ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ: «Επιχειρώντας κανείς να προσεγγίσει τα αίτια της ελληνικής υποχώρησης δεν μπορεί να μη σταθεί και να μην αξιολογήσει το επικρατήσαν τις προηγούμενες δεκαετίες πνεύμα λαϊκισμού (...) Βοήθησε στην επικράτησή του ο καλπάζων καταναλωτισμός (...) Διέβρωσε τους πάντες ο καταναλωτισμός, συνδέθηκε με τους μηχανισμούς του κράτους, ενίσχυσε τις συντεχνίες, νομιμοποίησε τα προνόμια και έδωσε σ' αυτά μορφή λαϊ­κών κατακτήσεων και αδιαπραγμάτευτων δικαιωμάτων. Σταδιακά αυτή η ώσμωση λαϊκισμού, καταναλωτισμού και διάχυσης των πάσης φύσεως προνομίων οδήγησε στην έκρηξη των εισαγωγών, στην υποχώρηση της εθνικής παραγωγής, στην υπερχρέωση (...) Κάπως έτσι το μνημόνιο δεν εφαρμόστηκε (...) Είναι ο διαβρωτικός λαϊ­κισμός αυτός που έκανε τη ζημιά» (ο Α. Καρακούσης στο ΒΗΜΑ).

ΑΝΤΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: «Το μέλλον της Ελλάδας εξαρτάται από την δυνατότητά της να ανατρέψει τον κακό της εαυτό. Γι' αυτό και η Δημοκρατική Συμμαχία διακήρυξε εξαρχής ότι είναι δύναμη ανατροπής (...) Οι εξελίξεις μας δικαίωσαν (...) Το ΚΚΕ κινείται στα όρια του νόμου και - με το ΠΑΜΕ ως προμετωπίδα - προσπαθεί, με την παρακώλυση κάθε οικονομικής δραστηριότητας, να προσθέσει νέες στρατιές ανέργων στις ήδη υπάρχουσες (...) Η ώρα της μάχης είναι τώρα (...) Το μεταρρυθμιστικό μέτωπο πρέπει να δημιουργηθεί τώρα » (η Ντ. Μπακογιάννη στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΑΣΑΡΟΥΝ «ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ»: «Σ' αυτή την κατάσταση βρίσκεται σήμερα η χώρα. Στο όνομα της σωτηρίας, τη φορτώνουν όλο και περισσότερο με βάρη. Με ορατό πλέον τον κίνδυνο να βουλιάξει ή να εξεγερθεί (...) Το ζητούμενο είναι πώς θα απαντηθεί ο εκβιασμός (...) Δύο μόνο μεθόδους μπορώ να φανταστώ. Πρώτον με εθνική ενότητα (...) δεύτερον με διεθνή εξόρμηση (...) και τότε ας πάρουν άλλοι την ευθύνη της ρήξης» (ο Γ. Πρετεντέρης στα ΝΕΑ).