Η ΕΣΑΚ - Συνεργαζόμενοι απευθύνει κάλεσμα στους γεωπόνους του Δημοσίου να υπερψηφίσουν μαζικά το αγωνιστικό ψηφοδέλτιο στις επικείμενες εκλογές για το ΔΣ της ΠΕΓΔΥ (Πανελλήνια Ενωση Γεωπόνων Δημοσίων Υπαλλήλων) και για αντιπροσώπους στην ΠΟΓΕΔΥ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Γεωτεχνικών Δημοσίων Υπαλλήλων), που γίνονται στις 12/5/11 στην επαρχία και στις 25/5/11 στην Αθήνα.

Στην εκλογική διακήρυξη επισημαίνεται ανάμεσα σε άλλα πως τα όσα αρνητικά συμβαίνουν δε θα μπορούσαν να υλοποιηθούν αν η κυβέρνηση και το κεφάλαιο δεν εύρισκαν στηρίγματα στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Ειδικότερα τονίζεται: «ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ, ομοσπονδίες όπως η ΠΟΓΕΔΥ, πρωτοβάθμια σωματεία όπως η ΠΕΓΔΥ συμπράττουν σε αυτές τις πολιτικές, καλλιεργώντας αυταπάτες και συγχύσεις. Περιορίζουν τις όποιες διεκδικήσεις στη λογική του εφικτού, στο όνομα μιας δήθεν καλύτερης διαχείρισης του καπιταλισμού, στη λογική του δικού μας "μικρόκοσμου" των επιδομάτων, των οδοιπορικών, των θέσεων ευθύνης ΠΕ και ΤΕ κ.ά. στην κατεύθυνση ότι όταν όλοι οι άλλοι θα καταστρέφονται εμείς θα καταφέρουμε να περισωθούμε. Χαρακτηριστική είναι η λογική της καρέκλας, που κυριάρχησε μετά τις προηγούμενες εκλογές στις 2 μεγάλες παρατάξεις (ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚ). Η ΠΕΓΔΥ έμεινε σχεδόν 10 μήνες χωρίς προεδρείο μέχρι να τα βρουν και να μοιραστούν οι ρόλοι σε ΠΕΓΔΥ - ΠΟΓΕΔΥ στη λογική της διαιώνισης της πιο πάνω πολιτικής. Εφτασαν στο σημείο να ακούγονται από το προεδρείο της ΠΕΓΔΥ απόψεις του τύπου "κανένας συνάδελφος δεν θέλει να πάει σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις". Σίγουρα δεν μπορούμε να περιμένουμε την οργάνωση της πάλης μας από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες τύπου ΑΔΕΔΥ - ΠΟΓΕΔΥ. Δεν μπορούμε να τους εμπιστευτούμε. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο τώρα που βρισκόμαστε σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, που συνέχεια βαθαίνει. Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους με όρους συλλογικούς, μαζικού κινήματος. Με γενικές συνελεύσεις, με αναβαθμισμένη δράση στα πρωτοβάθμια σωματεία, με επιτροπές αγώνα και πάνω απ' όλα σε συστράτευση με το ΠΑΜΕ και με τα ταξικά συνδικάτα. Στη βάση αυτή απαιτείται οργάνωση των εργαζομένων σε τοπική - παραγωγική βάση σε ενιαία συνδικάτα, που θα συσπειρώνουν όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας».