Νερό στο μύλο του αποπροσανατολισμού των λαϊκών στρωμάτων από τη δυσοσμία του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και των σκανδάλων που φύονται στο έδαφος της κυριαρχίας του κεφαλαίου και της διαπλοκής των μονοπωλίων με τα κόμματα της πλουτοκρατίας, επιχείρησαν να ρίξουν συντονισμένα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλος, ο βουλευτής της ΝΔ, Α. Σπηλιωτόπουλος και ο Γ. Πρετεντέρης στην προχτεσινή εκπομπή του τελευταίου στο «ΜΕΓΚΑ». Πρώτος όλων ο Θ. Πάγκαλος επιχείρησε ούτε λίγο ούτε πολύ να χρεώσει στο ΚΚΕ την ευθύνη για το γεγονός ότι σήμερα έχει αποβεί ατελέσφορη η διερεύνηση της Βουλής για το σκάνδαλο «Ζήμενς»! Συγκεκριμένα, είπε: «Το ΠΑΣΟΚ έχει επανειλημμένα κάνει μια πρόταση για να επιβληθεί απόλυτη διαφάνεια στα ταμεία των κομμάτων και στους πόρους που τα τροφοδοτούν. Υπάρχουν κόμματα, τα οποία έχουν αρνηθεί αυτήν την πρόταση, διότι δε θέλουν να υπάρξει διαφάνεια στα οικονομικά τους (...) Και βεβαίως, αν αυτά τα κόμματα δέχονταν να υπάρξει διαφάνεια, δηλαδή, να είναι ονομαστικές όλες οι καταβολές στα ταμεία των κομμάτων, τότε θα λυνόταν το πρόβλημα», καθώς «η διερεύνηση (σ.σ. εν προκειμένω για την υπόθεση "Ζήμενς") είναι απαραίτητη διότι δεν γνωρίζουμε και δεν είναι ανηρτημένα στο διαδίκτυο κάθε ποσό που μπήκε στο ταμείο κάθε κόμματος όταν μπαίνει».

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και μέλος του ΠΑΣΟΚ κοροϊδεύει λέγοντας ότι ο έλεγχος των ταμείων των κομμάτων του κεφαλαίου, όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, ως στοιχείο διαφάνειας, θα αποκαλύψει αν εισέρχεται μαύρο χρήμα, γιατί απλούστατα τα κόμματα, τα στελέχη τους και οι ταμίες τους δεν το εγγράφουν ως τέτοιο. Αυτό αποκάλυψε και η ομολογία του Θ. Τσουκάτου ότι ένα εκατομμύριο ευρώ από τη «Ζήμενς» κατέληξε στο ταμείο του ΠΑΣΟΚ. Δεν είχαν καταγράψει τον ενισχυτή. Και έχουν τρόπο να το κάνουν «διαφανέστατα», αν θέλουν να τον συγκαλύψουν. Ξέρουν αυτοί, και ας αφήσει το δούλεμα ο Θ. Πάγκαλος. Με τέτοια κάλπικα επιδιώκει να αθωώσει την πολιτική ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, που έχει δημιουργήσει το θεσμικό και νομικό πλέγμα συγκάλυψης της διαπλοκής τους με τα μονοπώλια. Αναπαράγοντας τις ξοφλημένες αθλιότητες για τα οικονομικά του ΚΚΕ, επιχειρεί ταυτόχρονα να αθωώσει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο αποτελεί τη μήτρα των σκανδάλων, της διαπλοκής, του «μαύρου πολιτικού χρήματος», μέσα από τον εναγκαλισμό του αστικού κράτους, των κυβερνήσεων και των κομμάτων της πλουτοκρατίας με τις επιχειρήσεις, υπέρ των οποίων νομοθετούν. Ο τρόπος που το γερμανικό κράτος έκλεισε την υπόθεση, αυτό δείχνει. Αν στο ΠΑΣΟΚ κόπτονταν τόσο πολύ για τη «διαφάνεια», δεν θα απέρριπταν μετά βδελυγμίας τις προτάσεις του ΚΚΕ για ονομαστικοποίηση των μετοχών των ανώνυμων εταιρειών, έλεγχο στην εξαγωγή κεφαλαίων από τη χώρα και κατάργηση του τραπεζικού, εμπορικού, φορολογικού κα επιχειρηματικού απορρήτου. Αν, πράγματι, ήθελαν το χτύπημα της διαπλοκής, θα δέχονταν αυτά τα ελάχιστα μέτρα που προτείνει το ΚΚΕ και τα οποία παρεμβάλλουν εμπόδια στη δράση του κεφαλαίου και μπορούν ενδεχομένως να αποκαλύψουν τη διαπλοκή.

Από την πλευρά του, ο Α. Σπηλιωτόπουλος, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, εκτιμά ότι «το πλυντήριο χρήματος γίνεται μέσα από τα κουπόνια των κομμάτων», καθώς υποστηρίζει ότι τα αστικά κόμματα μπορούν να «βαφτίζουν» κουπόνια μια μεγάλη μίζα στα ταμεία τους και συνεπώς να συγκαλύπτεται η διαπλοκή. Ενοχοποιούν τα κουπόνια, έχοντας τα ίδια τα αστικά κόμματα άλλους τρόπους να παίρνουν λεφτά από τους καπιταλιστές, για να στοχοποιήσουν το ΚΚΕ. Αυτό που τελικά επιδιώκουν είναι να εμποδίσουν το λαό να το ενισχύει από το υστέρημά του, με 5, 10, 20 ευρώ. Τα κουπόνια της οικονομικής εξόρμησης και της μόνιμης οικονομικής ενίσχυσης του ΚΚΕ δεν έχουν καμία σχέση με τα ...«κουπόνια» των κομμάτων της πλουτοκρατίας. Το ΚΚΕ απευθύνεται για την οικονομική του ενίσχυση στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, σε αυτούς, δηλαδή, που έχουν συμφέρον να το στηρίξουν ενεργά με την ψήφο τους, τη συμπαράταξή τους, με τη συμμετοχή τους στους λαϊκούς αγώνες και - σε τελική ανάλυση - με οικονομική βοήθεια από το υστέρημά τους. Το ΚΚΕ δε νομοθετεί προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών και η πολιτική του είναι στρατηγικά ενάντια στα συμφέροντά τους. Γι' αυτό και είναι εκ του πονηρού κάθε σύγκριση της οικονομικής δουλειάς που κάνει το ΚΚΕ με τις σχέσεις αίματος των αστικών κομμάτων με το κεφάλαιο. Ο,τι και να κάνουν, όση λάσπη κι αν ρίξουν, το ΚΚΕ δεν πρόκειται να δώσει στο κράτος και στους μηχανισμούς του τα ονόματα των μελών του και όσων το ενισχύουν οικονομικά από το υστέρημά τους. Εμπόδια στη δράση του και στην επαφή με το λαό το ΚΚΕ δεν πρόκειται να ανεχτεί, ό,τι κι αν κάνουν. Και, βέβαια, ο λαός δεν πρέπει να ανεχτεί την κάλπικη ρητορεία περί ηθικοποίησης του πολιτικού συστήματος που τον βασανίζει.