Πέμπτη 20 Γενάρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 11
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Ηταν πάλι όλοι μαζί...

Ηταν και χτες πάλι εκεί, στο τραπέζι του κοινωνικού διαλόγου. Ολοι μαζί, η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, η ηγεσία των εργοδοτικών οργανώσεων (ΣΕΒ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ) και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Και όλοι τους συναγωνίζονταν να δείξουν την ευαισθησία τους για τους ανέργους, για τους ανθρώπους που χάνουν τη δουλειά τους. Οι θύτες, οι πολιτικά υπεύθυνοι για το δράμα των ανέργων, οι άλλοι που απολύουν από τις επιχειρήσεις τους στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της μείωσης του εργατικού κόστους και οι τρίτοι, αυτοί που υποτίθεται ότι τους εκπροσωπούν, όλοι τους συμφωνούν στην ίδια πολιτική.

Το απέδειξαν και χτες στη συνάντησή τους, στην οποία συμφώνησαν να αναβαθμίσουν τη συνεργασία τους, να μονιμοποιήσουν το «διάλογο», να υποβάλουν προτάσεις για τις συνέπειες της κρίσης, για την ανεργία και την απασχόληση. Και ποιες είναι αυτές; Η ίδια πάντα συνταγή. Ενίσχυση των επιχειρήσεων, ευέλικτες μορφές απασχόλησης, εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα, μισοεργαζόμενοι - μισοάνεργοι, χωρίς καμιά ασφάλεια, χωρίς ελπίδα.

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας ανακύκλωσε και πάλι τα γνωστά προγράμματα με τα οποία χρηματοδοτούνται οι επιχειρήσεις, καλύπτονται με χρήματα του ΟΑΕΔ οι ασφαλιστικές εισφορές, μειώνεται το κόστος εργασίας για χάρη της κερδοφορίας. Η κυβέρνηση πουλάει «προστασία» και ευαισθησία στους ανέργους, αφού πρώτα φρόντισε να αυξήσει τα όρια των απολύσεων και όπλισε την εργοδοσία με τις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, αφού εξασφάλισε με την κυβερνητική πολιτική τα συμφέροντα της τάξης που εκπροσωπεί, χτες εμφανίστηκε να ανησυχεί για τη χώρα και «τη δύσκολη οικονομική και κοινωνική συγκυρία» και ανέξοδα καλούσε σε υπευθυνότητα για το ξεπέρασμα της κρίσης. Υπευθυνότητα, βέβαια, που στο λεξιλόγιο του ΣΕΒ σημαίνει νέα επώδυνα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων, νέα προνόμια στην τάξη του.

Και, τέλος, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ο οποίος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της κυβέρνησης και «δεσμεύτηκε να συνδράμει με τις προτάσεις του» το έργο της. Ιδιαίτερη μάλιστα προσοχή έδειξε για τη λεγόμενη «κοινωνική οικονομία», μια ακόμα εφεύρεση των καπιταλιστών και των κυβερνήσεών τους, με την οποία κοινωνικές υπηρεσίες παραδίδονται σε ιδιώτες και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και οι εργαζόμενοι μετατρέπονται σε υποζύγια για ένα κομμάτι ψωμί με την ιδεολογική ομπρέλα του «εθελοντισμού».


Γ. ΖΑΧ.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ