«Στεγνώνουν» τα αποθέματα βοήθειας για τα θύματα των πλημμυρών του Πακιστάν, καθώς κυβέρνηση και «διεθνείς δωρητές» δε διαθέτουν κονδύλια για να διασωθούν πέντε εκατομμύρια ζωές, δεδομένου ότι προέχει ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας», στο πλαίσιο των συμφερόντων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, όπου συμμετέχει ενεργά το αστικό κράτος. Η ανακοίνωση έγινε από τις ανθρωπιστικές οργανώσεις που δρουν στην επαρχία Σιντχ του Πακιστάν, υποκαθιστώντας το ρόλο των κρατικών αρχών, που επέλεξαν και αυτή τη φορά να εγκαταλείψουν εκατομμύρια ανθρώπους στην τύχη τους, ενώ πλήττονται για δεύτερη συνεχή χρονιά από καταστροφικές πλημμύρες. Μετά τις καταρρακτώδεις βροχές των μουσώνων, που σάρωσαν σχεδόν όλη τη χώρα το 2010, με την κυβέρνηση του Ισλαμαμπάντ να αποδεικνύεται εγκληματικά αδιάφορη απέναντι σε μία τραγωδία που έπληξε δεκάδες εκατομμύρια λαού - είχε περισσότερα από 1.800 θύματα και άνω των δέκα εκατομμυρίων άστεγους - η ιστορία επαναλαμβάνεται έστω και σε μικρότερη έκταση.

Χαρακτηριστικές είναι οι καταγγελίες οργανώσεων που υπογραμμίζουν ότι τα αποθέματα για την κάλυψη ζωτικών αναγκών των πλημμυροπαθών, που στην πλειοψηφία τους είναι και άστεγοι, «εξατμίζονται», ενώ ο ΟΗΕ έχει δώσει μόνο το 27% από τα 357 εκατομμύρια δολάρια που είχε υπολογιστεί να δαπανηθούν και είχε απευθυνθεί έκκληση στους δωρητές να συνεισφέρουν. Παρά το ότι γίνονται εκκλήσεις να δοθούν τα κονδύλια που είναι απαραίτητα για την άμεση επιβίωση πέντε εκατομμυρίων ανθρώπων, δε φαίνεται να «ιδρώνει το αυτί» κανενός αρμόδιου.

Οι πλημμυροπαθείς κινδυνεύουν άμεσα να μείνουν χωρίς πόσιμο νερό, φαγητό, καταφύγια και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε άθλιες συνθήκες υγιεινής, ενώ είναι εκτεθειμένοι στις κακές καιρικές συνθήκες, με τις θερμοκρασίες να γίνονται συνεχώς χαμηλότερες.

Το Πακιστάν για τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αποτελεί τη συνέχεια του Αφγανιστάν, θεωρώντας ότι ο πόλεμος πρέπει να διαχυθεί και να γενικευθεί και στη συγκεκριμένη χώρα, με το πρόσχημα της «ήττας των Ταλιμπάν». Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ΗΠΑ πραγματοποιούν συνεχείς επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο Πακιστάν, με εκατοντάδες νεκρούς ετησίως, καλώντας συνεχώς την κυβέρνηση του Ισλαμαμπάντ να κλιμακώσει τις πολεμικές επιχειρήσεις της εναντίον των «Ταλιμπάν».

Η κυβέρνηση του Πακιστάν, που παρά τις όποιες δημόσιες διαφωνίες της με τη διάχυση του πολέμου και τις διασυνοριακές επιθέσεις των αμερικανικών κατοχικών στρατευμάτων, από το Αφγανιστάν επί της ουσίας συνδράμει στα σχέδια των ιμπεριαλιστικών κέντρων, από όπου άλλωστε το καθεστώς αντλεί και τα μεγαλύτερα κονδύλια συντήρησης της διεφθαρμένης εξουσίας της χώρας. Ο πακιστανικός στρατός πραγματοποιεί συχνές και μεγάλης έκτασης επιχειρήσεις, εναντίον «Ταλιμπάν», απορροφώντας μεγάλα χρηματικά ποσά, ενώ αντίστοιχα η κυβέρνηση του Ισλαμαμπάντ κατηγορείται για εμπλοκή σε σειρά σκανδάλων διαφθοράς.

Την ίδια στιγμή ο λαός της χώρας εγκαταλείπεται στην τύχη του, με τα ποσοστά φτώχειας να είναι τεράστια, ενώ παράλληλα ζει έναν «ανεπίσημο» πόλεμο, με εκατοντάδες νεκρούς ετησίως, είτε κατά τις επιθέσεις Ταλιμπάν, είτε από αμερικανικά πυρά και επιθέσεις του πακιστανικού στρατού. Ο λαός καλείται να σηκώσει το κόστος τόσο του πολέμου όσο και της διαφθοράς, κάνοντας βουτιά στην ανέχεια, επιβαρυνόμενος με δάνεια από το ΔΝΤ, που βαφτίζονται ως «βοήθεια» από τους ιμπεριαλιστές, οι οποίοι προσπαθούν να ελέγξουν τόσο τον πλούτο όσο και τις εξελίξεις στην περιοχή.

Οι φυσικές καταστροφές που χτυπούν το Πακιστάν, με τραγικά αποτελέσματα, που οφείλονται κυρίως στα ελλιπή μέτρα πρόληψης από ένα κράτος που έχει στόχο την όσο το δυνατό μεγαλύτερη καπιταλιστική ανάπτυξη και κερδοφορία, είναι απλά ένα ακόμα χτύπημα για το λαό, που βιώνει στο πετσί του την εκμετάλλευση και τη βαρβαρότητα του ιμπεριαλιστικού πολέμου.