Οι γονείς είναι αγανακτισμένοι γιατί παρά το γεγονός ότι το χωριό έχει παιδιά, ώστε να στελεχωθεί το Νηπιαγωγείο, είναι αναγκασμένοι να μεταφέρουν τα παιδιά τους τουλάχιστον 15 χιλιόμετρα έξω από το χωριό, με ένα οδικό δίκτυο το οποίο στην κυριολεξία θέτει τη σωματική τους ακεραιτότητα σε κίνδυνο.

Μάλιστα τον προηγούμενο χρόνο όταν μετά από διαμαρτυρίες των γονιών μπήκε πούλμαν του ΚΤΕΛ για τη μεταφορά των μικρών μαθητών, τους έγινε γνωστό ότι έπρεπε να καταβάλλουν μηνιαίως το ποσό των 30 ευρώ για την πληρωμή της συνοδού των παιδιών, πράγμα που έκαναν, παρά το γεγονός ότι με βάση τα ισχύοντα η μίσθωση και η συνοδεία των μαθητών καλύπτεται από το ίδιο το κράτος.

Οι γονείς επίσης ανησυχούν και για το Δημοτικό σχολείο της περιοχής, το οποίο σύμφωνα με τα σχέδια του υπουργείου η μόνη προοπτική που έχει είναι να κλείσει. Το Δημοτικό σχολείο να αναφέρουμε ότι στεγάζεται σε ένα κοντέινερ για το οποίο πλήρωσαν οι ίδιοι οι γονείς...

Αξίζει να τονίσουμε ότι πρόκειται για ένα χωριό με ανεπτυγμένη αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, με νέα ζευγάρια και πολλές πολύτεκνες οικογένειες. Ομως τόσο με την αντιαγροτική πολιτική που ακολουθείται όλα αυτά τα χρόνια, όσο και τώρα με τη συγχώνευση των σχολείων, επιταχύνεται η συρρίκνωσή του.

Η απάντηση που πήραν από την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης ήταν ότι το θέμα έχει λήξει και πως δεν μπορεί να γίνει τίποτα, δείχνοντας τις προθέσεις της κυβέρνησης και του υπουργείου για αποφασιστική εφαρμογή των αντιεκπαιδευτικών και αντιλαϊκών επιλογών τους.

Οι γονείς για μια ακόμη φορά έκαναν σαφές ότι δεν πρόκειται να μείνουν με σταυρωμένα χέρια και ότι θα κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους.