Αναφερόμενος στη σημασία που έχουν οι Συλλογικές Συμβάσεις ο Βάλσαμος Συρίγος σημείωσε: «Πρέπει να έχουμε καθαρό πως οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας δεν αφορούν μόνο οικονομικά ζητήματα, δεν είναι μόνο το μεροκάματο και οι μισθοί, αλλά εμπεριέχουν πλήθος ρυθμίσεων που αφορούν ολόκληρη την εργατική οικογένεια.

Μέσα από το "χτύπημα" των Συμβάσεων οι εργοδότες επιχειρούν όχι μόνο να μειώσουν τους μισθούς που μέχρι σήμερα έπαιρναν οι εργαζόμενοι αλλά και να χτυπήσουν μια σειρά άλλα δικαιώματα, όπως τα ωράρια, τις άδειες, τα μέτρα ασφάλειας. Δικαιώματα που μέσα από την κατάργησή τους η μεν εργοδοσία θα μετρήσει νέα οφέλη, οι δε εργάτες θα μετρήσουν νέα χειροτέρευση της ζωής τους».

Για την ανάγκη να ενταθεί η πάλη ενάντια στον εφησυχασμό τόνισε:

«Υπάρχουν κάποιοι κλάδοι, κάποιοι χώροι εργασίας που ακόμα δεν έχουν προχωρήσει οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις από την εργοδοσία. Κανένας εργαζόμενος να μην παραπλανηθεί, να μην υπάρξει εφησυχασμός. Τα μέτρα ήρθαν όχι μόνο για να μείνουν, αλλά και να καλύψουν το σύνολο των εργαζομένων. Αυτό επιτάσσει η ανταγωνιστικότητα και το κυνήγι του κέρδους. Από την καταιγίδα δε θα γλιτώσει κανείς, όλοι θα βραχούν. Πρέπει να αντιμετωπιστεί η άποψη που αναφέρει πως "η επιχείρηση πάει καλά οπότε εμάς δε θα μας πειράξουν". Είναι αντίληψη που δε βοηθάει, καθώς δεν κατανοείται η ολότητα της επίθεσης. Είναι στοιχείο που δυναμώνει την εργοδοσία στα σχέδιά της.

Σε αρκετούς χώρους που οι εργαζόμενοι δεν περίμεναν επίθεση, που δεν είχαν πάρει μέτρα οργάνωσης, δεν απεργούσαν για να μη δείξουν κακό πρόσωπο στην εργοδοσία, η υλοποίηση των μέτρων τους βρήκε απροετοίμαστους».

Ο συνδικαλιστής επισήμανε ότι η επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου είναι διαρκής:

«Να πάρουμε υπόψη μας τις νέες αξιώσεις των βιομηχάνων που χτες εμφανίστηκαν μέσω διαρροών. Εξετάζουν, λένε, το ενδεχόμενο της αύξησης του επιτρεπόμενου μηνιαίου ορίου απολύσεων και στον ιδιωτικό τομέα, ζητώντας από το υπουργείο Εργασίας να μελετήσει νέο νομοθετικό πλαίσιο.

Οι βιομήχανοι, δηλαδή, απαιτούν απελευθέρωση των απολύσεων, καθεστώς πλήρους ελαστικότητας για να μπορούν να απολύουν όποτε και όσους θέλουν.

Αυτά σχεδιάζουν, συνάδελφοι και συναδέλφισσες. Οπως επίσης δεν πρέπει να περνά απαρατήρητο πως στα σχέδιά τους για τις ΣΣΕ σηματοδοτούν τον κίνδυνο ακόμα μεγαλύτερης εγκατάλειψης των ανέργων».

Το στέλεχος του ΠΑΜΕ υπογράμμισε ότι «για να είναι οι αγώνες αποτελεσματικοί, για να απαντήσει ο λαός στον πόλεμο που του έχουν κηρύξει, χρειάζεται:

-- Οργάνωση, κίνημα αποφασισμένο, ηγεσίες αφοσιωμένες και ικανές για αγώνα μέχρι τέλους.

-- Κοινωνική συμμαχία και σχέδιο για οργανωμένους αγώνες, μορφές πάλης που θα προφυλάσσουν το κίνημα από τυχοδιωκτισμούς, που θα συσπειρώνουν σε κάθε χρονική στιγμή εργαζόμενους, θα προετοιμάζουν τους συνάδελφους για σύγκρουση με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής (...)

Η δημιουργία ενός μετώπου αντίστασης σε όσο το δυνατόν περισσότερους χώρους εργασίας, η οργάνωση στα σωματεία και η συμμετοχή περισσότερων εργαζομένων στη λήψη των αποφάσεων και στην καθημερινή πάλη πρέπει να είναι στόχος, διότι αποτελούν, μαζί με τη γραμμή αντιπαράθεσης που έχει ορίσει το ΠΑΜΕ, τους αναγκαίους όρους για να ανατρέψουμε μέτρα και συσχετισμούς.

Σήμερα, σε διάφορους χώρους εργασίας ανάβουν οι φωτιές του ταξικού αγώνα, με απεργίες που κρατούν μέρες, με αιτήματα που χτυπούν την αντιλαϊκή πολιτική.

Ομως, για να αρχίσουμε να επιβάλλουμε το δίκιο μας και να το κάνουμε νόμο, πρέπει αυτοί οι χώροι να πολλαπλασιαστούν. Να υπάρξουν παντού, σε όλους τους χώρους εργασίας, πυρήνες πρωτοπόρων εργατών, αποφασισμένων, με αντοχή και ανθεκτικότητα. Χρειάζεται να εκλείψουν και να εκμηδενιστούν από τις γραμμές του κινήματος οι θέσεις και οι απόψεις της εργοδοσίας, που εκφράζονται από τις παρατάξεις που πλειοψηφούν στα περισσότερα συνδικαλιστικά όργανα.

Λένε συνάδελφοι, από τα "Εξτρα" που απεργούν για 6η μέρα σήμερα: "Επιτέλους ξυπνήσαμε, σπάσαμε το φόβο και να, είμαστε εδώ έξω και παλεύουμε για το δίκιο μας. Επρεπε να το είχαμε κάνει πιο νωρίς, αλλά έστω και τώρα δεν είναι αργά". Ετσι λέει ο κάθε εργάτης που σπάει το φόβο, νιώθει ότι μπορεί να αντισταθεί και το κάνει πράξη. Φυσικά αυτή η πορεία δεν είναι ευθεία. Υπάρχουν απογοητεύσεις, πισωγυρίσματα, δυσκολίες, παρεμβαίνει συστηματικά και με σχέδιο και η εργοδοσία. Ομως, ο δρόμος του αγώνα είναι η μόνη επιλογή. Διαχειριστικές λογικές δεν μπορούν σήμερα να δώσουν λύση. Απαιτείται ρήξη και σύγκρουση για να φέρουμε τα πάνω κάτω».

Μεταξύ άλλων ο συνδικαλιστής τόνισε: «Συνάδελφοι, μπροστά μας δεν έχουμε μόνο τις Συμβάσεις. Ο διαχωρισμός σε μισθολογικό και μη μισθολογικό κόστος, όπως λένε, έχει κύριο στόχο την απαλλαγή της εργοδοσίας από τις ασφαλιστικές εισφορές αλλά και από άλλες παροχές. Στο σοβαρό αυτό μέτωπο πάλης οι δυνάμεις της κοινωνικής συμμαχίας προχωράμε το επόμενο διάστημα με αγωνιστικές πρωτοβουλίες, χτυπώντας καμπανάκι στους εργαζόμενους και στους συνταξιούχους, με στόχο όχι μόνο να περισώσουμε ό,τι μπορούμε αλλά και για να ανοίξουμε το δρόμο για την οριστική λύση του προβλήματος, για το δικαίωμα στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία, στην Πρόνοια.

Συνάδελφοι, όπως καταλαβαίνουμε όλοι μας, έχουμε πολύ μαλλί να ξάνουμε, πρέπει να γίνουμε πιο απαιτητικοί από τους εαυτούς μας, να γινόμαστε αυστηροί κριτές του εαυτού μας για να διορθωνόμαστε. Οι απαιτήσεις του αγώνα σήμερα είναι πολλαπλάσιες του χτες, πρέπει να γίνουμε πιο πολλοί, πιο αποτελεσματικοί, να γίνουμε όλοι προπαγανδιστές της υπεράσπισης των συμφερόντων μας».