Α. Προτάσεις επί των Θέσεων

Οι Θέσεις καθρεφτίζουν ένα ηρωικό κόμμα, όχι μόνο ιστορικά, αλλά και στη σύγχρονη δράση του. Μας γεμίζει υπερηφάνεια το γεγονός ότι στις παρούσες αντίξοες συνθήκες μέλημά τους είναι η καλύτερη άμυνα στην εντεινόμενη επίθεση του κεφαλαίου, αλλά και η οργάνωση της «εφόδου στον ουρανό», της επανάστασης με στόχο τον κομμουνισμό.

Υπάρχουν λάθη ή ασάφειες: π.χ., θέση 58 σελ. 41 «Η ανεπαρκής απαξίωση κεφαλαίων στη διάρκεια της κρίσης κ.λπ. οξύνει τις αντιφάσεις της αστικής πολιτικής» - δεν επαρκεί η αιτιολόγηση. `Η στο τέλος της σελ. 44: «ο σύγχρονος καπιταλισμός είναι τα βιομηχανικά, εμπορικά μονοπώλια, οι τράπεζες, η φορολογία του κράτους τους κ.λπ.» - δε βγάζει νόημα!

Το κύριο όμως είναι ότι δεν ταξιδεύουν το Κόμμα με χτεσινό εισιτήριο, αλλά βλέπουν αποφασιστικά μπροστά! Δεν κρύβουν το γεγονός ότι είμαστε χωμένοι (το εργατικό και παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα) σε στενό κορσέ, με απρόβλεπτο πόσο ακόμα μπορεί αυτός να στενέψει!

Ωστόσο κτίζουν και κρατούν γερό το μεσιανό κατάρτι, τον ακρογωνιαίο λίθο, τον κολοφώνα της επαναστατικής μας θεωρίας και πράξης: Η χώρα μας βρίσκεται σε ιμπεριαλιστικό στάδιο ανάπτυξης και ο αγώνας έχει ξεκάθαρο επαναστατικό στόχο, τον κομμουνισμό.

Δε χρειάζεται διδακτορικό στην υπερβατική λογική για να καταλάβουμε τους σ. που, ενώ λένε κάτι είναι σαν να λένε κάτι άλλο: πίσω από την άρνηση της αναφερόμενης εκτίμησης για τη θέση της χώρας μας στην καπιταλιστική πυραμίδα κρύβεται ο πιο ανοικτός αστικός ρεφορμισμός και πασιφισμός, οι πιο ευσεβείς κι αθώοι πόθοι. Αποτελούν χωρίς περιεχόμενο φλυαρίες, αναπαλαίωση παλιών οπορτουνιστικών αντιλήψεων περί διαχωρισμού του εθνικού ζητήματος (στον ορισμό του ιμπεριαλισμού να προσαρτά άλλες περιοχές), αγνοώντας το πιο ουσιαστικό στοιχείο: Την τεράστια και μη αντιστρέψιμη κολοσσιαία αντίφαση του καπιταλισμού που σε συνθήκες ιμπεριαλισμού πασχίζει να μεταμορφωθεί στο αντίθετό του. Δηλαδή, η ολόπλευρη κοινωνικοποίηση της παραγωγής που εισάγει η εποχή των μονοπωλίων, ενώ έχει απόλυτη ανάγκη το σχεδιασμό (από εξασφάλιση πρώτων υλών μέχρι την κάθετη παραγωγή και διάθεση του τελικού προϊόντος με ταυτόχρονη ανάμιξη σύγχρονων χρηματοπιστωτικών εργαλείων στην τάση μεγιστοποίησης του κέρδους) έρχεται σε απόλυτη αντίφαση με την εμπορευματική βάση του καπιταλισμού, τον ελεύθερο συναγωνισμό/ ανταγωνισμό.

Β. Για το Κόμμα

Αναμετρώνται στο Κόμμα μας δύο γραμμές, καιρό τώρα.

Η εκτίμηση της ΚΕ, αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας των οργανωμένων δυνάμεών μας, περί της θέσης της χώρας μας στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα και οι πολύ σοβαρές επεξεργασίες για τις αιτίες ανατροπής του σοσιαλισμού καθώς και η τιτάνια προσπάθεια για την έκδοση του δοκιμίου του Β' τόμου της Ιστορίας του ΚΚΕ είναι παρακαταθήκη για το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα. Θύμισαν σε όλους, όσοι ήθελαν να θυμηθούν, τη μεγάλη αλήθεια, ότι ο ιμπεριαλισμός είναι εξ ορισμού η παραμονή της σοσιαλιστικής επανάστασης. Κι ότι το μόνο μεταβατικό στάδιο που έχει επιστημονική βάση είναι αυτό του ανώριμου (με τους απαραίτητους μετασχηματισμούς να λαμβάνουν χώρα σε συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης) από τον ώριμο κομμουνισμό (της πλήρους αξιοποίησης της κοινωνικοποιημένης και πλήρως τεχνολογικά αναπτυγμένης παραγωγής για την ικανοποίηση όλων των -τότε- σύγχρονων κοινωνικών αναγκών).

Η ανάδειξη του στρατηγικού μας στόχου ως πραγματικού στόχου πάλης και η τακτική μας για τη λαϊκή συμμαχία που θα τον προωθήσει έβγαλε τον άσο από το μανίκι της εργατικής τάξης της χώρας μας και άνοιξε τα μάτια σε συντρόφους μας στα πέρατα της οικουμένης.

Παρά τα λάθη και τις αδυναμίες μας στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις αντέξαμε στην πίεση ενσωμάτωσης και στη «φιλική» επίθεση συνεργασίας, όχι μόνο των οπορτουνιστικών δυνάμεων που δρουν στο κίνημα, αλλά της ίδιας της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας.

Η άλλη γραμμή που εκφράζεται χρόνια τώρα με συνεχείς διαφωνίες και εμπόδια τόσο στην ουσία της γραμμής μας, όσο και στις κομματικές διαδικασίες που έχουν εδραιωθεί στη συνείδησή μας αποτελεί εκφραστή μιας συνολικής αμφισβήτησης της ικανότητας του ΚΚΕ να οδηγήσει το λαό μας στο σοσιαλισμό. Εκφράζει την καθαρή ηττοπάθεια και το συμβιβασμό με την παρούσα - φαινομενικά ισχυρή - παγιωμένη κατάσταση στην κοινωνία.

Υποσκάπτουν συνειδητά το Κόμμα με διαρροές στον αντίπαλο και τον Τύπο του σε όποιο επίπεδο κι αν βρίσκονται, αποτελούν ξένο και μάλιστα εχθρικό σώμα.

Τυχόν σ. που ακολουθούν με προσωπικά κριτήρια την αντίπαλη αυτή γραμμή είναι καιρός να το ξανασκεφτούν. Με αυτή τη στάση δεν υπάρχει χώρος γι' αυτούς στο Κόμμα μας.

Επιφύλαξη, διαφωνία και άλλες προτάσεις είναι θεμιτές στο βαθμό που δεν αφορούν το σύνολο ουσιαστικά της γραμμής μας. Υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ του χαρακτήρα του ΚΚΕ ως επαναστατικού κόμματος και του επιθυμητού από αυτούς χαρακτήρα του ως δύναμη διαμαρτυρίας και οργάνωσης «ενωτικών» (με ποιους άραγε;) αγώνων, χωρίς όμως ποτέ να φτάνει έτσι στο στρατηγικό του στόχο: τη σοσιαλιστική αλλαγή στην πατρίδα μας και τον κόσμο.

Ψηφίζω με ενθουσιασμό τις Θέσεις, το Πρόγραμμα και το σχέδιο Καταστατικού. Ζήτω το 19ο Συνέδριο του Κόμματός μας!

Βιβλιογραφία:

-- Θέσεις 19ου Συνεδρίου ΚΚΕ

-- «Περί θανάτου» (Ζ. Σαραμάγκου)

-- ΛΕΝΙΝ - «Ο ιμπεριαλισμός είναι η παραμονή της σοσιαλιστικής επανάστασης» (ένθετο Κυριακάτικου Ρίζου 20-1-2013)