Η πλήρης περιφρόνηση προς τις διαδικασίες του συνεδρίου, όπως εκφράστηκε χτες, αποτελεί φυσικό επακόλουθο της μεθοδευμένης απαξίωσης του συνδικαλιστικού κινήματος και των διαδικασιών του, αντανακλά μια τέτοια πορεία χρόνων για την οποία αποκλειστικά φέρει την ευθύνη η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ. Επιβεβαιώθηκε και χτες πως η πλειοψηφία λίγο νοιάζεται αν το Συνέδριο απογυμνωθεί από το ουσιαστικό του περιεχόμενο. Αντιθέτως, μοιάζει να επιδιώκει ακριβώς αυτό και παράλληλα τη μετατροπή του σε χώρο καταμέτρησης κουκιών, σε κολυμβήθρα του Σιλωάμ, από την οποία θα αναδυθεί «άσπιλη και αμόλυντη».

Οι άδειες καρέκλες ήταν και η απόδειξη της υποκριτικής τους ανησυχίας για τα προβλήματα της εργατικής τάξης, ήταν η απόδειξη πως οι αγωνιστικές διαθέσεις που αρκετοί εξέφρασαν, δεν αποτελούσαν παρά φραστικούς υποκριτικούς λεονταρισμούς.

Η ευκαιρία για ουσιαστικό απολογισμό, ενασχόληση με τη μετωπική επίθεση, που οι δυνάμεις του κεφαλαίου εξαπολύουν στην εργατική τάξη, κατάθεση προτάσεων και λήψη αποφάσεων για την αναχαίτισή της, μοιάζει να χάνεται. Και είχαν το θράσος όσοι επέλεξαν τις πλαζ της Βουλιαγμένης αντί του Συνεδρίου να κατηγορούν τη ΔΑΣ για περιφρόνηση των θεσμών του συνδικαλιστικού κινήματος, των λειτουργιών και των διαδικασιών του!

Μαγική εικόνα; Οχι, απλά συγκεντρώθηκαν στην αίθουσα για να βγει η φωτογραφία και μετά εξαφανίστηκαν...

Σύνεδροι της πλειοψηφίας, ανακαλύπτοντας τον εχθρό στο «πρόσωπο» της ΔΑΣ, αναλώθηκαν στην προσπάθεια συκοφάντησής της, που προσέλαβε κάποιες στιγμές και χαρακτήρα αγοραίου αντικομμουνισμού. Την ίδια στιγμή καμία αναφορά στους πραγματικούς, φύσει και θέσει, εχθρούς της εργατικής τάξης, την κυβέρνηση, την εργοδοσία, το μεγάλο κεφάλαιο. Καμία αυτοκριτική, κανένας ουσιαστικός απολογισμός δράσης, επιφανειακή ενασχόληση με τα μεγάλα και τα κύρια, έλλειψη οποιασδήποτε αναφοράς στην ανάγκη αγωνιστικής απάντησης. Περίσσεψαν όμως οι εκφράσεις μιας ασθμαίνουσας διάθεσης για ευρεία συναίνεση, για να προστρέξει η ΓΣΕΕ ξανά στα τραπέζια του «κοινωνικού διαλόγου», παζαρεύοντας αυτή τη φορά την κοινωνική ασφάλιση.

Στον αντίποδα οι παρεμβάσεις των συνέδρων της ΔΑΣ, μεστές, ουσιαστικές, πάνω στα πραγματικά προβλήματα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, στις προσδοκίες και τα οράματά τους και κυρίως πάνω στο δρόμο που το συνδικαλιστικό κίνημα και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι οφείλουν να κινηθούν.

Γρηγοριάδης Κώστας