«Εδώ 'ναι το πικρό το χώμα του Διστόμου.

Ω, εσύ διαβάτη, όπου πατήσεις να προσέχεις -

εδώ πονά η σιωπή, πονάει κι η πέτρα κάθε δρόμου

κι απ' τη θυσία κι απ' τη σκληρότητα του ανθρώπου.

Εδώ μια στήλη απλή, μαρμάρινη, όλη κι όλη

με ονόματα σεμνά, κι η Δόξα τα ανεβαίνει

λυγμό - λυγμό, σκαλί - σκαλί, μεγίστη σκάλα».

*

Γιάννης Ρίτσος - Επίγραμμα για το Δίστομο