Οι θαυμαστές της, παρά τα χρόνια ζωντανής, σειράς επιστημονικής φαντασίας «Star Trek», θα έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν σε εκδοχή 3D, το 12 κατά σειρά sequel (συνέχεια), αλλά, το δεύτερο της «καινούριας», επιτυχημένης επανεκκίνησης, που εγκαινίασε το 2009 ο σκηνοθέτης Τζέι Τζέι Εϊμπραμς. Ο ίδιος σκηνοθέτης βρίσκεται πίσω από αυτή την αμερικάνικη παραγωγή του 2013 και επιχειρεί επανάληψη της κυρίαρχης ιδέας του 2009, αναμιγνύοντας κομψή δράση επιστημονικής φαντασίας με διανοητικό «δράμα» κατά της βίας. Το στόρι στο «STAR TREK- INTO DARKNESS», καθαρά χρονολογικά, εκτυλίσσεται πριν τα παλιά φιλμ της σειράς, χάρη όμως σε μια πανούργα αλλαγή που έχει να κάνει με το χρόνο της «νέας» επανεκκίνησης του 2009, το μέλλον μετατρέπεται σε άγραφο χαρτί.

Η ταινία στην οποία πλανάται ένα είδος «μετά 11^ης Σεπτέμβρη» τρομοκρατίας, προσπαθεί να ισορροπήσει κυρίως με συνδυασμό μιας στέρεης περιπέτειας για ενήλικες - εξερεύνηση νέων κόσμων στο διάστημα - με θετική στάση απέναντι στην επιστήμη και «πραγματιστική» προσέγγιση στις συγκρούσεις και τον πόλεμο. Στην ταινία πολλά παραμένουν ως είχαν σε παρελθόντα φιλμ της σειράς, όμως το τέμπο είναι πιο γρήγορο, η ειρωνεία παρούσα, το ίδιο οι αστεϊσμοί, τα πιο «φωναχτά» εφέ και συναρπαστικότερος διάλογος. Αυτά είναι τα καλύτερα στοιχεία της ταινίας γιατί οι σκηνές δράσης παραπέμπουν σε οποιοδήποτε φιλμ ντουζίνας. Η μέγιστη ενέργεια συγκεντρώνεται στην επίδειξη της τεχνολογίας και στα εφέ, ενώ οι χαρακτήρες και η ιστορία φαντάζουν μονάχα εξαρτήματα... Το ειρηνόφιλο πλήρωμα του «Enterprise» εδώ, απειλείται από έναν εσωτερικό εχθρό με ατέλειωτους οικονομικούς και τεχνολογικούς πόρους που του παρέχουν ανυπολόγιστη δύναμη. Παρά ταύτα, το πλήρωμα στέκεται απέναντι στη βία, δε δικαιολογεί την εκδίκηση, ούτε κι αφήνει την λογική ή το συναίσθημα να γίνουν ιδεολογίες... Επαναλαμβάνουμε. Για τους θαυμαστές της σειράς μόνο...

Αλλο ένα sequel έχει πρεμιέρα σήμερα. «GROWNUPS 2» ο τίτλος της αμερικάνικης κωμωδίας, παραγωγής 2013, σε σκηνοθεσία Ντένις Ντάγκαν και με απαραίτητο πρωταγωνιστή τον Ανταμ Σάντλερ (είναι και συμπαραγωγός). Βέβαια, καταλαβαίνετε ότι οι παρακάτω γραμμές θα κινηθούν σε πλαίσιο προβλέψιμο μια που πρόκειται για μια προβλέψιμη κακή ταινία με τον Ανταμ Σάντλερ, η ερμηνεία του οποίου προσδίδει στους λαϊκούς κωμικούς ανά τους καιρούς, πρόσημο διανοούμενων, δεδομένου ότι οι ρόλοι που ο Αμερικανός κωμικός αναλαμβάνει -εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων- είναι επιθετικά βλακώδεις. Ομως, για κάποιον που απόλαυσε την προηγούμενη ομότιτλη ταινία ίσως να μην είναι ιδιαίτερα τρελή επιλογή το να αφιερώσει 105 λεπτά από τη ζωή του σε αυτή την παιδαριώδη και αντιδραστική συνέχεια... Η πλήρης απόλαυση ωστόσο προϋποθέτει τη συμφωνία του θεατή σε βασικές παραδοχές: ότι οι γυναίκες που κάνουν καριέρα είναι σκύλες, οι αληθινοί άνδρες δεν τρώνε σούσι και ότι τίποτα δεν είναι τόσο δύσκολο που να μη μπορεί να λυθεί με μια «πορδή» (μετά συγχωρήσεως) ή με μια τούρτα στη μούρη...

Πρεμιέρα σήμερα και για το αμερικάνικο θρίλερ, παραγωγής 2012, με τίτλο «THE ICEMAN», σε σκηνοθεσία του νεαρού σκηνοθέτη Αριελ Βρόμεν. Η πρόθεση της ταινίας ήταν μάλλον να δώσει μια εκδοχή πάνω στο μυστήριο της καταγωγής της βίας... Λόγω έλλειψης όμως νέων ιδεών, η ταινία αυτή, δεν φαντάζει παρά ωχρό αντίγραφο των φιλμ του είδους, που συσσωρεύει κοινοτοπίες σε ένα παγωμένο σενάριο που δεν φωτίζει την ψυχοσύνθεση και την προσωπικότητα του κατά συρροήν δολοφόνου... Ο Βρόμεν είχε στα χέρια του υλικό για μια μεγάλη ταινία που του έδινε τη δυνατότητα διείσδυσης σε πολλές πίστες... Ετσι έπαιξε σε όλα τα ταμπλό χωρίς όμως να καταφέρει να προσδιορίσει επακριβώς το θέμα του. Βέβαια, πέτυχε στο σκέλος της γκανγκστερικής ταινίας που στηρίζεται σε φροντισμένη χρονική αναπαράσταση, της δεκαετίας του'70, τότε που η αληθινή ιστορία την οποία πραγματεύεται, έλαβε χώρα στο Νιου Τζέρσι. Πρωταγωνιστής -πιο δυνατός από την ίδια την ταινία- ο Μάικλ Σάνον που υποδύεται τον επονομαζόμενο Iceman, τον επί συμβολαίω ψυχρό εκτελεστή πολωνικής καταγωγής Ρίτσαρντ Κουκλίνσκι (στο ρόλο της συζύγου του, η Γουινόνα Ράιντερ).

Τέλος, άντρες σε ψυχανάλυση που επιστρέφουν στην μητρική εστία αφού προτίμησαν το γάτο από την αλλεργική τους σύζυγο, άνδρες αξιολύπητοι, που βασανίζονται από ψυχοσωματικές ασθένειες, ειρωνικοί, με δυσκολίες στις σχέσεις με το γυναικείο φύλο, σε αναζήτηση καινούριας ταυτότητας... Πρεμιέρα σήμερα και για την ιβηρική παραγωγή του 2012, «ΕΝΑ ΠΙΣΤΟΛΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΕΡΙ» του Ισπανού σκηνοθέτη Θεσκ Γκάι. Η δεύτερη ταινία μεγάλου μήκους του σκηνοθέτη είναι κωμωδία με δραματικούς τόνους για το εύθραυστο της ανδρικής φιγούρας στις σύγχρονες κοινωνίες. Ελαφριά, θεατρική και ανιαρή, με σημείο εκκίνησης τη θέση ότι ο ρόλος του άνδρα έχει αλλάξει ριζικά τις τελευταίες δεκαετίες χωρίς ουσιαστικά οι ίδιοι να το συνειδητοποιήσουν. Οκτώ επεισόδια συνθέτουν την ταινία που όμως δεν αναπτύσσονται και τελικά οι χαρακτήρες από τις διαφορετικές σκηνές δεν συνενώνονται σε ένα σύνολο ρευστό και σύνθετο... Με τους εξαίρετους Ρικάρντο Νταρίν, Εντουάρντο Νοριέγκα και Λουίς Τόσαρ...