Με αφορμή τη συμπλήρωση 10 χρόνων από την επίθεση στους «δίδυμους πύργους» στις ΗΠΑ, η ΔΗΜ.ΑΡ. εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει: «Η εγκληματική τρομοκρατική βία δεν πρέπει να οδηγήσει σε περιστολή αλλά διεύρυνση της ελευθερίας και της δημοκρατίας (...) Η σοβαρή οικονομική κρίση και οι αραβικές επαναστάσεις υπενθυμίζουν πως έχουμε περισσότερο από ποτέ ανάγκη την προώθηση του διαλόγου μεταξύ των πολιτισμών»! Μάλιστα για να προσδώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στα όσα αναφέρει, επικαλείται τον πρόεδρο Ομπάμα και παραθέτει το εξής απόσπασμα από ομιλία του: «Οσο η σχέση μας καθορίζεται από τις διαφορές μας, θα δυναμώνει εκείνους που σπέρνουν το μίσος αντί για την ειρήνη και προωθούν τις συγκρούσεις αντί για τη συνεργασία, που οδηγεί τους ανθρώπους στη δικαιοσύνη και την ευημερία. Αυτός ο κύκλος της καχυποψίας και της διχόνοιας πρέπει να σταματήσει»!

Και η ανακοίνωση της ΔΗΜ.ΑΡ. καταλήγει με την ευχή «να επικρατήσει για όλους τους λαούς η ειρήνη, η δικαιοσύνη, η ελευθερία, η αλληλεγγύη και ο σεβασμός των ανθρώπινων και θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, απέναντι σε κάθε μορφή βίας, από όπου και αν προέρχεται»!!!

Τώρα εμείς τι να τους πούμε; Οτι η τρομοκρατική βία αποδείχτηκε εξαιρετικά βολικό πρόσχημα, τόσο που να εδραιώνει βεβαιότητες για την προέλευσή της και την υποκίνησή της, για τον ιμπεριαλισμό ώστε να τσαλαπατήσει δικαιώματα και ελευθερίες και να αιματοκυλίσει ολόκληρους λαούς για τα συμφέροντα των μονοπωλίων; Οτι ο Ομπάμα τον οποίο επικαλείται τυγχάνει να είναι ο πρόεδρος ενός κράτους βουτηγμένου στο αίμα προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων του σε όποια περιοχή του πλανήτη οσμίζονταν πλούτο; Οτι η ίδια δεν προσφέρει καθόλου καλές υπηρεσίες στο λαό όταν διακινεί τις υποκριτικές ρητορείες των ιμπεριαλιστών; Ούτε όταν αποκηρύσσει γενικώς τη «βία απ' όπου κι αν προέρχεται», αποκηρύσσοντας στην πραγματικότητα το δικαίωμα των λαών να απαντήσουν στην ασύλληπτη βία που τους ασκεί το κεφάλαιο. Το δικαίωμά τους να αγωνιστούν για έναν κόσμο πραγματικά ειρηνικό και δίκαιο, για την έλευση του οποίου δεν βοηθάνε οι ευχές, πόσο μάλλον απ' όσους στηρίζουν ένα σύστημα βασισμένο στον πόλεμο και την αδικία.