Με την εφαρμογή του «Καλλικράτη» θα αντιμετωπίσει την κυβερνητική πολιτική η διοίκηση της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Αυτό, τουλάχιστον, προκύπτει από τις θέσεις που διατυπώνει για το ζήτημα της διαθεσιμότητας όπου ζητά «να ολοκληρωθεί από όλους τους ΟΤΑ η σύνταξη των Οργανισμών Εσωτερικής Υπηρεσίας με πρόβλεψη και των αρμοδιοτήτων του Ν. 3852/2010 ("Καλλικράτης")» Διεκδικώντας την εφαρμογή όσων προβλέπει το πρόγραμμα «Καλλικράτης» αποδέχεται στην πράξη το ίδιο το πρόγραμμα, που στόχος του είναι η δημιουργία μεγάλων διοικητικών μονάδων, οι οποίες επιδιώκεται να αποτελέσουν εύφορο έδαφος για τη δράση του κεφαλαίου. Παράλληλα, ενώ δηλώνει δήθεν αντίθετη «στην αξιολόγηση Οργανικών Μονάδων και Ανθρώπινου Δυναμικού που μόνο στόχο έχει να δικαιολογήσει την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων» προτείνει «την πραγματική - ουσιαστική καταγραφή αναγκών και προσωπικού (...) λαμβάνοντας υπόψη τις αρμοδιότητες (130) που θα έπρεπε να μεταφερθούν με τον Ν.3852/2010 στις αρχές του 2013 ("Καλλικράτης")». Με άλλα λόγια, όχι μόνο ζητά την εφαρμογή του «Καλλικράτη» αλλά καλλιεργεί και την ψευδαίσθηση ότι σε ένα σύστημα όπου οι ανάγκες που εξυπηρετούνται και με βάση αυτές σχεδιάζουν και υλοποιούν πολιτικές οι εκάστοτε κυβερνήσεις είναι οι ανάγκες του κεφαλαίου σε βάρος των αναγκών της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, σ' αυτό το σύστημα η καταγραφή των αναγκών θα είναι σε όφελος των εργαζομένων. Στην ίδια λογική είναι και η θέση της ΠΟΕ ΟΤΑ πως εφόσον «προκύψει ότι υπάρχει πλεονάζον προσωπικό σε ΟΤΑ τότε μπορεί να υπάρξει μετακίνηση εντός του ίδιου ΟΤΑ ή σε άλλους όμορους». Ομως το προσωπικό που θα χαρακτηριστεί σαν «πλεονάζον» θα είναι γιατί περισσεύει με κριτήριο τις ανάγκες των κεφαλαιοκρατών και όχι της εξυπηρέτησης των λαϊκών αναγκών. Συμπερασματικά, η θέση της ηγεσίας της ΠΟΕ ΟΤΑ για δήθεν αξιολόγηση και κινητικότητα προς όφελος των εργαζομένων αποπροσανατολίζει και βάζει εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση των συνειδήσεων, στην ανάπτυξη αγώνων ενάντια σε αυτή την πολιτική. Εκ του αποτελέσματος διευκολύνει τό πέρασμά της. Και το γνωρίζει, γι' αυτό κατά καιρούς καταφεύγει σε αγωνιστικές κορόνες περί απεργίας διαρκείας την ώρα ακριβώς που κάνει τα πάντα για να στείλει τους εργαζόμενους στα σπίτια τους. Τερτίπια του υπό εκκόλαψη νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού.