Με δεδομένο το πλούσιο αντεργατικό οπλοστάσιο με το οποίο τους έχει οπλίσει η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου, η μεγαλοεργοδοσία στο εμπόριο αξιώνει δραστικές μειώσεις στους ήδη σακατεμένους μισθούς των χιλιάδων εμποροϋπαλλήλων της χώρας. Αυτό προέκυψε από τη χτεσινή πρώτη διερευνητική συνάντηση μεταξύ των εκπροσώπων των ΕΣΕΕ και ΓΣΕΒΕΕ και της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ) που πραγματοποιήθηκε μετά από πρόσκληση των εργοδοτών. Σημειώνεται ότι η κλαδική σύμβαση στο εμπόριο που είναι σε ισχύ λήγει το 2013.

Στο στόχαστρο των εργοδοτών έχουν μπει όχι μόνο οι μισθοί, αλλά το σύνολο των εργατικών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει όρθια. Μάλιστα, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη «συναίνεση» των εργαζομένων τους εκβιάζουν, επικαλούμενοι τόσο τα άγρια μέτρα που έχουν ψηφιστεί όσο και τα νέα σφοδρότερα μέτρα που θα έρθουν μετά τις εκλογές. Είναι ενδεικτική η δήλωση του προέδρου της ΕΣΕΕ Β. Κορκίδη μετά το τέλος της χτεσινής συνάντησης: «Στο τέλος θα καταλάβουμε όλοι ότι η όποια μείωση του βασικού μισθού στο εμπόριο στα επίπεδα προ κρίσης περιόδου (π.χ. 815 ευρώ του 2008 από τα 918 ευρώ σήμερα) δε θα έχει καμία σημασία αν δεν περιορίσουμε τις επερχόμενες μειώσεις στις ημέρες άδειας, αποζημιώσεις, χρόνου προειδοποίησης, προσαυξήσεις αμοιβών αργιών και Κυριακών, ωριμάνσεων, επιδομάτων, ρεπό, κατάργησης 13ου και 14ου μισθού, ακόμα και κατάσχεσης των μισθών από τις τράπεζες και το δημόσιο».

Εκτός όμως από την κυβέρνηση «αέρα στα πανιά» της εργοδοσίας δίνει και ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός. Οι ευθύνες της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΠΑΣΚΕ - Αυτόνομη Παρέμβαση) είναι τεράστιες.

Χαρακτηριστική είναι μάλιστα και η στάση των συνδικαλιστών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που πρωτοστατούν προκειμένου οι εργαζόμενοι να δεχτούν να φορτωθούν τα σπασμένα της κρίσης. Το στελέχος της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (της συνδικαλιστικής παράταξης στην οποία συμμετέχει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) στον κλάδο Θ. Βασιλόπουλος- γραμματέας της ΟΙΥΕ- είχε πάρει από χτες το πρωί ...σβάρνα τα τηλεπαράθυρα εξηγώντας την ανάγκη να «παγώσουν» οι μισθοί, να επιτευχθεί συμφωνία εργαζομένων-εργοδοτών με βάση τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις. Ετσι οι δυνάμεις της ΑΠ καλλιεργούν την αυταπάτη ότι αν οι εργαζόμενοι δεχτούν πετσόκομμα των δικαιωμάτων τους θα γλιτώσουν από την ένταση της επίθεσης. Επιπλέον, όχι μόνο δεν οργανώνουν την πάλη για διεύρυνση των εργατικών κατακτήσεων (με βάση και τον παραγόμενο πλούτο που αυξάνεται) αλλά δουλεύουν για να ρίχνουν οι εργαζόμενοι τον πήχη των απαιτήσεών τους όλο και πιο χαμηλά. Ζητώντας «πάγωμα» μισθών, στην ουσία ζητούν μείωση, αφού η ακρίβεια, τα χαράτσια, η εμπορευματοποίηση Υγείας-Πρόνοιας-Παιδείας λεηλατεί το εργατικό εισόδημα.

Ολα τα προηγούμενα χρόνια και με τους εργαζόμενους στη γωνία η συνδικαλιστική πλειοψηφία υπέγραφε «ρεαλιστικές» συμβάσεις, προς εξυπηρέτηση της «ανταγωνιστικότητας», δηλαδή της υπεράσπισης της κερδοφορίας των εργοδοτών. Το ίδιο πράττουν και τώρα. Στο ίδιο πλαίσιο κατατέθηκε και η χτεσινή πρόταση της Ομοσπονδίας για... «εθνική συμφωνία».

Δείγμα άλλωστε αυτής τους της γραμμής αποτελεί η πρόσφατη σύμβαση που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ με τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Λιανικής Πωλήσεως Ελλάδος (ΣΕΛΠΕ) για τρία χρόνια (2012, 2011, 2012) και αφορά τους εργαζόμενους στα πολυκαταστήματα με το ύψος των μισθών να παραμένει στα επίπεδα του 2009. Με βάση και αυτό το δεδομένο φαίνεται ότι δεν είναι καθόλου «τυχαία» η δήλωση του προέδρου της ΕΣΕΕ για μισθούς στα επίπεδα του 2008.

Από τη μεριά τους, οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της ΔΑΣ (στηρίζεται από το ΠΑΜΕ) στην ΟΙΥΕ τόνισαν ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να κάνουν ούτε βήμα πίσω από την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων με βάση τις ανάγκες τους. Σε αυτή την κατεύθυνση, όπως υπογράμμισαν, δίνουν τη μάχη στους τόπους δουλειάς για την οργάνωση των εργαζομένων με στόχο να μη γίνει ούτε ένα ευρώ μείωση στους μισθούς, για μονοετή ΣΣΕ με αυξήσεις που να καλύπτουν τις απώλειες που έχουν υποστεί στα εισοδήματά τους οι εργαζόμενοι. Δίνουν τη μάχη για την οργάνωση των εργαζομένων με το μέτωπο στραμμένο τόσο ενάντια στην επίθεση των μεγαλοεργοδοτών όσο και στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που υποσκάπτει τα συμφέροντά τους. Οργάνωση και πάλη που αποκτά μεγαλύτερη σημασία, καθώς το επόμενο διάστημα θα μεγαλώσουν οι εκβιασμοί προκειμένου να δεχτούν οι εργάτες να σκύψουν το κεφάλι, με δεδομένο ότι στις 14 Μάη λήγει το διάστημα της μετενέργειας στους κλάδους όπου οι ΣΣΕ έληξαν μέχρι τις 14 Φλεβάρη του 2012.

Παράλληλα, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων κατήγγειλε την κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων, η οποία έληγε το Δεκέμβρη του 2012. Οι ξενοδόχοι αξιώνουν μείωση των μισθών, επαναπροσδιορισμό των καταβαλλόμενων επιδομάτων, επαναδιατύπωση των προϋποθέσεων απόλυσης και επαναπρόσληψης των εποχικά εργαζομένων, όπως ορίζει η σύμβαση. Ταυτόχρονα, αμφισβητούν το πενθήμερο - 8ωρο καθώς ζητούν ευελιξία με την εφαρμογή της διευθέτησης του χρόνου εργασίας.

Τέλος, σε συνάντηση για τη σύμβαση καλεί την Ομοσπονδία του κλάδου και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατορικών και Συναφών Επαγγελμάτων. Η κλαδική σύμβαση είναι αορίστου χρόνου και σύμφωνα με τις τελευταίες αντεργατικές ρυθμίσεις λήγει - αν δεν καταγγελθεί - το Φλεβάρη του 2013.