«Οι μεταρρυθμίσεις που ψηφίστηκαν πρέπει να υλοποιηθούν. Δεν έχει κανένα νόημα να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και τους ξένους, ψηφίζοντας βαθιές τομές, οι οποίες μένουν στα χαρτιά». Το «ψητό» δείχνει κατευθείαν το κύριο άρθρο της χτεσινής «Καθημερινής», δηλαδή την πλήρη εφαρμογή των φιλομονοπωλιακών διαρθρωτικών αλλαγών που πέρασαν με το πολυνομοσχέδιο. Η εφημερίδα προεξοφλεί ότι «θα υπάρξουν σοβαρές αντιδράσεις, από συντεχνίες, συνδικαλιστές και ισχυρά συμφέροντα», αναγνωρίζει ότι «η δημόσια διοίκηση βρίσκεται σε οριακό σημείο και δεν περισσεύει η προθυμία για μεταρρυθμίσεις», αλλά επιμένει ότι «πρέπει να βρεθεί η πολιτική βούληση να προχωρήσουν τομές που θα έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και δεκαετίες». Απόλυτα δικαιολογημένη η στοχοπροσήλωση και η πρεμούρα για την άμεση εφαρμογή των αντιδραστικών διαρθρωτικών αλλαγών. «Οι μεταρρυθμίσεις που περάσαμε είναι μόνιμες και θα δώσουν πραγματικά μεταρρυθμιστική δυναμική στην ελληνική οικονομία», καυχόταν ο πρωθυπουργός το βράδυ της Κυριακής στη Βουλή, αποδίδοντας τις αντιδράσεις στο ότι «η μεταρρύθμιση είναι μόνιμη». Αυτό που εννοεί, βέβαια, είναι ότι οι αντιδραστικές ανατροπές, που κατ' ευφημισμόν αποκαλούνται μεταρρυθμίσεις, επιφέρουν εκ βάθρων ανατροπή των εργασιακών, ασφαλιστικών και λαϊκών δικαιωμάτων, ώστε να παράγουν μόνιμα θετικά αποτελέσματα για την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Χάρη στις «μεταρρυθμίσεις» δε χρειάζεται κάθε λίγο και λιγάκι να περιορίζουν τους μισθούς, αλλά τους γκρεμίζουν μια και καλή στα τάρταρα, καταργώντας τις Συλλογικές Συμβάσεις και επεκτείνοντας παντού τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις. Αυτό εννοεί ο πρωθυπουργός όταν μιλάει για «μόνιμες μεταρρυθμίσεις» και εύκολα διαπιστώνεις την ανεπανόρθωτη καταστροφή που προκαλούν στα δικαιώματα και τα συμφέροντα του λαού βλέποντας τις μεταρρυθμίσεις που προωθούνται σε Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση... Ο μόνος τρόπος να αχρηστευτούν στην πράξη αυτά τα «εργαλεία» του θανάτου είναι να ενισχυθεί αποφασιστικά η πάλη του λαού σε ρήξη με την εξουσία των μονοπωλίων και το καπιταλιστικό σύστημα.