ΑΓΚΥΡΑ.-

Η 22χρονη Ζέχρα Κουλαξίζ ζει πίνοντας μόνο αλατισμένο νερό, εδώ και μήνες. Την Κυριακή η 19χρονη αδελφή της, Τζανάν, άφησε την τελευταία της πνοή μετέχοντας στην ίδια απεργία πείνας, στην οποία μετέχουν εκατοντάδες συγγενείς των 800 πολιτικών κρατουμένων, που άρχισαν τη δική τους απεργία πείνας τον περασμένο Δεκέμβρη. «Θέλουμε να δείξουμε στον κόσμο πως οι άνθρωποί μας πεθαίνουν στις φυλακές», λέει η κοπέλα, που ζυγίζει πια 38 κιλά. Αλλά η τουρκική κυβέρνηση εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους και τους συγγενείς τους με απίστευτη απανθρωπιά, επιμένοντας ότι «δε διαπραγματεύεται με τρομοκράτες». Η πληροφορία δε ότι μελετάται σχέδιο νόμου, για να επιτρέπεται στους κρατούμενους να συναντώνται στις φυλακές τύπου F -σχεδιασμένες για την πλήρη απομόνωσή τους- αποτελεί στην ουσία έναν εμπαιγμό τους και τίποτα παραπάνω...

Η αντίδραση από πλευράς της Ευρώπης και των ΗΠΑ παροτρύνει την τουρκική πολιτική ηγεσία να συνεχίσουν την τακτική της. Η δήλωση του πρωθυπουργού Ετζεβίτ ότι «δε θα υπάρξει συμβιβασμός» εξ αυτής της στήριξης - συνενοχής αντλεί. Ο Ρεσίτ Σαρί, ένας άλλος απεργός πείνας, είναι πεπεισμένος ότι «αν δεν πεθάνουν άνθρωποι, τίποτα δεν αλλάζει σ' αυτή τη χώρα». Μιλάει για την πατρίδα του, την Τουρκία...

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Χικμέτ Σάμι Τουρκ, πέρα από τη «χαλάρωση της απομόνωσης», που προσφέρει σαν καρότο στους κρατούμενους, δεν εννοεί να κάνει «διάλογο» με αυτούς που χαρακτηρίζει «τρομοκράτες». Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Αχμέντ Νετζντέτ Σεζέρ ζητεί από τους απεργούς πείνας να σταματήσουν την κινητοποίησή τους. Αλλά η φαρισαϊκή στάση των κυβερνώντων δεν παρασύρει κανέναν. Ο Χουσνού Οντούλ, επικεφαλής της Ενωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (IHD) της Τουρκίας, εξηγεί ότι «δεν επιθυμούν να άρουν το καθεστώς της απομόνωσης, αλλά μόνο να το τροποποιήσουν». Η παρέμβαση μιας ομάδας προσωπικοτήτων της τέχνης της Τουρκίας που κάλεσαν την κυβέρνηση να αρχίσει ένα διάλογο με τους κρατουμένους καθ' όλες τις ενδείξεις θα πέσει, για άλλη μια φορά, στο κενό.

Εξάλλου οι κυβερνώντες έχουν άλλους «διαλόγους» να ολοκληρώσουν. Π.χ. πρέπει να τσακίσουν τα συνδικάτα, που ζητούν αυξήσεις, για να αντισταθμιστεί το τρομακτικό κόστος, που υφίστανται οι εργαζόμενοι από την οικονομική κρίση. Χτες η Ford άνοιξε εργοστάσιο στη Νικομήδεια, αξίας 650 εκατ. δολαρίων - και η κυβέρνηση δε θα ήθελε να δυσαρεστηθούν οι Αμερικανοί βιομήχανοι από τίποτε απεργίες...