Οπως αναφέρει στον κατάλογο ο Αν. Βελτέρ, «ο Βελίκοβιτς ζωγραφίζει αδηφάγα και άδεια τοπία όπου καίγονται μύθοι και θρύλοι. Μνήμες και αισθήματα. Κρίσεις και αναθέματα. Αίσχη και δόξες... Ο ζωγράφος δεν περίμενε τις εικόνες της επικαιρότητας. Τα μοντέρνα μακελειά. Τις βομβαρδισμένες πετρελαιοπηγές. Παρακολούθησε το κουφό αντιμάμαλο του μίσους που ξεχύνεται σε κάθε σύνορο. Στα συρματοπλέγματα... Δίπλα στις εκκλησίες. Στους ναούς. Στα τζαμιά. Στα στάδια. Στα στρατόπεδα. Διάλεξε τη σύγκρουση χωρίς ψευδαίσθηση. Χωρίς διαφυγή. Κλειστό κυανό. Φραγμένη έκταση. Κλειδωμένες προοπτικές. Σφιχταγκάλιασμα της κόλασης».