ΘΕΛΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΑ: «τα δεδομένα πλέον έχουν αλλάξει και ο γρίφος της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών περιπλέκεται. Η παρατεταμένη πολιτική αβεβαιότητα και η ύφεση αυξάνουν συνεχώς τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, με αποτέλεσμα οι τράπεζες να χρειάζονται περισσότερα κεφάλαια από αυτά που είχαν υπολογιστεί (...) οι πρόσθετες κεφαλαιακές απαιτήσεις μπορεί να φθάσουν στα 20 δισ. ευρώ. Κεφάλαια που κανένας δεν γνωρίζει πού θα βρεθούν» (στα ΝΕΑ)

ΣΕ «ΚΑΛΟ ΔΡΟΜΟ»: «η αγωνιώδης προσπάθεια της νέας κυβέρνησης για την εξεύρεση των περιώνυμων ισοδύναμων μέτρων συνολικού ύψους 11,5 δισ. ευρώ (...) φαίνεται πως μπαίνει σε καλό δρόμο» ( από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ)

ΑΣΚΟΥΝ ΠΙΕΣΗ: «Η σχετική ευκολία με την οποία περιγράφεται ο τρόπος με τον οποίο θα εξοικονομηθεί το σχεδόν εξωπραγματικό ποσό των 11,5 δισ. ευρώ στη διετία 2013-2014, δίνει την εντύπωση ότι σχεδιάζουμε κάτι, με τη βεβαιότητα ότι δεν θα χρειασθεί ποτέ να το υλοποιήσουμε (...) Η ίδια αντίληψη φαίνεται να κυριαρχεί και στο θέμα των 3 δισ. που πρέπει να βρεθούν εντός του 2012. Η "ανακάλυψη" ξαφνικά ισοδύναμων μέτρων, σε μια οικονομία που βουλιάζει στην ύφεση και σε μια κοινωνία που διαλύεται από την ανεργία, ακούγεται εξωπραγματική» (στο ΕΘΝΟΣ)

ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΝ: «Η ανοιχτή και ανταγωνιστική αγορά εργασίας έχει σχεδόν προσαρμοστεί και αυτό είναι σπουδαίο. Η αναδιάταξη, που είχε την "οικονομική ευφυία" και το "πολιτικό θάρρος" να περάσει η κυβέρνηση Παπαδήμου, θα έχει τελειώσει στους πρώτους μήνες του 2013» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΠΑΡ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΑΔΙΕΞΟΔΟ... «Η λίστα των χωρών-μελών ή μη της Ευρωζώνης που ανακηρύσσονται καλοί μαθητές σε αντίστιξη με την απροσάρμοστη Ελλάδα, για να εισπράξουν την ίδια αντιμετώπιση επί της ουσίας, στη συνέχεια είναι μακρά: Πρώτα η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία, όπου πήραν προληπτικά μέτρα για να μην τους επιβληθούν χειρότερα, στη συνέχεια η Ιταλία, όπου το θαύμα Μόντι υπήρξε μόνο σε επικοινωνιακό επίπεδο (...) και τώρα έρχονται η Κύπρος, η Σλοβενία και ακολουθεί η Κροατία (...) Στην Ισπανία καταρρέουν μια σειρά από μύθοι: Δείχτε πυγμή, προκαλέστε πόνο, μη φοβάστε το κόστος και οι Αγορές θα σας ανταμείψουν. Κλείστε μια ΔΕΚΟ, κάντε μια ιδιωτικοποίηση όσο όσο, και το κλίμα θα βελτιωθεί. Με άλλα λόγια, αποκαρδιώστε τους πολίτες, δημιουργήστε εμπιστοσύνη στις Αγορές, για να κερδίσετε ξανά, στη συνέχεια, τις μάζες» (από την ΗΜΕΡΗΣΙΑ)