«Ναι, το βάρος είναι πολύ μεγάλο. Δεν πείθονται όμως οι συνομιλητές μας ότι είμαστε σε θέση να βάλουμε στο ταμείο αυτά τα οποία ψηφίζουμε. Κλασικό παράδειγμα; Το τέλος ακινήτων που εισπράττεται μέσω της ΔΕΗ (...) Κάθε απειλή για κατάληψη, για ανομία, για μη εφαρμογή, τελικά μετρά στους καταλόγους των συνομιλητών μας και μας οδηγεί στο να λάβουμε κι άλλα μέτρα για να καλύψουμε το κενό». Αυτά έλεγε χτες ο Ε. Βενιζέλος, για να δικαιολογήσει το χαράτσωμα των εργαζομένων μέσω της παρακράτησης του «φόρου αλληλεγγύης» από τους μισθούς. Η άρνηση πληρωμής από το λαό, τους έχει τινάξει τα πέταλα. Τους δυσκολεύει, τους ανησυχεί, τους εμποδίζει. Αυτό δείχνει ότι η λαϊκή δύναμη μπορεί να τους βάλει φρένο. Οργανωμένα, μαζικά, μαχητικά ο λαός όχι μόνο μπορεί να μεγαλώσει τα ζόρια τους, αλλά να ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική. Μετράνε και φοβούνται τη δύναμή του. Στην 48ωρη απεργία, να χάσουν τα αβγά και τα πασχάλια. Και κλιμάκωση του ταξικού, πολιτικού αγώνα για τσάκισμα της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων, λαϊκή συμμαχία και συμπόρευση με το ΚΚΕ για την ανατροπή της εξουσίας των καπιταλιστών, για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία με αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση.