Eurokinissi

Το αρχικό σχέδιο ιδιωτικοποίησης προέβλεπε την παράδοση του ομίλου ΟΣΕ σε ιδιώτη επενδυτή, «λευκό» από χρέη (αυτά, ύψους περίπου 10 δισ., μεταφέρονται στον κρατικό προϋπολογισμό και στις «πλάτες» των φορολογούμενων), μαζί με την τεράστια ακίνητη περιουσία του (η οποία δεν έχει εξ ολοκλήρου αποτιμηθεί) και το σύνολο του δικτύου και της υλικοτεχνικής υποδομής του. Είναι γνωστό άλλωστε ότι κανένας «επενδυτής» δεν αγοράζει χρέη, αυτά πάντοτε περνούνε στις πλάτες εκείνων που πληρώνουν μόνιμα τα «σπασμένα», ενώ ταυτόχρονα απαιτούν και «ανταγωνιστικό» επενδυτικό περιβάλλον, με απλά λόγια, δηλαδή, το ουσιαστικό τσάκισμα κάθε εργασιακής, περιβαλλοντικής, φορολογικής ή άλλης υποχρέωσης, ώστε να μετρά σίγουρα κέρδη.

Πάντως, ακόμη και έτσι δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια σοβαρή πρόταση προς την ελληνική κυβέρνηση, αφού, όπως φαίνεται τελικά, τα διάφορα σενάρια που είχαν δει το φως της δημοσιότητας τα προηγούμενα έτη - «ενδιαφέρον» από Ρώσους, Γάλλους, Κινέζους - μάλλον περισσότερο φιλολογικού χαρακτήρα ήταν, παρά πραγματικές προτάσεις εξαγοράς. Το ζήτημα είναι, ότι όπως προκύπτει το τελευταίο διάστημα το κλιμάκιο της τρόικας, ανάμεσα στα άλλα, πιέζει για την ταχύτατη «απαλλαγή» του κράτους από τις ζημιές του ΟΣΕ, αν είναι δυνατόν ακόμη και μέσα στους επόμενους μήνες και αν κρίνουμε από τη σπουδή των κυβερνώντων να ικανοποιούν τις υποδείξεις της, θα πρέπει να αναμένουμε άμεσα εξελίξεις και σε αυτό το μέτωπο.

Να υπενθυμίσουμε ότι οι μέχρι τώρα συνέπειες της «εξυγίανσης» του ΟΣΕ που επέφερε ο νόμος Ρέππα, ήταν η ουσιαστική κατάργηση των δρομολογίων για ολόκληρη την Πελοπόννησο - που για την αναβάθμιση του δικτύου της είχε δαπανηθεί πακτωλός χρημάτων -, τη Θεσσαλία και τη βορειοδυτική Μακεδονία, καθώς και την οριστική κατάργηση των διεθνών δρομολογίων του. Τεράστιες είναι οι περικοπές ακόμη στο «ζωντανό» τμήμα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, που εκτελούνται δρομολόγια εντός της Αττικής και σε κοντινούς προορισμούς (Χαλκίδα - Κιάτο), και όλα αυτά συνοδεύονται παράλληλα με μεγάλες αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων.