ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ - ΔΑΜΑΣΚΟΣ.--

Ο μόνιμος εκπρόσωπος της Συρίας στην έδρα του ΟΗΕ, στη Ν.Υόρκη, Μπασάρ αλ Τζααφάρι κατήγγειλε σε ειδική συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης πως η ανθρωπιστική κρίση στη χώρα του δεν είναι αποτέλεσμα φυσικής καταστροφής ή κλιματικών αλλαγών, αλλά αποτέλεσμα «ξένης πολιτικής συνωμοσίας», με στόχο το λαό και την οικονομία της Συρίας και «όπλο τις χειρότερες μορφές διεθνούς τρομοκρατίας».

Σύμφωνα με εκτενή ανταπόκριση του κρατικού συριακού πρακτορείου ειδήσεων SANA, o Τζααφάρι δεν παρέλειψε να καταγγείλει όμορες με τη Συρία χώρες για την ενεργό υποστήριξη που παρέχουν σε εξτρεμιστικές ομάδες ισλαμιστών, τονίζοντας ότι οι χώρες που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τις συνέπειες της συριακής κρίσης είναι οι ίδιες που την τροφοδοτούν. Σημείωσε, μάλιστα, πως οποιαδήποτε συζήτηση για συντονισμό της βοήθειας για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης στη χώρα του είναι άνευ ουσίας όσο αγνοείται ο καταστροφικός ρόλος «των ένοπλων τρομοκρατικών ομάδων».

Πριν την τοποθέτηση του Μπασάρ αλ Τζααφάρι στη ΓΣ του ΟΗΕ, ειδικοί επιθεωρητές του Οργανισμού με επικεφαλής τον Ακε Σέλστρομ διαπίστωσαν τη χρήση χημικών όπλων σε τουλάχιστον πέντε από τις συνολικά επτά επιθέσεις που ερευνώνται (περιοχές Γκχούτα, Χαν αλ- Ασάλ, Γιομπάρ, Σαραγκέμπ και Ασχραφίεχ Σαχνάγια). Στην έκθεσή τους, ωστόσο, παραδέχονται ότι σε «πολλές περιπτώσεις» δεν ήταν δυνατόν να καθοριστεί με βεβαιότητα η άμεση σύνδεση μεταξύ της πλευράς που εξαπέλυε τις επιθέσεις με τα χημικά όπλα και των θυμάτων.

Εν μέσω αυτών των εξελίξεων, αίσθηση προκάλεσε χτες η παρέμβαση του πρώην διευθυντή της CIA στρατηγού, Μάικ Χέιντεν, σε συνέδριο για την τρομοκρατία από το ερευνητικό κέντρο Jamestown Foundation, όπου υποστήριξε ότι μια νίκη του Προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ στη Συρία «μπορεί να είναι το καλύτερο από τα τρία φρικιαστικά σενάρια, από τα οποία κανένα δεν προβλέπει τη νίκη των ανταρτών της αντιπολίτευσης»...

Ο στρατηγός Χέιντεν εκτίμησε ακόμη ότι η πιο πιθανή έκβαση της συριακής κρίσης είναι να οδηγηθεί η χώρα σε διάλυση, μεταξύ αντίπαλων φατριών, με συνέπεια τον κατακερματισμό των συνόρων, ακόμη και τη διάλυση χωρών της περιοχής που δημιουργήθηκαν «τεχνικά στην περιοχή μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο», βάσει των γαλλο-βρετανικών συμφωνιών Σάικς-Πικό, αλλά και τη δημιουργία μιας νέας «ακυβέρνητης ζώνης στο σταυροδρόμι των πολιτισμών».

Δεν είναι τυχαίο ότι τέτοιες τοποθετήσεις έρχονται μια μέρα μετά την ανακοίνωση ΗΠΑ και Βρετανίας ότι διακόπτουν τη βοήθεια προς τους ένοπλους αντικαθεστωτικούς στη Συρία.