Τα τηλεοπτικά πλάνα από το προαύλιο του Ραδιομέγαρου της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή, που κάνουν αυτές τις μέρες το γύρο του κόσμου, τροφοδοτούν μια συζήτηση που έχει ανοίξει με διάφορα σχόλια, του τύπου: «Η ΕΡΤ ενώνει», «Εδώ όλοι μαζί ενάντια στο κλείσιμο της ΕΡΤ». Αυτά κι άλλα παρόμοια τροφοδοτούν τη συζήτηση γύρω από το κίνημα και τον προσανατολισμό του. Ορισμένοι, επίσης, επιδιώκουν να διαμορφώσουν μια πλαστή διαχωριστική γραμμή στο κίνημα.
Ολοι μαζί με γραμμή ρήξης με την εργοδοσία, τα κόμματα του κεφαλαίου, πρέπει να είναι οι εργάτες όλων των κλάδων, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι νέοι και οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας, γιατί αυτοί όλοι μαζί υποφέρουν από την αντιλαϊκή πολιτική διαχρονικά των κυβερνήσεων, πριν και μετά τα μνημόνια. Ολοι αυτοί έχουν συμφέρον να βρεθούν σε μια κοινωνική συμμαχία απέναντι στα μονοπώλια και την εξουσία και τις κυβερνήσεις τους. Αυτό εκφράζει η πρόταση συμμαχίας του ΚΚΕ, για τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας, γιατί είναι η πιο πλατιά ενωτική πρόταση συμμαχίας, γιατί απευθύνεται στην πλειοψηφία του λαού που είναι εργάτες, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, νέοι και γυναίκες της λαϊκής οικογένειας. Αυτή η συμμαχία μπορεί να οργανώσει την αλληλεγγύη, να υπερασπίσει το εργατικό - λαϊκό εισόδημα, να αντικρούσει τα βάρβαρα μέτρα, μπορεί να υπερασπίσει δικαιώματα, να παλέψει για κατακτήσεις.
Σε ό,τι αφορά στα ΜΜΕ, για μια TV με χαρακτήρα που θα υπηρετεί το λαό και όχι τις εκάστοτε κυβερνήσεις και το κράτος των μονοπωλίων. Μια TV δηλαδή στα χέρια του λαού, κοινωνικοποιημένη, λαϊκή περιουσία, που θα συμβάλλει στην ενημέρωση, στην ψυχαγωγία, για τη μόρφωση, τον πολιτισμό του λαού και της νεολαίας. Να αποτελέσει πραγματικό εργαστήρι για τους εργαζόμενους σ' αυτή, των δημοσιογράφων, των τεχνικών, των ανθρώπων του Πολιτισμού κ.ά. και όχι των λίγων εκλεκτών των κυβερνήσεων. Δεν πρέπει, δηλαδή, να έχει το χαρακτήρα εξυπηρέτησης της πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων, που ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της μέχρι σήμερα.
Αυτή η TV δεν μπορεί να συνυπάρχει με τα κανάλια των μεγαλοϊδιοκτητών, γι' αυτό είναι αναγκαία η κοινωνικοποίησή τους. Ιδιαίτερα σήμερα, και όχι μόνο για τα ΜΜΕ, η πάλη είναι δεμένη με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, των επιχειρηματικών ομίλων, την ανατροπή της εξουσίας τους και τη διεκδίκηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.
Στο «Ολοι μαζί» δε χωρούν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ, που λίγο καιρό πριν, στο συνέδριο του ΕΚΑ, οι περίπου 1.000 αντιπρόσωποί τους δεν εμφανίστηκαν καν παρά μόνο για να ψηφίσουν, ενώ αυτοί της ΑΠ από τα σούπερ μάρκετ έρχονταν «καροτσάκι» με τα φορτηγάκια της εργοδοσίας. Δε χωρούν αυτές οι παρατάξεις, που ως πλειοψηφία στο Σωματείο Ναυτιλιακών Υπαλλήλων, με στόχο να αποσπάσουν απόφαση που θα είναι στα μέτρα των εφοπλιστών, έστησαν μία συνέλευση - παρωδία, όπου τα διευθυντικά στελέχη κατέγραφαν παρουσίες και διαθέσεις!
Δε χωρούν, δηλαδή, αυτοί που έκαναν και κάνουν ό,τι μπορούν για να τσακίσουν το εργατικό κίνημα. Τέτοιες δυνάμεις είναι η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ. Στο «Ολοι μαζί» δε χωρούν δυνάμεις που δείχνουν τα μνημόνια, αλλά αθωώνουν όλο το αντεργατικό οικοδόμημα που στήθηκε πριν από τα μνημόνια και ενισχύθηκε απ' αυτά.
Λαϊκή συμμαχία, γραμμή ρήξης με τα μονοπώλια και την εξουσία τους, είναι η λύση. Συσπείρωση με το ΚΚΕ για να δοθεί προοπτική στον αγώνα, απάντηση στη σημερινή κυβέρνηση, αλλά και στις εκκολαπτόμενες κυβερνήσεις που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας το κεφάλαιο και τα μονοπώλια ανέπαφα.