ΟΙ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΟΙ: «Τι δεν είναι το ΠΑΜΕ (...) Δεν έχει συσταθεί ως νομικό πρόσωπο με νόμιμη διαδικασία (...) Δεν έχει δικαίωμα να κάνει παραστάσεις στις δημόσιες αρχές (και στο υπουργείο Εργασίας). Εν ολίγοις το ΠΑΜΕ είναι μια ομάδα παρεμπόδισης ομαλής λειτουργίας του συνδικαλισμού (...) Το ΠΑΜΕ (...) δεν εντάσσεται σε καμία από τις επιτρεπτές κατηγορίες συνδικαλιστικών οργανώσεων (...) Αυτό ονομάζεται παρακράτος» (συρραφή σχολίων μιας και μόνο μέρας στο capital).

ΤΟ ΦΙΔΙ: «Το ΠΑΜΕ ζει - ρωτήστε και τον Βρούτση! (...) Η επανεμφάνιση αυτή δεν είναι προφανώς τυχαία, ούτε συμπτωματική. Συμπυκνώνει το ένστικτο επιβίωσης ενός ιστορικού κομματικού χώρου (...) ο οποίος δεν πρόκειται να μετατραπεί αμαχητί σε συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις ο Τσίπρας έστριψε δεξιά, χραπ! Την έφαγε στο αριστερό καλάμι. Και υποψιάζομαι ότι είναι μόνο η αρχή (...) Βρήκαν τη χαραμάδα που έψαχναν για να ξαναμπούν στο παιχνίδι» (ο Πρετεντέρης στα ΝΕΑ).

ΟΙ ΓΕΛΟΙΟΙ: «Επικρατεί η εκτίμηση πως αν η κυβέρνηση αναδείξει σε κύριο αντίπαλό της το ΚΚΕ - τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την αντιπαράθεση σε επίπεδο κινητοποιήσεων -, τότε θα συμβάλει στη μετακίνηση ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προς τον Περισσό και άρα, στην αύξηση των διαρροών του ΣΥΡΙΖΑ προς τα "αριστερά" του» (στην ΑΥΓΗ).

ΤΟ ΣΑΛΟΝΙ: «Θέλω να δω τους δύο που κατηγορούνται για την Marfin (...) Το τεκμήριο της αθωότητας θα το σεβαστώ οπωσδήποτε, όπως άλλωστε έχω σκοπό να σεβαστώ και αυτούς που θα μαζευτούν να τους αθωώσουν διά βοής έξω από τα δικαστήρια. Θα σεβαστώ ακόμη και το ενδεχόμενο να μην πειστεί η έδρα και τελικά τους αφήσει να φύγουν λόγω αμφιβολιών» (η Ρ. Γεωργακοπούλου στα ΝΕΑ).

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ; «Ελεύθερος με όρους αφέθηκε μετά την απολογία του στον ανακριτή ο ένας εκ των δύο υπόπτων για τον φονικό εμπρησμό στο υποκατάστημα της Marfin και στο βιβλιοπωλείο Ιανός, τον Μάιο του 2010. Ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει βαρύ κατηγορητήριο που όπως διευκρινίστηκε, αφορούν την εμπρηστική επίθεση στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ που είχε προηγηθεί της ΜΑΡΦΙΝ (...) Αρχικά αναγνωρίστηκε από υπάλληλο (...) με βάση φωτογραφίες της αστυνομίας (...) στην συνέχεια, όμως, όταν στον εν λόγω υπάλληλο επιδείχθηκαν φωτογραφίες (...) κατέθεσε ότι δεν τον αναγνωρίζει. Το ίδιο συνέβη και με άλλον αυτόπτη μάρτυρα» (στο ΒΗΜΑ, ηλεκτρονική έκδοση).