«

Εμπνέομαι από την καθημερινή μου ζωή. Δεν μπορεί να μη σε συγκινήσουν αυτά που αντιμετωπίζεις και βλέπεις. Εμένα με πέθανε η ιστορία ότι γκρεμίστηκε η Καισαριανή και γέμισε πολυκατοικίες. Χρόνια το έβλεπα το σκηνικό ότι κάποια στιγμή αυτά τα σπίτια θα πέσουν, θα χαθεί η γειτονιά και αυτό όντως γίνεται...», μας έλεγε πριν κάποια χρόνια ο Βαγγέλης Κορακάκης, ο πηγαίος λαϊκός δημιουργός που με το μπουζούκι και με τα τραγούδια του εκφράζει την άποψή του, τη ματιά του για τον κόσμο, την αίσθηση που έχει για τη ζωή. Ο Καισαριανιώτης δημιουργός, δύο χρόνια μετά τις «Λεβέντικες καρδιές», επανέρχεται στη δισκογραφία με μια νέα δουλειά, που τιτλοφορείται «Χωματόδρομος» («Δίκτυο»). Ενα δίσκο βιωματικό, που αναβλύζει από μουσικές και λόγια αληθινά, που μιλούν στις ψυχές, που ξυπνούν μνήμες. Πατώντας στα γνώριμα μονοπάτια του λαϊκού τραγουδιού, που εδώ και χρόνια «βαδίζει» με ήθος, ταλέντο, συνέπεια και προσήλωση, ο Βαγγέλης Κορακάκης καταθέτει δεκατέσσερα τραγούδια κι ένα οργανικό, υπογράφοντας όπως πάντα το στίχο και τη μουσική τους. Κομμάτια, που βασίζονται σε ολόκληρη σχεδόν τη λαϊκή ρυθμολογία και μπολιασμένα με κοινωνικές αναφορές μιλούν για καημούς, προσδοκίες, όνειρα... Τα τραγούδια ερμηνεύουν, μαζί με τον δημιουργό, αξιόλογες νέες λαϊκές φωνές, οι: Βαγγέλης Κορακάκης, Μαρία Σουλτάτου, Ανατολή Μαργιόλα, Βασίλης Κορακάκης, Ελένη Καπηλίδου, Θοδωρής Στούγιος, Αλκης Μαύρος. «Το λαϊκό τραγούδι συνεχίζει το δρόμο του, είναι η φωνή της ψυχής μας, είναι η αλήθεια μας και η νέα γενιά που καλπάζει, υπόσχεται ότι τα καντήλια θα μείνουν αναμμένα», αναφέρει ο Β. Κορακάκης στο σημείωμα του δίσκου. Σημείωση: Στο εξώφυλλο του δίσκου, μια εικόνα της Καισαριανής του 1937 μέσα από το φακό πλανόδιου φωτογράφου. Ο αμαξάς - γαλατάς είναι ο Βαγγέλης Κορακάκης (αδελφός του παππού του σημερινού δημιουργού). Οδηγούν τα ανίψια του, ο Βασίλης Κορακάκης με το καμτσίκι και δίπλα ο αδελφός του, Μιμίκος Κορακάκης.

Από το «Δίκτυο» κυκλοφόρησε και ο δίσκος «Τα Παραγκάκια», όπου μια μεγάλη μουσική συντροφιά με προεξάρχοντα έναν λάτρη του λαϊκού τραγουδιού και ερασιτέχνη μπουζουξή, τον Γιάννη Αθανασίου, ερμηνεύει δεκαπέντε αθάνατα ρεμπέτικα - λαϊκά τραγούδια και οργανικά των Γιοβάν Τσαούς, Βαμβακάρη, Παπάζογλου, Τσιτσάνη, Σκαρβέλη, Παπαϊωάννου κ.ά. Τα τραγούδια ερμηνεύουν εκτός από τον Γ. Αθανασίου, μουσικό με πηγαία και ανόθευτη έκφραση, οι Δημήτρης Κοντογιάννης (επιμελήθηκε και την ορχήστρα), Κατερίνα Σκορδαλάκη, Ανδρογιάννης Αλεξόπουλος, Ντένια Κουρούση, Μαρία Σταφυλοπάτη και Χρήστος Τασόπουλος. Παίζουν οι: Θανάσης Σοφράς (κοντραμπάσο), Γιώργος Μαρινάκης (βιολί), Ηρακλής Βαβάτσικας (μπαγιάν) και Γιάννης Παπαβασιλείου (Βλάχος) στο μπουζούκι. Ο τίτλος του δίσκου μαρτυρά το όνομα μιας παλιάς γειτονιάς στη Ν. Ιωνία, με βαθιά λαϊκή και προσφυγική παράδοση που ο Γιάννης Αθανασίου γνώρισε από μικρό παιδί. Μουσικός από μεράκι, ο Γ. Αθανασίου αγάπησε από παιδί το λαϊκό τραγούδι και το μπουζούκι, κι ενώ το πρώτο δεν το εγκατέλειψε ποτέ, το δεύτερο αναγκάστηκε να το αφήσει σ' ένα ράφι για μερικές δεκαετίες. Σήμερα, με την παρέα του, με κέφι και ψυχή, καταθέτει τον πρώτο του δίσκο, αποδίδοντας τα «οφειλόμενα»...

Είδος ορχήστρας που άνθησε (1890 - 1922) στα παράλια της Μ. Ασίας και την Πόλη, η Εστουδιαντίνα χρησιμοποιήθηκε από εμπνευσμένους συνθέτες σαν η πρώτη μουσική γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Το «άρωμα» μιας άλλης εποχής μαζί με τη φρεσκάδα του αληθινού ήχου κομίζει η Εστουδιαντίνα Ν. Ιωνίας Μαγνησίας, που εξειδικεύεται στην ερμηνεία της λαϊκής και λόγιας μουσικής παράδοσης της Σμύρνης και της Πόλης, παρουσιάζοντας ένα ευρύ ρεπερτόριο: Από τα πρώτα αστικά λαϊκά τραγούδια, μέχρι τα κλασικά σμυρναίικα, δοσμένα με τον αυθεντικό ήχο εκείνης της εποχής. Τελευταίος δισκογραφικός «καρπός» της αξιόλογης ορχήστρας είναι η συνεργασία της με τον Γιάννη Κότσιρα. Ο δίσκος τιτλοφορείται «Η Σμύρνη του έρωτα» (EMI) και περιλαμβάνει τραγούδια που είτε γράφτηκαν στη Σμύρνη, είτε έχουν οποιαδήποτε σχέση με αυτήν (άλλα τραγούδια γράφτηκαν εκεί, ενώ άλλα προέρχονται από Σμυρνιούς δημιουργούς), τα οποία παρουσιάζονται με την ιδιαίτερη ενορχηστρωτική «ματιά» της ορχήστρας και την ερμηνευτική προσέγγιση του Γιάννη Κότσιρα, που χαρακτηριστικά αναφέρει: «Λόγω της σχέσης μου με το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι, από αυτά τα τραγούδια ξεκίνησα και ποτέ δεν έπαψα να βυθίζομαι σε αυτή τη μουσική, να μαθαίνω και να ονειρεύομαι πως θα έρθει η μέρα που θα τα τραγουδήσω έτσι όπως τους αξίζει, με την αλήθεια που περιέχουν και τη δεξιοτεχνία της υπέροχης αυτής μουσικής σχολής».