Στη τελική ευθεία περνούν οι αντιλαϊκές εξειδικεύσεις που αφορούν στην εκπλήρωση του «μεσοπρόθεσμου πλαισίου», τα αντιλαϊκά μέτρα με ποσά ύψους τουλάχιστον 11,5 δισ. ευρώ που σχεδιάζουν να κλιμακώσουν στα επόμενα χρόνια.

Αυτή ήταν η ατζέντα χτεσινής ευρείας κυβερνητικής σύσκεψης που έγινε στο υπουργείο Οικονομικών με τη συμμετοχή 8 υπουργείων που εμπλέκονται στο πρόγραμμα της άγριας παραπέρα διάλυσης δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα.

Μέσα στο επόμενο 10ήμερο, πριν από τις 24 Ιούλη που ξεκινά και πάλι η διαβούλευση συγκυβέρνησης και ιμπεριαλιστικών Οργανισμών, θα έχουν οριστικοποιήσει τα μέτρα που θα βάλουν στο «τραπέζι». Το πλαίσιο θα συζητηθεί την ερχόμενη Τετάρτη, σε επίπεδο πολιτικών των κομμάτων της συγκυβέρνησης.

Για την ώρα, αποφεύγουν να προχωρήσουν σε εξειδικεύσεις, με τους κυβερνητικούς παράγοντες να επιχειρούν να θολώσουν το πεδίο με λεγόμενα «ισοδύναμα μέτρα», με τα οποία υποτίθεται ότι θα ισοφαρίσουν ορισμένα άλλα. Απόλυτα δεδομένα, προ των πυλών, είναι η εφαρμογή των μέτρων για το χαράτσι πάνω στη λαϊκή κατοικία, όπως επίσης και η παραπέρα εκτόξευση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης. Κυβερνητικοί παράγοντες ισχυρίζονται πως δε θα χρειαστεί η λήψη πρόσθετων μέτρων για το 2012 με την απαραίτητη προϋπόθεση ότι δε θα καταγραφούν και νέες αστοχίες στην εκτέλεση του φετινού κρατικού προϋπολογισμού.

Ο εμπαιγμός γίνεται ολοφάνερος από το γεγονός ότι σύμφωνα με κυβερνητικές διαρροές, τα «ισοδύναμα μέτρα» που έχει επεξεργαστεί το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους διαμορφώνονται στα 220 εκατ. ευρώ, ποσό αμελητέο μπροστά στην αντιλαϊκή λαίλαπα που έχουν σχεδιάσει.

Οι τακτικισμοί που επιχειρούν να ξεδιπλώσουν σε αυτή τη φάση δεν μπορούν να αποκρύψουν την πραγματικότητα του «μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής». Στην αντιλαϊκή ατζέντα μπαίνουν τα νέα χαράτσια και φόροι απέναντι στο λαϊκό εισόδημα, την κατανάλωση και την κατοικία, η κατάργηση του συνόλου των κοινωνικών επιδομάτων, με την «αντικατάστασή» τους από εξευτελιστικά ποσά «εγγυημένης παροχής» για τη διαχείριση ακραίων φαινομένων φτώχειας, οι παραπέρα δραστικές περικοπές στις συντάξεις, επίσης και στο εφάπαξ, οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα κ.ά. Η όποια λεγόμενη «αναδιαπραγμάτευση» - επιμήκυνση είναι άρρηκτα δεμένη με τις σαρωτικές διαρθρωτικές αλλαγές στο φορολογικό σύστημα, στην «αγορά εργασίας», στο δημόσιο τομέα και τις μαζικές απολύσεις, στο πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων, σε πολιτικές που αφορούν το «επιχειρηματικό περιβάλλον» δηλαδή για την εκχώρηση νέων προκλητικών ενισχύσεων και ελαφρύνσεων στους μεγαλοεπιχειρηματίες και στα μονοπώλια.