Το... «φως» του Αβραμόπουλου. Η Αθήνα στην καθημερινότητά της, πνιγμένη από το τσιμέντο και το νέφος.

(στο εισαγωγικό του σημείωμα στο πρόγραμμα της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», δυόμισι χρόνια πριν).

Λόγια εξαιρετικά επίκαιρα ιδιαίτερα σήμερα που ένας εκ των κατεξοχήν υπευθύνων για την κατάντια της πόλης, ο ίδιος ο δήμαρχός της, εμφανίζεται να αξιώνει να του εμπιστευτούμε όχι πια μόνο την πόλη, μα και όλη τη χώρα για να φέρει και σ' αυτήν το «φως»!

Δύο μέρες πριν η ΚΟ Αθήνας του ΚΚΕ με μια προκήρυξη καταπέλτη καταγράφει το «φως» που έφερε στην Αθήνα η θητεία Αβραμόπουλου:

Μετέτρεψε το Δήμο της Αθήνας σε ένα φοροεισπρακτικό μηχανισμό επιβάλλοντας τεράστιες αυξήσεις στα δημοτικά τέλη και φόρους. Από τότε που ανέλαβε τη διοίκηση του δήμου (1/1/95), τα δημοτικά τέλη για τις κατοικίες αυξήθηκαν κατά 86,7% και για επαγγελματική στέγη 85,6%, ενώ η Αθήνα παραμένει το ίδιο βρώμικη πόλη, ιδίως οι γειτονιές της.

Οι ελεύθεροι χώροι, με τη συναίνεσή του, γίνονται βορά στις ορέξεις του μεγάλου κεφαλαίου. Λαμπράκης, Βωβός, Κυριακού, Γουλανδρής παίρνουν για τους δικούς τους σκοπούς και τους τελευταίους μεγάλους ελεύθερους χώρους.

Ολο και περισσότερες υπηρεσίες και αρμοδιότητες του δήμου ανατίθενται σε ιδιώτες. Πιο γνωστό παράδειγμα είναι το σκάνδαλο της ανάθεσης των παρκόμετρων σε ιδιώτη, που στοίχισε δισεκατομμύρια στην τσέπη των Αθηναίων.

Προχώρησε σε υπέρογκα δάνεια 34,5 δισ., υποθηκεύοντας το μέλλον του δήμου, όχι για έργα άμεσης προτεραιότητας και υποδομής της πόλης, αλλά για έργα εντυπωσιασμού, όταν η Αθήνα στην πρώτη βροχή πνίγεται και σε έκτακτες περιπτώσεις, όπως ο περσινός σεισμός, οι κάτοικοι δεν έχουν ανοιχτούς χώρους να καταφύγουν. Οι σημερινές οφειλές του δήμου ανέρχονται σε 28,9 δισ.

Ουδέποτε συμπαραστάθηκε στα δίκαια αιτήματα και κινητοποιήσεις των εργαζομένων και της νεολαίας της πόλης, αντίθετα φρόντιζε στο όνομα της «ευταξίας» της πόλης να καταστρέφει συστηματικά τις αφίσες και τα πανό για τις διάφορες εκδηλώσεις του λαϊκού κινήματος, να προτείνει απαγόρευση των διαδηλώσεων στους δρόμους στο όνομα του κυκλοφοριακού προβλήματος, για το οποίο ουδέποτε ενδιαφέρθηκε, να προβαίνει σε επιχειρήσεις «σκούπα» για εκδίωξη των Κούρδων προσφύγων και άλλων μεταναστών από το κέντρο της πόλης, καθώς και των μικροπωλητών, τη στιγμή που το μεγάλο κεφάλαιο συστηματικά καταστρέφει το περιβάλλον και στην πρωτεύουσα.

Αυτή είναι η «φωτεινή» Αθήνα του Αβραμόπουλου, αυτού που εφάρμοσε πιστότερα από κάθε άλλον την κοινή πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Αυτή η Αθήνα, καθρέφτης της εφαρμοζόμενης πολιτικής, δεν έχει ανάγκη από νέους σωτήρες του ίδιου φυράματος. Αυτή η Αθήνα κι αυτή η χώρα δεν έχουν ανάγκη από κινήσεις και σχήματα τη δημιουργία των οποίων ενθαρρύνει η άρχουσα τάξη, με στόχο να λειτουργήσουν σαν εφεδρείες του συστήματος και σαν αναχώματα στη ριζοσπαστική έκφραση της αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής. Εχουν ανάγκη από ένταση της δράσης εκείνων των δυνάμεων που βρίσκονται σε ρήξη μ' αυτή την πολιτική. Και η μέχρι τώρα δράση της «Συμπαράταξης για την Αθήνα» βεβαιώνει πως οι δυνάμεις αυτές και υπάρχουν και είναι αποφασισμένες να εντείνουν την πάλη τους. Σ' αυτήν την πάλη αφιερώνεται το σημερινό «σαλόνι» του «Ρ», με αφορμή τις προετοιμασίες της Ολομέλειας της Συμπαράταξης που έχει προγραμματιστεί για τις 22 Γενάρη του 2001.