Eurokinissi

Ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφορές τους, οι δηλώσεις όλων των εκπροσώπων του κεφαλαίου σε ένα πράγμα συνηγορούν. Οτι η όποια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους γίνεται για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και όχι του λαού

Στο πλαίσιο αυτό, κλιμακώνονται οι τροχιοδεικτικές βολές από τη γερμανική κυβέρνηση για την αναδιάρθρωση ή επιμήκυνση της αποπληρωμής του ελληνικού χρέους. Ο Λαρς Φελντ, μέλος του «συμβουλίου σοφών» για την οικονομία της γερμανικής κυβέρνησης, μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής», επισημαίνει ότι τάσσεται υπέρ της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους επειδή «τα μέτρα σταθεροποίησης της οικονομίας είναι δύσκολο να επιβληθούν πολιτικά».

Ο ίδιος επιχειρεί μια χυδαία λαθροχειρία σε βάρος του ελληνικού λαού, εκτιμώντας αυθαίρετα ότι «οι απεργίες έμειναν σε χαμηλά επίπεδα (...) ο κόσμος αποδέχθηκε προφανώς τα μέτρα», και σημειώνει: «Το κρίσιμο ερώτημα είναι ακριβώς αν αυτή η αποδοχή μπορεί να συνεχιστεί για πέντε, έξι ή επτά χρόνια, ιδίως όταν δε φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ».

Ο ίδιος, ερμηνεύοντας την αρνητική στάση της ΕΚΤ απέναντι στο ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης, σημειώνει πως «έχει σίγουρα αρκετούς λόγους γι' αυτό. Ενας από αυτούς, ο πιο βασικός, είναι ο φόβος της για εξάπλωση του φαινομένου και σε άλλες χώρες». Ο Λ. Φελντ προκρίνει τη λύση της επιμήκυνσης της αποπληρωμής του χρέους, με την ΕΚΤ να παίζει το ρόλο του μεσολαβητή ανάμεσα στην Ελλάδα και τους πιστωτές της, σημειώνοντας ότι «αναδιάρθρωση δε σημαίνει οπωσδήποτε γνήσια χρεοκοπία. Στο πλαίσιό της δίνεται η δυνατότητα για ήσυχες διαπραγματεύσεις, έτσι που το τελικό αποτέλεσμα να είναι ευνοϊκό και για τους πιστωτές».

Ως δεύτερη δυνατότητα θυμίζει την πρόταση του Τόμας Μάγερ, της «Deutsche Bank», για επαναγορά κρατικών ομολόγων με χρήματα από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, σημειώνοντας ότι «μια επαναγορά κρατικών χρεογράφων στο 75% της ονομαστικής τους αξίας ισοδυναμεί με ένα "κούρεμα" της τάξεως του 25%. Αυτό θα ήταν μια μεγάλη ανακούφιση για την Ελλάδα, αν και η ανάγκη για περαιτέρω μείωση του ελλείμματος θα εξακολουθούσε να είναι πιεστική». Σε κάθε περίπτωση, όλες οι εκδοχές της αναδιάρθρωσης που απαριθμεί είναι φανερό ότι συμφέρουν την πλουτοκρατία και όχι βέβαια το λαό.

Στο ίδιο πνεύμα, ο Κλέμενς Φουστ, σύμβουλος του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, εκτιμά ότι «η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της για τρεις κυρίως λόγους: Πρώτον, δε νομίζω ότι η Ελλάδα μπορεί να αποπληρώσει το χρέος της χωρίς τεράστια βοήθεια από το εξωτερικό (...) Δεύτερον, αν δεν υπάρξει αναδιάρθρωση, η αβεβαιότητα για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας θα καθυστερήσει την ανάκαμψή της. Τρίτον, οι ιδιώτες πιστωτές θα πρέπει να αναλάβουν μέρος του κόστους της επίλυσης της κρίσης χρέους».

Ο ίδιος εκτιμά ότι αυτή η αναδιάρθρωση θα πρέπει να γίνει το αργότερο μέχρι τον Απρίλη του 2013, με δεδομένη τη μέχρι τότε χρηματοδότηση της Ελλάδας από την ΕΕ. Μάλιστα, ξεκαθαρίζει ότι οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών και η ΕΕ συζητούν και προετοιμάζονται για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, αλλά «δε συζητούν την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ανοιχτά, επειδή αυτό θα δημιουργούσε μεγαλύτερη αβεβαιότητα και κερδοσκοπία στις αγορές».

Από την πλευρά του, ο ευρωενωσιακός επίτροπος Ολι Ρεν επαναλαμβάνει την επίσημη θέση της ΕΕ, ότι «η αναδιάρθρωση δεν είναι μέρος της στρατηγικής μας (...) Οι υποστηρικτές αυτής της ιδέας φαίνεται να αγνοούν τις πιθανές καταστροφικές συνέπειες που θα είχε η αναδιάρθρωση στην οικονομική σταθερότητα». Η προτεραιότητα της ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να είναι η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, η μείωση των κρατικών δαπανών και η αύξηση των φόρων, υπογραμμίζει ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, Κλάους Ρέγκλινγκ.

Μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt», επισημαίνει ότι οι τράπεζες τροφοδοτούν τις συζητήσεις γύρω από την αναδιάρθρωση, σημειώνοντας: «Οι τράπεζες έχουν βγάλει πολύ υψηλά κέρδη από την αναδιάρθρωση των κρατικών χρεών στη Λατινική Αμερική και την Ασία τη δεκαετία του '80 και του '90. Θα επιθυμούσαν να επαναλάβουν το ίδιο και στην Ευρώπη (...) Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας το έχουν στα χέρια τους θεσμικοί επενδυτές, ανάμεσά τους ασφάλειες, ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες. Οι ζημίες για τις τράπεζες σε περίπτωση αναδιάρθρωσης θα κινηθούν σε ανεκτά επίπεδα, αντίθετα τα κέρδη που θα καρπωθούν από τις αποδόσεις θα είναι σημαντικότερα».

Σε άλλη συνέντευξη, στη γαλλική εφημερίδα «Les Echos», τονίζει ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να επισπεύσει τις ιδιωτικοποιήσεις και να αυξήσει το ρυθμό δημοσιονομικής εξυγίανσης και σημειώνει πως «η Κομισιόν, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ είναι πεπεισμένοι ότι το σχέδιο εξυγίανσης του προϋπολογισμού μπορεί να επιτευχθεί χωρίς αναδιάρθρωση χρέους», καθώς μια αναδιάρθρωση «θα πρέπει να εξεταστεί μόνο ως έσχατη λύση, επειδή δεν μπορεί να γίνει χωρίς συνέπειες στην οικονομία της ελεύθερης αγοράς (...) Επιπλέον, θα προέκυπταν νέα έξοδα στήριξης, και συγκεκριμένα των ευρωπαϊκών τραπεζών».

Ομοίως, ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, Βίτορ Κονστάντσιο, ισχυρίζεται ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δε βρίσκεται στο τραπέζι των συζητήσεων και η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να επιμείνει στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων. Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΚΤ, στην ετήσια έκθεσή της, σημειώνει ότι μπορεί το έλλειμμα της Ελλάδας να ήταν υψηλότερο του στόχου για το 2010, ωστόσο, το πρόγραμμα αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων της κυβέρνησης βρίσκεται «σε σωστό δρόμο», κυρίως χάρη στα νέα μέτρα που ανακοινώθηκαν για το 2011. Σύμφωνα με την ΕΚΤ, απαιτείται επανακαθορισμός των νέων μέτρων, ώστε το έλλειμμα να πέσει κάτω από το 3% του ΑΕΠ έως το 2014.

Ακόμα, ο Π. Ντε Κάιζερ, διευθυντικό στέλεχος της «BNP - Paribas Fortis», μιλώντας στη βελγική εφημερίδα «L' Echo», εκτιμά ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους «θα ήταν πραγματικά καταστροφική», καθώς θα είχε συνέπειες ντόμινο για τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης και «ο ελληνικός τραπεζικός τομέας θα αντιμετώπιζε ανυπέρβλητο πρόβλημα». Ετσι, τονίζει πως «είναι αυτονόητο ότι η πίεση της Ευρώπης και του ΔΝΤ δεν πρέπει να χαλαρώσει, ώστε η Ελλάδα να ξαναβάλει τα οικονομικά της σε κατάσταση λειτουργίας».

Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Wall Street Journal», οι αγορές δεν πιστεύουν τους αξιωματούχους της ΕΚΤ και της ελληνικής κυβέρνησης ότι δεν είναι στα σχέδια μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και σημειώνεται ότι, σύμφωνα με την «Deutsche Bank», οι τιμές των ελληνικών CDS (συμβόλαια αθέτησης πληρωμών) υποδηλώνουν πιθανότητα 46% για μια αναδιάρθρωση τα επόμενα δύο χρόνια.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «αυτοί που αντιτίθενται σε μια αναδιάρθρωση έχουν καλά επιχειρήματα», καθώς οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι εκτεθειμένες στο χρέος της Ελλάδας και χρειάζονται επανακεφαλαιοποίηση, ενώ μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα προκαλούσε προβλήματα στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία.

«Η ορθόδοξη σκέψη είναι ότι η Ευρώπη θα καθυστερήσει την αναδιάρθρωση μέχρι το μέσον του 2013, όταν ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας τεθεί σε λειτουργία», σημειώνεται χαρακτηριστικά. Ακόμα, η εφημερίδα εκτιμά ότι η Ελλάδα θα καταφύγει στις αγορές το 2012, αναζητώντας 26,7 δισ. ευρώ σε μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα ομόλογα, αλλά με βάση τις συνθήκες της αγοράς σήμερα, οι επενδυτές δε θα της τα δώσουν.

«Το ρολόι χτυπάει για μια απόφαση σχετικά με το πώς θα χρηματοδοτηθεί η Ελλάδα το 2012. Η αύξηση των ελληνικών αποδόσεων υποδηλώνει ότι οι επενδυτές δεν περιμένουν να δουν τι θα γίνει. Αλλά δεδομένων των φόβων μετάδοσης αν γίνει επιμήκυνση ή αναδιάρθρωση, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ίσως καταλήξουν απλώς στο να χορηγήσουν επιπλέον κεφάλαια στην Ελλάδα», τονίζεται στο δημοσίευμα.