«Είμαστε 7 μήνες απλήρωτοι. Κινδυνεύουμε να χάσουμε τα σπίτια μας γιατί δεν έχουμε να πληρώσουμε το δάνειο. Να μείνουμε χωρίς ρεύμα, γιατί δεν έχουμε να πληρώσουμε λογαριασμούς και χαράτσια. "Να βρείτε χορηγούς για να πληρωθείτε" ήταν η απάντηση της Διοίκησης και όταν αρνηθήκαμε επικαλέστηκε "τα καημένα τα παιδιά"...» (Καλλιόπη Τσολακίδου, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων «ΕΡΜΗΣ»).

«Πάντα πληρώναμε τροφεία στον "ΕΡΜΗ". Τώρα μας ζητούν να προπληρώνουμε και να δίνουμε έξτρα δωρεές. Πού θα τα βρούμε; Κλείνοντας οι δομές, τα παιδιά μένουν κλεισμένα στο σπίτι. Είναι σαν να τα φυλακίζουμε. Το παιδί μου εδώ ήταν σε ένα τμήμα που φτιάχνει κεριά και ήταν όλο χαρά. Τώρα είναι θλιμμένο μπροστά στην τηλεόραση. Η πορεία του πηγαίνει προς τα πίσω» (Λοΐζος Χριστοφόρους, γονιός).

Οι εγκληματικές συνέπειες στη ζωή χιλιάδων παιδιών με ειδικές ανάγκες, η αβάσταχτη καθημερινότητα όπως διαμορφώνεται για τις οικογένειές τους και εκατοντάδες εργαζόμενους στα Κέντρα Ειδικής Αγωγής (ΚΕΑ) από την έλλειψη ενός υψηλών προδιαγραφών, αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας - Πρόνοιας - Ειδικής Αγωγής, αναδείχθηκαν για άλλη μια φορά στην κινητοποίηση που πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι του ΚΕΑ «ΕΡΜΗΣ». Εργαζόμενοι, Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες Ιδρύματα Σχολεία Ειδικής Αγωγής (ΣΕΜΙΣΕΑ) και ο Ενιαίος Σύλλογος Γονέων ΑμΕΑ Αττικής και Νήσων προχώρησαν χτες στο συμβολικό αποκλεισμό της λεωφόρου Βουλιαγμένης. Ο «ΕΡΜΗΣ» παρέχει εκπαίδευση και αποκατάσταση σε παιδιά με νοητική στέρηση από 4 ετών και πάνω αλλά και σε ενήλικες.

Από τις 25 Οκτώβρη, οι 17 από τους 32 εργαζόμενους έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας και την ίδια στιγμή απειλούνται με εργασιακή εφεδρεία. Σήμερα, η Διοίκηση τους απειλεί με απόλυση για τον αγώνα τους, ενώ οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι εξετάζεται ακόμα και η κάλυψη των κενών από εργαζόμενους με μπλοκάκι, εθελοντές, ακόμη και τους ίδιους τους γονείς! «Οι αποφάσεις παίρνονται στα ΔΣ των Κέντρων χωρίς να ξέρουμε τι και πώς. Οι εργαζόμενοι δε συμμετέχουν στα ΔΣ παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες να συμμετέχουμε και να έχουμε δικαίωμα ψήφου. Αυτό δεν έγινε ποτέ αποδεκτό», λέει η Κ. Τσολακίδου. «Αν δεν υπάρξει πάγια τακτική χρηματοδότηση και κυρίως αν δεν ενταχθούν οι φορείς στο δημόσιο, δε θα μπορέσουν να επιβιώσουν και σταδιακά θα κλείσουν, χιλιάδες παιδιά και εργαζόμενοι θα μείνουν στο δρόμο». «Κηρύξαμε 4ωρη στάση εργασίας, στηρίζοντας τον αγώνα των εργαζομένων», λέει η Βέρα Καμπά, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή.

Μέσα σ' ένα χρόνο, πολλά παιδιά έφυγαν από τον «ΕΡΜΗ», μην μπορώντας οι γονείς τους να πληρώσουν τα τροφεία, τα οποία κινούνται ανάλογα με τις υπηρεσίες (μετακίνηση με σχολικό, υπηρεσία συνοδείας, λογοθεραπεία κ.ά.). Πολλοί γονείς τηλεφωνούν για πληροφορίες και όταν μαθαίνουν ότι πρέπει να πληρώσουν δεν πηγαίνουν καν. «Τώρα τελευταία η Διοίκηση πιέζει τους γονείς να δώσουν χρήματα με τη μορφή δανείου, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως εγγυητική επιστολή για να πάρει ευρωπαϊκά προγράμματα. Τα ευρωπαϊκά προγράμματα δεν είναι η λύση», καταγγέλλει η πρόεδρος του Σωματείου «ΕΡΜΗΣ».

Είναι ξεκάθαρο ότι ο κατακερματισμός των Κέντρων Ειδικής Αγωγής στέλνει στο σύγχρονο Καιάδα 15.000 ΑμΕΑ που φοιτούν σε αυτά και τουλάχιστον 3.000 εργαζόμενους. Παράλληλα, παράγεται πελατεία για τα ανάλογα ιδιωτικά κέντρα.

«Το ζήτημα για μας δεν είναι να διατηρήσει ο κάθε εργοδότης το δικό του μαγαζάκι, αλλά να υπάρξει ενιαία αντιμετώπιση της Ειδικής Αγωγής. Να αναλάβει, επιτέλους, το κράτος τις ευθύνες του, να δημιουργήσει αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν δομές όπου δεν υπάρχουν, να διατηρήσει τις υπάρχουσες, αλλάζοντας το θεσμικό τους πλαίσιο. Δομές για όλους τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη», τόνισε η Γεωργία Κουρή, πρόεδρος της ΣΕΜΙΣΕΑ.

«Εχουμε πάρει απόφαση να σταθούμε δίπλα στη ΣΕΑΑΝ, στον Ενιαίο Σύλλογο Γονέων ΑμΕΑ, κυρίως γιατί εδώ και χρόνια έχουν εντοπίσει τα προβλήματα και παλεύουν για αυτά. Είναι αναγκαίο να ενισχύσουμε το κλαδικό μας σωματείο (ΣΕΜΙΣΕΑ), γιατί όλοι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο», υπογράμμισε η Κ. Τσολακίδου.