Τα εκβιαστικά διλήμματα και η αχαλίνωτη κινδυνολογία αποτελούν τα βασικά όπλα της ηγεσίας της ΝΔ μπροστά στις νέες κάλπες, με παράλληλο στόχο να υποβοηθήσει την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού και να εγκλωβίσει σε νέα δίπολα τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Ταυτόχρονα, προχωρά σε νέα επίδειξη πυγμής απέναντι στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, στέλνοντας μήνυμα αποφασιστικότητας στην πλουτοκρατία για αταλάντευτη εφαρμογή των άγριων μέτρων.

Οπως φάνηκε καθαρά από τη χτεσινή δήλωση του Αντ. Σαμαρά, θα επιχειρήσει να ενισχύσει με διάφορες παραλλαγές το ψευτοδίλημμα «δεξιά - αριστερά», πουλώντας ταυτόχρονα ψεύτικες ελπίδες περί δήθεν «αλλαγής της πολιτικής του μνημονίου» σε μια Ευρώπη που τάχα αλλάζει και «καταλαβαίνει πως η μονόπλευρη λιτότητα που αγνοεί την ανάπτυξη είναι αδιέξοδη και διαλύει την κοινωνία», όπως χαρακτηριστικά τόνισε.

Θέτοντας το βολικό για το κόμμα του και την πλουτοκρατία δίλημμα των εκλογών, ο πρόεδρος της ΝΔ υποστήριξε ότι «στις εκλογές που έρχονται δεν θα μετρηθούν "κομματικές επιρροές", θα αναμετρηθούν από τη μία οι αριστερόστροφες συνιστώσες ενός αδιέξοδου μηδενισμού, παρέα με έναν τυχοδιωκτικό λαϊκισμό, και από την άλλη, οι δημιουργικές και ευρωπαϊκές δυνάμεις των νοικοκυραίων, της παραγωγής...».

Το ίδιο δίλημμα, με μπόλικη κινδυνολογία και βάναυση κακοποίηση της πραγματικότητας, επανέλαβε και σε άλλο σημείο, επιδιώκοντας ταυτόχρονα να αναδείξει τους νέους πόλους του αστικού συστήματος, δηλαδή από τη μια «η φιλελεύθερη - φιλοευρωπαϊκή δεξιά» και από την άλλη «η αντιευρωπαϊκή αριστερά». Αυτό που σκόπιμα κρύβει είναι ότι όλες οι δυνάμεις, πλην του ΚΚΕ, έχουν ξεκάθαρο και διακηρυγμένο προσανατολισμό υπέρ της ΕΕ και ανάγουν σε στρατηγικό τους στόχο να διασφαλίσουν την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, όπως επιτάσσουν τα συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας.

Οπως χαρακτηριστικά είπε, «από τη μια πλευρά έχουμε όσους επιμένουν στον αριστερόστροφο Καιάδα του κρατισμού, που οδηγεί έξω από τη νέα Ευρώπη, που διαμορφώνεται και στην απόλυτη εξαθλίωση της χώρας μας, την απομόνωση, την οπισθοδρόμηση και τους εθνικούς ορατούς κινδύνους. Κι από την άλλη, έχουμε τις δημιουργικές φιλελεύθερες δυνάμεις του τόπου, που αγωνιζόμαστε να ξανασταθεί η Ελλάδα στα πόδια της, που διεκδικούμε, σε μια Ευρώπη που αλλάζει, να κερδίσουμε το σεβασμό και, κυρίως, ένα καλύτερο μέλλον».

Ο πραγματικός εχθρός, όμως, της ηγεσίας της ΝΔ είναι οι εργατικοί - λαϊκοί αγώνες, που ο Αντ. Σαμαράς υπενθύμισε με νόημα χτες ότι παραμένουν σταθερά στο στόχαστρο του κόμματός του, καταθέτοντας διαπιστευτήρια στην εγχώρια πλουτοκρατία και στην τρόικα για τη βούλησή του να υλοποιήσει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα.

«Απέναντί μας έχουμε όσους (...) υπονομεύουν την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, όσους επί δεκαετίες έδιωχναν επενδύσεις κι έκλειναν επιχειρήσεις, όσους θέλουν ανοχύρωτες τις πόλεις και τις γειτονιές μας από τους λαθρομετανάστες, όσους θέλουν τη διάλυση της αστυνομίας, όσους αποκλείουν λιμάνια, διώχνουν τουρίστες, παραλύουν την οικονομική ζωή», τόνισε προκλητικά και συκοφαντικά, προχωρώντας σε νέα επίδειξη πυγμής κατά των ταξικών αγώνων, που είναι άρρηκτα δεμένη με την κατάργηση των εργασιακών, λαϊκών δικαιωμάτων, στο πλαίσιο της «ανάπτυξης» που επαγγέλλεται.

Η θέση αυτή ταυτίζεται πλήρως με τα όσα είπε προχτές ο Ευ. Βενιζέλος, μετά τη σύσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο, καλώντας όλες τις πολιτικές δυνάμεις να συγκροτήσουν κυβέρνηση με στόχο «να μην υπάρχει κοινωνική αντιπολίτευση σε βάρος των επιχειρήσεων, της ανάπτυξης και των πολιτών». Στοχοποιούν, δηλαδή, το εργατικό κίνημα σαν τον βασικό τους αντίπαλο και αναγορεύουν σε νούμερο 1 στόχο την ενσωμάτωση και την καταστολή του.

Οπως αναμενόταν, ο πρόεδρος της ΝΔ προσπάθησε να αποσείσει από πάνω του κάθε ευθύνη για τη νέα προσφυγή στις κάλπες υποστηρίζοντας πως «έκανα ό,τι ήταν δυνατόν για να αποφύγουμε τις εκλογές», ενώ ισχυρίστηκε ανερυθρίαστα ότι «έλαβε το μήνυμα» των εκλογών στις 6 Μάη.