα του μετώπου της ιμπεριαλιστικής επέμβασης και στο Πακιστάν.

Το ΠΑΜΕ, εκφράζοντας στην πράξη τη διεθνιστική του αλληλεγγύη, συγκέντρωσε βοήθεια μέσω των ταξικών συνδικάτων για το δοκιμαζόμενο από τις πλημμύρες και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις λαό του Πακιστάν, την οποία και παρέδωσε σε σχετική εκδήλωση που έγινε στην Αθήνα παρουσία εκπροσώπου των συνδικάτων της πολύπαθης χώρας.