Ενα δυνατό και σίγουρο «χέρι» βοήθειας σε κάθε συνάδελφό τους που το έχει ανάγκη μέσα στην κρίση, απλώνουν οι αγωνιστικές δυνάμεις των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματοβιοτεχνών της Αθήνας, που με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ) προχώρησαν στη συγκρότηση Επιτροπής Αλληλεγγύης και Συντονισμού Δράσης. Μόνο που αυτό το «χέρι» δεν έχει στόχο τη φιλανθρωπία και δεν σκοπεύει να δώσει μια σπρωξιά σε όποιον το αδράξει, για να κάτσει στο σπίτι του άβουλος και μοιραίος. Κύρια επιδίωξη, πέρα από την ενεργοποίηση δυνάμεων και μέσων για τη στήριξη οικογενειών που έχουν άμεσα προβλήματα επιβίωσης, είναι να δοθεί ένα στήριγμα σε όποιον θέλει να «σηκωθεί» και να διεκδικήσει τη ζωή που του κλέβουν καθημερινά. Γι' αυτό και η δράση θα είναι αμφίδρομη, στη λογική του «το 'να χέρι νίβει τ' άλλο». Οι αγωνιστικές δυνάμεις δεν δίνουν «ελεημοσύνη». Πιστεύοντας στη δύναμή του, στηρίζουν τον διπλανό τους, τον δικό τους άνθρωπο, θυμίζοντάς του ότι μπορεί κι αυτός να βοηθήσει τόσο τον εαυτό του, όσο και τους συναδέλφους του με τον κοινό αγώνα για να χτυπηθούν στη ρίζα τους οι αιτίες που τον έφεραν στη χειρότερη δυνατή θέση.

Εκπρόσωποι από 23 Ομοσπονδίες, Σωματεία, Ενώσεις ΕΒΕ συγκεντρώθηκαν με πρωτοβουλία της διοίκησης της ΟΒΣΑ το βράδυ της περασμένης Τετάρτης για να ενισχύσουν τη συγκεκριμένη προσπάθεια, η οποία, όπως είπε εισηγητικά ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, Π. Γαλανόπουλος, αποτελεί συνέχεια των αγωνιστικών πρωτοβουλιών των τελευταίων βδομάδων. Σημαντική επιδίωξη είναι, με τη συγκρότηση της Επιτροπής, στην οποία θα συμμετέχουν μέλη της διοίκησης της ΟΒΣΑ και αντιπρόσωποι των σωματείων, να ανοίξει ένας νέος κύκλος δράσης όπου παρεμβάσεις οι οποίες γίνονται και σήμερα, στη ΔΕΗ, στην εφορία, στην ΕΥΔΑΠ, στο νοσοκομείο, σε κάποιο υπουργείο ή και στα σπίτια και στα μαγαζιά για την αποτροπή μιας κατάσχεσης, να πάρουν πιο οργανωμένο και μαζικό χαρακτήρα, να γίνουν αποτελεσματικότερες, να αφορούν περισσότερους και να αποτελέσουν τη βάση κοινής δράσης.

Η Επιτροπή θα έχει συντονιστικό ρόλο, καθώς το βάρος της αλληλεγγύης πέφτει, εκ των πραγμάτων, στις «πλάτες» των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Θα συγκεντρώνει ανά κλάδο τις πιο ακραίες περιπτώσεις, όπου χρειάζεται να δοθεί άμεσα βοήθεια. Θα οργανώνει παρεμβάσεις όπου χρειαστεί. Θα συνδέσει τη δράση των σωματείων και με τις γειτονιές που ζουν και εργάζονται οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ. Θα συνεργαστεί με τις λαϊκές επιτροπές. Ο Π. Γαλανόπουλος τόνισε αρχικά ότι η συνέχιση της οικονομικής κρίσης, σε συνδυασμό με την υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής, θα επιδεινώσει τη θέση και τη ζωή των ΕΒΕ. Στο τέλος της σύσκεψης, αφού είχε προηγηθεί πλούσια συζήτηση και για τα προβλήματα και με ιδέες και προτάσεις για το πώς μπορεί να «περπατήσει» η Επιτροπή, ο συνδικαλιστής σημείωσε ότι η κουβέντα βοήθησε πολύ και εξέφρασε τη σιγουριά ότι η παρέμβαση θα βελτιωθεί στην πράξη, όσο θα μεγαλώνουν η γνώση και η εμπειρία.

Από την πραγματικά ζωντανή συζήτηση είναι ενδεικτικές ορισμένες τοποθετήσεις, όπως ότι όσοι έχουν ανάγκη θα πρέπει «να καταλάβουν ότι το πρόβλημά τους δεν θα το λύσουν κάποιοι "καλοί άνθρωποι", αλλά το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα», μέρος του οποίου είναι κι αυτοί. Αλλος συνδικαλιστής θύμισε την αλληλεγγύη παλαιότερων χρόνων, όταν οι λαϊκές συνοικίες φτιάχτηκαν με 3 να χτίζουν και τους υπόλοιπους να παραφυλάνε, για να μπορέσει να μπει η οικογένεια σε ένα σπίτι. Επισημάνθηκε ότι είναι αρκετοί όσοι δεν μιλούν, καθώς θεωρούν ότι έχουν ατομική ευθύνη για το κλείσιμο της επιχείρησής τους και το πρόβλημα της οικογένειας. Ηταν κατηγορηματικός ο συνδικαλιστής που όχι μόνο απέρριψε αυτές τις αντιλήψεις ως αβάσιμες στο περιβάλλον που διαμορφώνει η κρίση, αλλά θύμισε την αξιοπρέπεια που έχει κάθε φτωχός εργαζόμενος και αυτοαπασχολούμενος, κάτι που σημαίνει ότι πρώτα απ' όλα χρειάζεται να αναπτυχθούν ισχυροί δεσμοί. Πολλές ήταν και οι ιδέες για την πρακτική πλευρά της δράσης, οι οποίες και θα δοκιμαστούν στην πράξη. Το βασικό που προέκυψε από τη σύσκεψη ήταν η μεγάλη διάθεση για προσφορά και η συνειδητοποίηση ότι απέναντι στην κρίση και στην πολιτική που στηρίζει τα μονοπώλια, μπορεί και πρέπει να ορθωθεί η συμπόρευση όσων έχουν κοινά προβλήματα και συμφέροντα.