Την «προοπτική αδυναμίας πληρωμών» από το κράτος για το αμέσως επόμενο διάστημα επικαλείται η Alpha Bank, προκειμένου στη συνέχεια να αξιώσει την πλήρη εφαρμογή και κλιμάκωση των αντιλαϊκών μέτρων του «Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής». «Αναπόφευκτη» θεωρούν οι τραπεζίτες την κατρακύλα του ΑΕΠ και για την ερχόμενη χρονιά (2013), εκτιμώντας ότι θα φτάσει στο 3% έναντι στασιμότητας που διαβλέπουν στις πρόσφατες εκτιμήσεις τους τόσο η Κομισιόν όσο και το ΔΝΤ, σε μια εξέλιξη που προδικάζει πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα, πέρα πάνω και από τα προβλεπόμενα, σήμερα, στο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο». Στην κυριολεξία, οι τραπεζίτες στηρίζουν τα πάντα στα δάνεια των ιμπεριαλιστικών Οργανισμών, κρέμονται από την εκταμίευση της επόμενης δόσης για να «θωρακιστούν». Οπως προκύπτει και από τα στοιχεία που οι ίδιοι παραθέτουν, το σύνολο και της επόμενης δόσης θα πάει ακριβώς γι' αυτήν τη θωράκιση των τραπεζών και για αποπληρωμές τοκοχρεολυσίων στους μεγαλοπιστωτές, στους σημερινούς ιδιοκτήτες των κρατικών ομολόγων, δηλαδή στους ιμπεριαλιστικούς Οργανισμούς, τις κυβερνήσεις και τα κράτη της ΕΕ.

Από το εβδομαδιαίο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων της Alpha Bank προκύπτουν τα παρακάτω:

• Η εκταμίευση της επόμενης δόσης με τα 31,3 δισ. ευρώ προϋποθέτει τη συμφωνία για μέτρα ύψους 11,7 δισ. ευρώ (2013 - 2014), «ενδεχομένως και πρόσθετα μέτρα» για το 2012.
• Από τα 31,3 δισ. ευρώ τα 23,8 δισ. ευρώ θα πάνε στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ακόμη 4,6 δισ. ευρώ για πληρωμές τοκοχρεολυσίων στα κράτη της ΕΕ, 2 δισ. ευρώ για αποπληρωμή βραχυπρόθεσμου κρατικού χρέους (έντοκα γραμμάτια) στους ντόπιους τραπεζίτες με τη σούμα (μόνο για την εξυπηρέτηση του χρέους τους) να φτάνει στα 30,4 δισ. ευρώ. Ακόμη 1,3 δισ. ευρώ έχει προβλεφθεί για πληρωμές ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου σε επιχειρήσεις. Είναι ολοφάνερο το γεγονός, ότι το σύνολο και της επόμενης προβλεπόμενης δόσης, θα δοθεί, μέχρι και την τελευταία δεκάρα στο μεγάλο κεφάλαιο και τους υπηρέτες του.

Αξιώνουν, επίσης, την εφαρμογή των προβλεπόμενων περικοπών στα ειδικά μισθολόγια του Δημοσίου, προβάλλοντας ως άλλοθι την «εναρμόνιση με τις πολύ μεγαλύτερες περικοπές που έγιναν στους μισθούς των υπαλλήλων του υπόλοιπου δημόσιου τομέα και πολύ περισσότερο του ιδιωτικού».