Μετά την εκτίναξη της ανάπτυξης των φωτοβολταϊκών έργων το 2011 και το «κλείδωμα» χιλιάδων μεγαβάτ ισχύος με τις υφιστάμενες τιμές, η κυβέρνηση αποφάσισε τελικά να προχωρήσει σε μειώσεις από 5% - 12,5% των, έτσι κι αλλιώς, πολύ υψηλών εγγυημένων τιμών, αποκλειστικά για τα φωτοβολταϊκά και μόνο για τα νέα έργα. Οι μειώσεις και οι αλλαγές στον υφιστάμενο μηχανισμό αναπροσαρμογής αφορούν και τα φωτοβολταϊκά στις στέγες.
Το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) τάσσεται υπέρ του υφιστάμενου μηχανισμού τιμολόγησης «Feed-In Tariff» (εγγυημένες τιμές με ταυτόχρονη προτεραιότητα στην απορρόφηση ενέργειας), θεωρώντας ότι είναι ο πιο αποτελεσματικός και έχοντας - βεβαίως - τη σύμφωνη γνώμη της αγοράς. Αυτή η εγγύηση τιμών και απορρόφησης της παραγωγής, σε συνδυασμό με τη διαρκή και μεγάλη πτώση του κόστους εγκατάστασης φωτοβολταϊκών, όπως και της αύξησης της απόδοσής τους, έχει αποφέρει σημαντικά κέρδη στις εταιρείες που τα έχουν αναπτύξει ή έχουν ήδη προβεί σε συμφωνίες αγοραπωλησίας για μελλοντικά έργα. Σύμφωνα με το υπουργείο, το Σεπτέμβρη του 2011 η εγκατεστημένη ισχύς στα φωτοβολταϊκά είχε φτάσει τα 460 μεγαβάτ, με εκτίμηση για 580 μεγαβάτ στο τέλος του έτους. Στο τέλος του 2010, η εγκατεστημένη ισχύς των φωτοβολταϊκών ήταν 198 μεγαβάτ. Με συμβάσεις αγοραπωλησίας, («κλειδωμένες» τιμές) βρίσκονται 2.000 μεγαβάτ! Στη βάση αυτή, το υπουργείο δηλώνει ότι αναμένεται να πετύχει το στόχο των 1.500 μεγαβάτ για το 2014 και πολύ νωρίτερα το στόχο των 2.200 μεγαβάτ για το 2020.
Για την αλλαγή των τιμών προβάλλεται ως κύριος λόγος το πρόβλημα βιωσιμότητας της χρηματοδότησης από τον ΔΕΣΜΗΕ, που έχει μεγάλο έλλειμμα, παρά το χαράτσι του τέλους ΑΠΕ. Για έργα μικρότερα των 100 κιλοβάτ και στα Μη Διασυνδεδεμένα νησιά, οι τιμές ευρώ ανά μεγαβατώρα διαμορφώνονται ως εξής:
Για έργα άνω των 100 κιλοβάτ, οι τιμές διαμορφώνονται ως εξής:
Για τα φωτοβολταϊκά στις στέγες, η μείωση είναι στο 5% και οι τιμές διαμορφώνονται πλέον σε εξαμηνιαία αντί για ετήσια βάση, ως εξής: