Τις ειδικότερες απαιτήσεις τους για το πλαίσιο λειτουργίας των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ), αλλά και για ευνοϊκότερες παρεμβάσεις μέσα από τον «αναπτυξιακό» νόμο, συζήτησαν οι διοικήσεις των εμποροβιομηχάνων της Αθήνας (ΕΒΕΑ) και της Κεντρικής Ενωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας (ΚΕΕΕ), στις συναντήσεις που είχαν χτες με τον υφυπουργό Ανάπτυξης Ν. Μηταράκη. Ο επικεφαλής και των δύο φορέων Κ. Μίχαλος έδωσε «πάσα» στην κυβέρνηση, θέτοντας την «πρόταση» για τη «δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στις παραμεθόριες περιοχές της χώρας», όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση του υπουργείου.

Το ΕΒΕΑ ζητά κίνητρα στη βάση 3 γενικών κατηγοριών:

• Φορολογικό συντελεστή 10% για τις επιχειρήσεις.
• Ακόμη μεγαλύτερη «απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης».
• «Ειδικό δικαιοδοτικό καθεστώς», που σημαίνει περιστολή δικαστικών διαδικασιών, «ώστε οι υποθέσεις να εκδικάζονται μέχρι και το δεύτερο βαθμό και οι αποφάσεις να είναι πλέον αμετάκλητες, προκειμένου να αποφευχθούν σημαντικές καθυστερήσεις λόγω προσφυγών, γεγονός που αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους λόγους αποθάρρυνσης των ξένων επενδύσεων»!

Επίσης, απαιτούν το 80% των έργων και των προμηθειών για την υλοποίηση των επενδύσεων να γίνει από ελληνικές εταιρείες και ποσοστό 0,5% των μετά φόρων κερδών, να αποδίδεται στην Περιφέρεια που βρίσκεται η ΕΟΖ. Ακόμη, δέσμευση πρόσληψης «τουλάχιστον 20%, του ανειδίκευτου προσωπικού από την τοπική κοινωνία».

Μετά από όλα αυτά, η επίσημη εκδοχή του ΕΒΕΑ για το εργασιακό καθεστώς που θα ισχύει στις Ζώνες είναι να ισχύσουν όσα προβλέπουν οι νόμοι για την ελληνική επικράτεια. Εκείνο βέβαια που κρύβουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες είναι ότι, μετά από δύο χρόνια μνημονίων, αυτό το ...«νόμοι που ισχύουν» σημαίνει εργασία χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις και μισθοί νέων 430 ευρώ, αλλά και η συνθήκη Μπολκεστάιν, ελεύθερες απολύσεις κ.ο.κ.