Ο τομέας των τηλεπικοινωνιών και πιο συγκεκριμένα η ανάπτυξη του διαδικτύου «νέας γενιάς», αποτελεί πραγματικό χρυσωρυχείο για τα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στο συγκεκριμένο τομέα, τόσο από τα κέρδη που προσδοκούν από το έργο αυτό καθ' αυτό, όσο και από την προστιθέμενη αξία που θα επιφέρει αυτή η επένδυση, στους ίδιους τους ομίλους και πάλι. Σε μια σειρά δημόσιων παρεμβάσεων εκπροσώπων του χώρου το τελευταίο διάστημα, έγιναν εμφανείς με επιτακτικό τρόπο οι σχεδιασμοί και οι απαιτήσεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στο συγκεκριμένο τομέα, για το αμέσως επόμενο διάστημα. Με το βλέμμα στραμμένο στο λεγόμενο «Ψηφιακό Θεματολόγιο 2020» -ένας από τους επτά πυλώνες της στρατηγικής «Ευρώπη 2020»- και τον πακτωλό των κονδυλίων που το συνοδεύουν, εκπρόσωποι επιχειρήσεων και μεγαλοστελέχη της σχετικής «αγοράς», κατέστρωσαν σχέδια για την μοιρασιά του οικονομικού πακέτου που συνοδεύει το πρόγραμμα «connecting Europe» (9,2 δισ. ευρώ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο) πέραν του ΕΣΠΑ και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων - όσο «κουτσουρεμένο» κι αν είναι αυτό.

Παρουσιάζοντας την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και πιο συγκεκριμένα του διαδικτύου ως καθοριστικό παράγοντα για την «ανάπτυξη» της ελληνικής οικονομίας, ζητούν ακόμη μεγαλύτερες παροχές από το κράτος, που στοχεύουν όπως πάντα στην ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη των κερδών τους. Ετσι, απαιτούν την ταχύτατη έκδοση πολεοδομικών αδειών για τη διέλευση των δικτύων τους αλλά και την άρση μιας σειράς περιορισμών που ισχύουν ακόμη σήμερα για την έγκριση των απαραίτητων περιβαλλοντικών μελετών. Χρησιμοποιούν δηλαδή την κρίση ως πρόσχημα, για ακόμα μεγαλύτερη ασυδοσία όχι μόνο αναφορικά με την αξιοποίηση των άυλων (ραδιοσυχνότητες) και υλικών περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, αλλά και σε βάρος του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.