Η γραμμή είχε δοθεί από την πρώτη στιγμή που στήθηκε η προβοκάτσια περί «εισβολής και φθορών από συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο υπουργείο Εργασίας» την περασμένη Τετάρτη. Αφού απέτυχαν να λερώσουν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα που με εκπροσώπους του από ομοσπονδίες και συνδικάτα πήγε να διαμαρτυρηθεί για τις απαράδεκτες δηλώσεις «περί συντάξεων που είναι προϊόν ρουσφετιού», τώρα ανακάλυψαν ότι «Το ΠΑΜΕ ζει». Με αυτό τον τίτλο υπογράφει τη στήλη του στα «Νέα» , ο Ι. Κ. Πρετεντέρης.

Ο κύριος αυτός λέει: «Μου είχε λείψει το ΠΑΜΕ. Σε σημείο που μετά τις εκλογές του Ιουνίου αναρωτιόμουν αν είχαν αυτοδιαλυθεί ή απλώς προσπαθούσαν να συνέλθουν από την καταστροφή» και συνεχίζει με ύφος χιλίων καρδιναλίων: «Μου είχε λείψει το αίσθημα ασφάλειας και σταθερότητας που δημιουργεί στην ελληνική κοινωνία ένα ισχυρό και υπαρκτό ΚΚΕ».

Και μπορεί εκεί που συχνάζει ο Πρετεντέρης, να παριστάνουν πως δεν βλέπουν τα βάσανα των λαϊκών ανθρώπων να βγάλουν το μήνα, να καλύψουν στοιχειώδη έξοδα και από πάνω να τους έρχονται απανωτά τα χαράτσια της εφορίας, της ΔΕΗ κλπ, ούτε τον υποσιτισμό, ούτε τα σπίτια χωρίς θέρμανση και χωρίς ρεύμα. Στις εργατικές γειτονιές και λαϊκές συνοικίες όλης της χώρας, τα αστικά κέντρα και την ύπαιθρο, εκεί βρίσκονται τα ταξικά σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, εκεί αναπτύσσουν δράση τα στελέχη, τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΜΕ και των άλλων συσπειρώσεων, της ΠΑΣΥ στη φτωχή αγροτιά, της ΠΑΣΕΒΕ, στους μικρούς επιχειρηματίες, της ΟΓΕ, των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων, του ΜΑΣ, των νέων παιδιών που σπουδάζουν. Το κάνουν γιατί δε θέλουν να βλέπουν, θάβουν τους αγώνες. Και όταν νομίζουν πως μπορούν να τους εκμεταλλευτούν για να τους χτυπήσουν μιλώντας για σκοπιμότητες, τότε ρίχνουν και το δηλητήριο της αμφισβήτησης. Ανύπαρκτο το ΠΑΜΕ λένε...