Τετριμμένη, γλυκανάλατη και εκνευριστική για την αναποφασιστικότητα των βασικών χαρακτήρων αμερικάνικη αισθηματική κομεντί γεμάτη κλισέ, πολύ πιο κοντά σε τηλεοπτική σαπουνόπερα παρά σε ταινία για αίθουσες. Κάτι από απελπισμένες νοικοκυρές, κάτι από νέους και επιτυχημένους δικηγόρους, κάτι από Φιλαράκια και πάει λέγοντας... Σε στεγανό περιβάλλον νεοϋορκέζικης μπουρζουαζίας, πνιγμένο σε πάρτι, αλκοόλ και καλοκαιρινά σαββατοκύριακα σε παραλιακό θέρετρο, μια παρέα φίλων και ανάμεσά τους ένα ερωτικό τρίγωνο κι ένας προγραμματισμένος γάμος - αμερικάνικου τύπου.

Σενάριο κλισέ, ιστορία που κουτσαίνει, με ανατροπές και έκβαση της ιστορίας αναμενόμενη, μια γυναικεία φιλία ανεξήγητα συμβατική και ψεύτικη, χαρακτήρες που αντιπαθούν και χειραγωγούν εκβιαστικά ο ένας τον άλλον, σκηνές και ερμηνείες δανεισμένες από άλλα φιλμ, δύσκολο ίσως να προσδιορίσεις το ακριβές πόθεν, η αίσθηση όμως του d?j? vu καλουπώνεται σαν με οπλισμένο σκυρόδεμα. Απογοητευτικά βαρετό, αποτυγχάνει να δραματοποιήσει τις προϋποθέσεις για ίντριγκα, που θα μπορούσε να δημιουργήσει. Ξεκινά κωμικό, μετά το ρίχνει στον καθωσπρεπισμό και τη σοβαροφάνεια, η αρχή που δομεί την ιστορία εκφράζεται στη ρήση του αστού πατέρα του Ντεξ προς το γιο του «αυτό που θέλεις έρχεται σε αντίθεση με το σωστό», ενώ το χασίς και η μαριχουάνα διαφημίζονται ως αναπόσπαστα στοιχεία της διασκέδασης... Σε έναν κόσμο που ο μόνος διαχωρισμός που ισχύει είναι καυτοί και μη καυτοί... Και βέβαια το τσακίρ κέφι συμπληρώνει πάντα η παρατεταμένη χαρακτηριστική κραυγή ου... ου... ου... ου... ου... ανατριχιαστικό!

Παίζουν: Κέιτ Χάντσον, Στιβ Χάουι, Τζον Κραζίνσκι, Τζίνιφερ Γκούντγουιν, Ασλεϊ Γουίλιαμς, Κόλιν Ιγκλεσφιλντ, Πέιτον Λιστ κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (2011).