ΟΧΙ στο εμπόριο της απεξάρτησης λένε τα μέλη, οι εκπαιδευόμενοι και οι εργαζόμενοι του «Προγράμματος Προαγωγής Αυτοβοήθειας» του Τμήματος Ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) που αντιδρούν στο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας μέσα από το οποίο προωθείται η ιδιωτικοποίηση της απεξάρτησης. Καλούν σε αντίσταση και αγώνα ενάντια στην επιχειρούμενη εμπορευματοποίηση της απεξάρτησης και στην προσπάθεια υποβάθμισης των δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών. Απαιτούν δημόσιες, δωρεάν και άμεσα προσβάσιμες υπηρεσίες απεξάρτησης για όλους. Απορρίπτουν κάθε ιδέα νομιμοποίησης των παράνομων ιδιωτικών κέντρων απεξάρτησης ή ίδρυσης νέων.

Οπως σημειώνεται σε ανακοίνωσή τους, «οι προτεινόμενες αλλαγές, οι οποίες είναι προφανώς αποτέλεσμα των πιέσεων των επιχειρηματιών που εμπορεύονται τον ανθρώπινο πόνο στο χώρο της απεξάρτησης, θα επιφέρουν την απόλυτη απορρύθμιση και θα οδηγήσουν σε πολύ χειρότερη μοίρα τους εξαρτημένους συνανθρώπους μας και τις οικογένειές τους. Στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο προβλέπεται: πρώτον, η αδειοδότηση ιδιωτικών προγραμμάτων απεξάρτησης, και δεύτερον, η χρηματοδότησή τους από διάφορους κρατικούς πόρους, όπως για παράδειγμα το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων».

Σχολιάζοντας την επιχειρηματολογία που προβάλλεται για την προώθηση αυτών των αλλαγών, όπως π.χ. ότι δήθεν η ίδρυση ιδιωτικών μονάδων απεξάρτησης θα οδηγήσει σε παροχή καλύτερων και φθηνότερων υπηρεσιών, σημειώνουν: «Η διεθνής εμπειρία δείχνει ακριβώς το αντίθετο. Αυτό που έχει συμβεί είναι μια μεγάλη συρρίκνωση των δημοσίων και δωρεάν παρεχομένων υπηρεσιών και αντικατάστασή τους με πανάκριβες ιδιωτικές υπηρεσίες. Στις υπηρεσίες αυτές, οι έχοντες λαμβάνουν πλήρεις υπηρεσίες, ενώ οι μη έχοντες αρκούμενοι στις πενιχρές καλύψεις των ασφαλιστικών τους ταμείων λαμβάνουν - εάν είναι ασφαλισμένοι - το ελάχιστο των παρεχομένων υπηρεσιών. Για τα πλέον αποκλεισμένα τμήματα του πληθυσμού που αντιμετωπίζουν πρόβλημα εξάρτησης (μετανάστες, άνεργοι κλπ) το μόνο που προτείνεται είναι τα προγράμματα υποκατάστασης, τα οποία απέχουν πολύ από αυτό που θεωρούμε αντιμετώπιση της εξάρτησης. Η επικράτηση ακραίου ταξικού διαχωρισμού είναι εμφανής σε όσες χώρες έχουν εφαρμοστεί ανάλογες πολιτικές».

Τονίζουν επίσης ότι η χρηματοδότηση αυτών των ιδιωτικών μονάδων από δημόσιους πόρους, όπως το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, είναι παράλογη καθώς: «Οι φορολογούμενοι πολίτες θα επιδοτούν, μέσω των φόρων τους, επιχειρηματίες, οι οποίοι με τα χρήματα αυτά θα στήνουν προγράμματα, των οποίων τις υπηρεσίες με τη σειρά τους θα χρεώνουν πανάκριβα στους πολίτες που τα έχουν χρηματοδοτήσει!!».