Σημειώνει ο ιστορικός τέχνης Γιάννης Χ. Παπαϊωάννου στον κατάλογο της έκθεσης: «Στην περίπτωση του Στέφανου Ρόκου, συνυπάρχουν δύο απολύτως ουσιώδη συστατικά: Η συνείδηση της σοβαρότητας και η ένστικτη διάθεση του παιχνιδιού. Η ισορροπία ανάμεσα στην προσήλωση και την ευελιξία: Φαίνεται πως η αγία νεότης δίνει λυγεράδα και τόλμη στους ταυροκαθάπτες της τέχνης. Αυτό φαίνεται καθαρά στις αντίρροπες δυνάμεις που ενυπάρχουν, κυρίως, στα πορτρέτα του. Μια πυρετώδης χρωματική ένταση που εκτονώνεται με γραφιστικά παιχνιδίσματα, χωρίς το ένα στοιχείο να αποδυναμώνει το άλλο...».