Αφού χλεύασαν και ειρωνεύτηκαν τους συμβολικούς αποκλεισμούς του ΠΑΜΕ σε τράπεζες, εν συνεχεία με θέρμη υπερασπίστηκαν τις μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα, με αφορμή την επιχειρησιακή σύμβαση που υπογράφηκε στην κερδοφόρα γαλακτοβιομηχανία ΝΕΟΓΑΛ στη Δράμα, με πρωτοστατούντα τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ.
Η ακολουθία των δύο αυτών «τοποθετήσεων» συνδέεται με το γεγονός ότι η διεξαγωγή βρώμικου πολέμου σε βάρος της ταξικής συσπείρωσης των εργαζομένων είναι το απαραίτητο όχημα για να αφαιμαχθούν παραπέρα οι εργαζόμενες λαϊκές μάζες προς όφελος των μονοπωλίων.
Φροντίζουν, βέβαια, πάντα, να απολαμβάνουν μονολόγους, απουσία εκπροσώπων του ΠΑΜΕ, αφού έχουν κηρύξει εμπάργκο, κάνοντας κουρελόχαρτο τις «αρχές» της αστικής δημοκρατίας που κάθε τόσο δοξολογούν προασπιζόμενοι τη δικτατορία των μονοπωλίων και της τάχα αντικειμενικής ή πλουραλιστικής ή όπως αλλιώς τη λένε, υποκριτικά, δημοσιογραφίας.
Συγκεκριμένα, στη συζήτηση μεταξύ του κ. Οικονόμου και κ. Χάλαρη, προέδρου του ΣΕΠΕ, ο πρώτος, αφού κουράστηκε ο σβέρκος του από το κούνημα του κεφαλιού του πάνω - κάτω, εκφράζοντας έτσι την αμέριστη συμφωνία του με ένα από τα μεγαλοστελέχη της ΝΕΟΓΑΛ για τις μειώσεις των μισθών, στη συνέχεια, απευθυνόμενος και διακόπτοντας τον πρόεδρο του ΣΕΠΕ, του είπε εν ολίγοις ότι οι μειώσεις μισθών πρέπει να γίνονται και ακόμη και όταν η επιχείρηση έχει τεράστια κέρδη, για να μη φτάσει στο «χείλος της καταστροφής».
Ο κ. Χάλαρης δε χρειάστηκε να συνεχίσει την τοποθέτησή του, αφού διαπίστωσε ότι ο κ. Οικονόμου εκτελεί άριστα τα χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου υπερασπιζόμενος το πρόσφατο αντεργατικό τερατούργημα της κυβέρνησης.
Ολοι αυτοί οι κονδυλοφόροι των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, που δήθεν «κόπτονται» κατά καιρούς για τους χαμηλούς μισθούς των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, για να δικαιολογήσουν το πετσόκομμα των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, πριν από μερικούς μήνες έλεγαν ότι η νέα μείωση των μισθών γίνεται για να μην κλείσουν οι επιχειρήσεις και χαθούν οι θέσεις εργασίας. Οτι οι εργαζόμενοι «πρέπει να βάλουν νερό στο κρασί τους» σε αυτή τη δύσκολη στιγμή.
Προς Λυριτζή, Οικονόμου και Ζήρα απευθύνουμε τη φράση του Μπρεχτ:
«Είναι φυσικά πολύ δύσκολο να μη σκύβεις στους ισχυρούς, και είναι πολύ κερδοφόρο να εξαπατάς τους αδύναμους».