Οπως καταλαβαίνετε - μετά τα παραπάνω - το να ξεκινήσει τη σχολική χρονιά χωρίς κανένα κενό στα σχολεία, έχοντας, όμως, διώξει καμιά 10αριά χιλιάδες εκπαιδευτικούς δίχως να προσλάβει καινούριους, αποτελεί παιχνιδάκι.
(Ιδίως όταν έχει προηγηθεί ένας ...εκπαιδευτικός «Καλλικράτης», με μόνο γνώμονα το να κοπούν κονδύλια).
Φυσικά, για την Αννα Διαμαντοπούλου μιλάμε, που, όπως δήλωσε, τα πάντα στην Παιδεία είναι «υπό έλεγχο», χαρακτηρίζοντας τον εαυτό της «καλό καπετάνιο» που «φαίνεται στις φουρτούνες».
Αφού, όμως, της αρέσουν οι ...φουρτούνες, γιατί έκανε ό,τι μπορούσε για να περάσει το νομοσχέδιό της μέσα στο κατακαλόκαιρο (συζητείται την επόμενη βδομάδα στη Βουλή);
Γιατί προωθεί τον υποτιθέμενα κοινής αποδοχής από την πανεπιστημιακή κοινότητα νόμο της, όταν τα πανεπιστήμια δε λειτουργούν;
Προφανώς γιατί έχει πλήρη συναίσθηση και τού τι κάνει, και γιατί το κάνει και, κυρίως, το ποια συμφέροντα εξυπηρετεί. Αλλωστε, δε φροντίζει να κρύψει και ιδιαίτερα το πόσο πιστεύει στην εκπαίδευση που «εναρμονίζεται» με την αγορά.
Εξ ου και έχει αναδειχθεί σε ένα κυβερνητικό στέλεχος, που με φανατισμό υπερασπίζεται την κυβερνητική πολιτική που θέλει να «εναρμονίσει» τους πάντες και τα πάντα με τις «αγορές».
ΒΡΕ ΒΡΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟΨΕΙΣ που διατύπωσε περί κρίσης ο πάπας Βενέδικτος ο Β'! Είναι υπέρ - δήλωσε - μιας «ανθρωποκεντρικής οικονομίας», που θα «προκρίνει τον άνθρωπο και όχι το κέρδος» και θα «τεθεί στην υπηρεσία της προστασίας της εργασίας».
Το ότι οι αντιλήψεις του πάπα συμπίπτουν και φραστικά πολύ με τις απόψεις του ...ΣΥΡΙΖΑ, υποθέτουμε ότι είναι εντελώς ...τυχαίο.