Τη μείωση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων κατά 80.000 στρέμματα, καθώς και της τιμής των τεύτλων κατά 3%, αποφάσισε το ΔΣ της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, με πρόφαση την «αντιμετώπιση» της περσινής υπέρβασης της ποσόστωσης σε ζάχαρη για τη χώρα μας, που έχει οριστεί στους 319.000 τόνους, αλλά και του διεθνούς ανταγωνισμού... Πρόκειται για μια απόφαση που επιφέρει ένα επιπρόσθετο πλήγμα σε χιλιάδες αγρότες της χώρας, αφού για άλλη μια φορά μέσα στα τέσσερα τελευταία χρόνια αποφασίζεται η μείωση της τιμής προϊόντος.

Η παραγωγή ζάχαρης το 2000 ξεπέρασε την ποσόστωση κατά 48.000 τόνους, και έφτασε στους 367.000 τόνους. Με δεδομένο ότι η ποσότητα της υπέρβασης μεταφέρεται στην ποσόστωση του επόμενου έτους, η παραγωγή το 2001 δε θα πρέπει να ξεπεράσει τους 271.000 τόνους. Στο πλαίσιο αυτό αποφασίστηκε η μείωση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων από 500.000 στρέμματα που ήταν την προηγούμενη χρονιά, σε 420.000 στρέμματα.

Παράλληλα όμως, αποφασίστηκε και η μείωση της τιμής κατά 3% με πρόφαση πως η ΕΒΖ αγοράζει με την ίδια τιμή τις ποσότητες της Α' και Β' ποσόστωσης ενώ στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες η τιμή της Β' ποσόστωσης είναι μειωμένη κατά 3,6% σε σχέση με την Α'.

Στη νέα αντιαγροτική επίθεση της ΕΒΖ, που εντάσσεται στο πλαίσιο των αποφάσεων κυβέρνησης και ΕΕ, οι αγρότες ετοιμάζονται να αντιδράσουν αγωνιστικά. Στον Εβρο πέρσι καλλιεργήθηκαν 86.000 στρέμματα, ενώ μετά την απόφαση του ΔΣ της ΕΒΖ, φέτος θα καλλιεργηθούν 66.000. Θέση στο θέμα πήρε με ομόφωνη απόφασή του και το ΝΣ Εβρου που καταδικάζει την πολιτική της ΕΒΖ. Στο μεταξύ η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων «Η Ενότητα» προγραμματίζει σύσκεψη αγροτών στο Βόρειο Εβρο με στόχο το συντονισμό της δράσης των αγροτών της περιοχής στην κατεύθυνση απόκρουσης της νέας επίθεσης στα εισοδήματά τους.

Με ανακοίνωσή της η Αχτιδική Επιτροπή Βόρειου Εβρου του ΚΚΕ, εκτιμά ότι και το 2001 θα είναι για τους αγρότες μια πολύ δύσκολη χρονιά, μετά και από τα μέτρα που πήρε η ΕΕ για τη μείωση των στρεμμάτων στη βαμβακοκαλλιέργεια και τευτλοκαλλιέργεια, τη μείωση των τιμών στα σιτηρά και μιας σειράς άλλων προϊόντων, την ίδια ώρα που γεωργικά εφόδια (π.χ. πετρέλαιο) αυξάνονται πολύ περισσότερο από τον πληθωρισμό.

«Η αιτία που δημιουργεί τα προβλήματα στην τευτλοκαλλιέργεια βρίσκεται στην πολιτική της ΕΕ, που για πολλά χρόνια έχει καθηλώσει το ελληνικό δικαίωμα στους 319.000 τόνους ζάχαρης, παραγωγή που δεν καλύπτει ούτε την εγχώρια κατανάλωση, με αποτέλεσμα να αναγκάζουν τη χώρα μας να εισάγει κοντά σε όλα τ' άλλα και τη ζάχαρη.

Γι' αυτό και η δίκαιη αγανάκτηση των αγροτών πρέπει να στραφεί, πρώτα και κύρια ενάντια στην πολιτική της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, πρέπει να διεκδικηθεί δικαίωμα παραγωγής ζάχαρης πολύ μεγαλύτερο από τους 319 χιλ. τόνους που μας επιτρέπει η ΕΕ», αναφέρει η Αχτιδική Επιτροπή Β. Εβρου του ΚΚΕ και καλεί για άλλη μια φορά τους αγρότες μας να συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπάρχει γι' αυτούς μέλλον με την πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης. «Είναι αναγκαιότητα να συγκρουστούν μ' αυτή την πολιτική και για να είναι ο αγώνας τους αποτελεσματικός, χρειάζεται να συγκροτηθεί ένα μέτωπο υπεράσπισης της αγροτικής οικονομίας που αυτό σημαίνει και τη σωτηρία της ελληνικής υπαίθρου από την εγκατάλειψη και την ερήμωση».