Η Λορ βλέπει την «πλαστοπροσωπία» της να έχει θέσει τη σεξουαλική της ταυτότητα υπό το βλέμμα των άλλων. Κι αυτό σε μια ηλικία δύσκολη, που κυοφορεί ακραία συναισθήματα και συμπλεγματικές συμπεριφορές. Το σπιράλ του ψέματος προκαλεί στη Λορ ανησυχία και ταυτόχρονα διασκέδαση, μοιάζει με καλοπροαίρετο αστεϊσμό που τροφοδοτείται από την επιθυμία μεταμφίεσης σε αγόρι. Η ταινία πλησιάζει με ευαισθησία τη σεξουαλική ταυτότητα του παιδιού και με διακριτικότητα τους συνειρμούς για την επιλογή αυτής της ταυτότητας, όπως και την ελευθερία του να επιλέγεις ζωή.
Τυλιγμένη σε τρυφερή αγωνία και χωρίς να γίνεται ψυχολογικό μελό, χωρίς να κριτικάρει ή να προσπαθεί να εξηγήσει, η ταινία εκπλήσσει με την ισορροπία ανάμεσα στην απλοϊκότητα της ιστορίας και τη συνθετότητα των ερωτημάτων που αυτή εγείρει. Εκπλήσσει με τη γλυκιά και μειλίχια γεύση της αλλά και τη σταθερότητα με την οποία τραβά μπροστά χωρίς να προσπαθεί να αποφύγει τυχόν εμπόδια που εμφανίζονται. Στόχος της δεν είναι ούτε να επεξηγήσει, ούτε να δικαιολογήσει το ψέμα της Λορ. Η αφήγηση - στο δύσκολο αυτό θέμα - δεν πέφτει ποτέ στην υπερβολή της δραματοποίησης, κρατιέται σε απόσταση, με βλέμμα κριτικό... Η ταινία είναι ένα πέρασμα ανάμεσα σε δυο σημεία, δυο στιγμές της ζωής τις οποίες ενώνουν οι καλοκαιρινές διακοπές που σε λίγο τελειώνουν και το σχολείο ξανανοίγει.
Παίζουν: Ζοέ Εράν, Μαλόν Λεβανά, Ζαν Ντισόν, Σοφί Κατανί, Ματιέ Ντεμί, Γιοχάν Βιρό, Νοά Βιρό, κ.α.
Παραγωγή: Γαλλία (2011).