Βάλανε κάτω τα «κουκιά» για να δουν τι μπορούν να κάνουν με τη λεγόμενη ενίσχυση του «κοινωνικού προσώπου» της κυβέρνησης και είδαν ότι τα περιθώρια, ελέω Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ήταν ασφυκτικά στενά. Από την άλλη, διαπιστώνεται ανάγκη εξεύρεσης, τα επόμενα 2-3 χρόνια, σημαντικών κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση των ολυμπιακών έργων, του εξοπλιστικού προγράμματος, των έργων του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Φυσικά, θέλουν επιπρόσθετα και να ρίξουν πλεονάζοντα κεφάλαια στη χοάνη της μείωσης του δημόσιου χρέους. Ακόμα και αυτή η προώθηση των μέτρων με χαρακτήρα φιλοδωρήματος, με τον βαρύγδουπο τίτλο του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» φαίνεται να απωθείται στο περιθώριο της κυβερνητικής προπαγάνδας, ενώ από την άλλη οι κυβερνητικοί παράγοντες διαψεύδουν κατηγορηματικά ότι υπάρχει οποιαδήποτε σκέψη για εφάπαξ χορήγηση 1 εκατομμυρίου σε μητέρες που γεννούν τρίτο παιδί. Η πληροφορία αυτή δημοσιεύτηκε σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα, η οποία απλώς ηχεί όμορφα στα αυτιά, αλλά στην ουσία της δεν είναι παρά πυροτέχνημα. Αλλωστε, σήμερα το επίδομα τοκετού, ανεξάρτητα από τον αριθμό των παιδιών, είναι ήδη περί τις 500.000 δραχμές.

Αυτά τα γενικά συμπεράσματα προκύπτουν από μια πρώτη ματιά, σύμφωνα με κυβερνητικό παράγοντα, από ενδοϋπουργική σύσκεψη που έγινε στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας την προηγούμενη Δευτέρα με τη συμμετοχή του Γ. Παπαντωνίου και των αρμόδιων υφυπουργών. Θέμα της σύσκεψης ήταν η εξέταση των δυνατοτήτων άσκησης «κοινωνικής πολιτικής» από την κυβέρνηση τη διετία 2002-2003. Το μέλημα, βέβαια, της κυβέρνησης δεν είναι η άσκηση «κοινωνικής πολιτικής», όρος ο οποίος χρησιμοποιείται προπαγανδιστικά από τους κομματικούς και κυβερνητικούς μηχανισμούς. Στόχος είναι η αφαίρεση κοινωνικών δικαιωμάτων μέσω των «διαρθρωτικών αλλαγών» και, από την άλλη, η διαχείριση και ο καλλωπισμός των πιο ακραίων αντικοινωνικών μορφών που δημιουργεί η ασκούμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική (εξαθλίωση συνταξιούχων, άνοδος της ανεργίας κλπ.).

Παράγοντες του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας ανέφεραν ότι η δυνατότητα άσκησης κοινωνικής πολιτικής από την κυβέρνηση την ερχόμενη διετία είναι ασφυκτικά περιορισμένη, δεδομένων των στόχων του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Οι ίδιοι υπενθυμίζουν ότι το 2002 θα πρέπει να υπάρξει δημοσιονομικό πλεόνασμα 1,5% και το 2003 2%, στόχοι ιδιαίτερα φιλόδοξοι από μόνοι τους, καθώς μετρούνται σε εκατοντάδες δισ. δραχμές. Από την άλλη, περισσότερο απαιτητικοί είναι οι στόχοι μείωσης του δημοσίου χρέους, καθώς στο τέλος του 2003 ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ θα πρέπει να έχει μειωθεί στο 90,5%, 13,5 δηλαδή ολόκληρες μονάδες σε σχέση με το τέλος του 2000. Οι ίδιοι επισημαίνουν ότι τα ψυχρά αυτά νούμερα μπορεί να μη λένε τίποτα στον μέσο πολίτη, αλλά η επίτευξή τους αφαιρεί κάθε έδαφος για οποιαδήποτε κοινωνική πολιτική. Αυτό που ίσως θα μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση, συνεχίζουν οι ίδιοι παράγοντες, είναι ο αναπροσανατολισμός των προτεραιοτήτων... Δηλαδή, να αποφασίσει η κυβέρνηση να ενισχύσει τις συντάξεις, αφαιρώντας όμως αντίστοιχους πόρους από άλλους κοινωνικούς τομείς!

Αντίθετα, στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας πονοκεφαλιάζουν επειδή τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν από εθνικούς πόρους έργα υποδομής και εξοπλιστικά προγράμματα τρισεκατομμυρίων δραχμών. Ηδη αναθεωρήθηκε ο προϋπολογισμός των ολυμπιακών έργων από 1,25 τρισ., που υποστήριζαν αρχικά, σε 1,7 τρισ., ενώ δεν έχουν ολοκληρωθεί όλες οι μελέτες των έργων. Σύννεφα έχουν σηκωθεί πάνω από τα έργα του Γ΄ ΚΠΣ, καθώς η κοινοτική γραφειοκρατία απειλεί ευθέως με περικοπές επενδύσεων. Αυτό απλά σημαίνει ότι ή θα αντικατασταθούν τα χρήματα αυτά από εθνικούς πόρους ή θα περικοπούν έργα. Τρίτος απροσδιόριστος παράγοντας τα εξοπλιστικά προγράμματα (αγορά άρματος μάχης και τα αεροσκάφη 4ης γενιάς) απεριόριστου μέχρι σήμερα ποσού αλλά πάντως ποσού τρισεκατομμυρίων δραχμών.