Τετάρτη 1 Γενάρη 2014
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΕΕ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ
Ρίχνουν τους λαούς στη δίνη οξύτατων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων

Η προπαγάνδα για πλούσια κοιτάσματα καυσίμου στην Ελλάδα αποσιωπά ότι στο δοσμένο σύστημα μόνα ωφελημένα από την εξόρυξή τους βγαίνουν τα μονοπώλια
Η προπαγάνδα για πλούσια κοιτάσματα καυσίμου στην Ελλάδα αποσιωπά ότι στο δοσμένο σύστημα μόνα ωφελημένα από την εξόρυξή τους βγαίνουν τα μονοπώλια
Φτηνό καύσιμο, πηγές Ενέργειας και δίκτυα απρόσκοπτης τροφοδοσίας για τα μονοπώλια της ΕΕ αγωνιά να εξασφαλίσει η ελληνική κυβέρνηση με το όλο θέμα να αναδεικνύεται σε μια από τις βασικές προτεραιότητές της -και συνολικά της Ευρωένωσης- στη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας στο α' εξάμηνο του 2014. Την ίδια ώρα, οξύνονται οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων γύρω από τα ενεργειακά, στη δίνη των οποίων έχει περιπέσει η χώρα, με απόφαση των ελληνικών κυβερνήσεων, στην επιδίωξή τους να «αναβαθμιστεί» ο ρόλος τάχα της Ελλάδας, να ενισχυθούν τα συμφέροντα των ελληνικών μονοπωλίων στην ευρύτερη περιοχή.

Το Ενεργειακό πλασάρεται από την κυβέρνηση, άλλες δυνάμεις, το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής, τα μονοπώλια και τα αστικά ΜΜΕ, ως η πολύφερνη νύφη που θα κάνει το λαό να τρώει με χρυσά κουτάλια. Οι σχετικές εξαγγελίες της συγκυβέρνησης απηχούν τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης να αναδείξει τη χώρα σε γεωγραφικό κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων, ενεργειακών πόρων και προσώπων, αναβαθμίζοντας το ρόλο της στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου και τη συμμετοχή της στο μοίρασμα της λείας από τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών και την εκμετάλλευση των λαών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Με παράλληλη πλήρη εκχώρηση του ενεργειακού πλούτου και των αντίστοιχων υποδομών της χώρας στους μονοπωλιακούς ομίλους.

Η ανάγκη των μονοπωλίων της ΕΕ για απρόσκοπτη τροφοδοσία με φτηνό καύσιμο, σχετίζεται άμεσα με τις στρατιωτικές ετοιμασίες της Ευρωένωσης
Η ανάγκη των μονοπωλίων της ΕΕ για απρόσκοπτη τροφοδοσία με φτηνό καύσιμο, σχετίζεται άμεσα με τις στρατιωτικές ετοιμασίες της Ευρωένωσης
Σε αυτό το πλαίσιο, και πριν ακόμα αναλάβει επισήμως την προεδρία, η κυβέρνηση έχει κάνει ήδη μια σειρά επαφές και συνεννοήσεις με υψηλόβαθμους παράγοντες της ΕΕ, αλλά και άλλους.

Ενδεικτικά, αρχές Δεκέμβρη το σύνολο των ενεργειακών θεμάτων και οι προτεραιότητες της Ελληνικής Προεδρίας της ΕΕ στον τομέα της Ενέργειας, τέθηκαν επί τάπητος στη συνάντηση που είχε στην Αθήνα ο πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς, με τον επίτροπο Ενέργειας της ΕΕ, Γκίντερ Ετινγκερ. Ο Ετινγκερ συναντήθηκε και με τον αρμόδιο υπουργό, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γ. Μανιάτη.

Ζητούμενα και αντιθέσεις

Στη διάρκεια των συναντήσεων, μεταξύ του Ευρωπαίου επιτρόπου και των Ελλήνων αξιωματούχων, ανάμεσα σε άλλα, συζητήθηκαν:

-- Η «ενεργειακή ασφάλεια» της ΕΕ και η δημιουργία του «νότιου διαδρόμου» από αγωγούς διέλευσης φυσικού αερίου και πετρελαίου στη νοτιοανατολική λεκάνη της Μεσογείου.

Κατά πληροφορίες, η ΕΕ στην παρούσα φάση προκρίνει την κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ (τον θέλουν και οι ΗΠΑ) που θα μεταφέρει στη νότια Ιταλία κι από 'κεί στην Κεντρική Ευρώπη, μέσω Τουρκίας (σύνδεσή του με τον τουρκικό ΤΑΝΑΡ - «Αγωγός της Ανατολίας»), Ελλάδας και Αλβανίας φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν από την Κασπία. Φαίνεται, επίσης, να συμφωνεί με την κατασκευή υποδομών για τη μεταφορά του κυπριακού και του ισραηλινού φυσικού αερίου προς τις αγορές της Ευρώπης. Σε αυτό το υπο-ζήτημα, η ελληνική κυβέρνηση προτείνει την κατασκευή του αγωγού «East Med Pipeline», σχέδιο σε συνεργασία με Κυπρίους και Ισραηλινούς, για μεταφορά στην Ευρώπη του φυσικού αερίου από τη λεκάνη της νοτιοανατολικής Μεσογείου, όποτε και αν εξορυχθεί.

Το σχέδιο για τον αγωγό ΤΑΡ
Το σχέδιο για τον αγωγό ΤΑΡ
Στον αντίποδα και στο φόντο της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων ΕΕ - Ρωσίας, φαίνεται ότι η ΕΕ επιδιώκει την ακύρωση της κατασκευής του αγωγού «South Stream», που προορίζεται να μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη από το λεγόμενο «νότιο διάδρομο» που συμπεριλαμβάνει και την Ελλάδα. Στη διάρκεια της συνάντησης του πρωθυπουργού με τον επίτροπο της ΕΕ, συζητήθηκε και η πρόσφατη απαίτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς πέντε χώρες - μέλη της ΕΕ (μεταξύ αυτών και η Ελλάδα) και τη Σερβία να ακυρώσουν τις συμφωνίες τους με τη Μόσχα και την «Gazprom» για την κατασκευή του δικτύου αγωγών «South Stream», υποστηρίζοντας ότι αντιβαίνουν στην ευρωενωσιακή νομοθεσία.

Οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και συγκρούσεις, στη δίνη των οποίων έχει ριχτεί και η χώρα με επιλογή των ελληνικών κυβερνήσεων, φάνηκαν και κατά την επίσκεψη, τέλη Οκτώβρη, του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας Σ. Λαβρόφ στην Αθήνα. Στην κορυφή της ατζέντας των συναντήσεων του Ρώσου αξιωματούχου με τον πρωθυπουργό Αντ. Σαμαρά και τον υπουργό Εξωτερικών Ευάγ. Βενιζέλο, βρέθηκαν τα ενεργειακά θέματα και το ενδιαφέρον των ρωσικών μονοπωλίων για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής. Το βλέμμα των ρωσικών μονοπωλίων, όπως και των αμερικανικών και ευρωενωσιακών είναι στραμμένο στις πρόσφατες ανακαλύψεις πολύ μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, σε ένα σχετικά ανεξερεύνητο μέρος της Μεσογείου που βρίσκεται ανάμεσα σε Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρο, Ισραήλ, Συρία και Λίβανο.

Η αστική τάξη της Ρωσίας επιχειρεί με κάθε τρόπο να μην αποκλειστεί από την έρευνα, εκμετάλλευση και μεταφορά των υδρογονανθράκων της περιοχής για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί τα συγκεκριμένα αποθέματα προορίζονται για εναλλακτική πηγή τροφοδοσίας των κρατών - μελών της ΕΕ, που αυτόματα θα οδηγήσει σε μείωση της εξάρτησής τους από το ρωσικό φυσικό αέριο. Δεύτερον, γιατί η ρωσική κυβέρνηση επιδιώκει με κάθε τρόπο να ενισχύσει την παρουσία της, στην κρίσιμη και από γεωστρατηγική άποψη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου απέναντι στους ανταγωνιστές της, ΗΠΑ και ΕΕ.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση, εδράζεται η κίνηση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών, σύμφωνα με πληροφορίες, να προτείνει στον Αντ. Σαμαρά, να επανεξετάσουν οι δύο κυβερνήσεις το σχέδιο της κατασκευής του αγωγού πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, αλλά και να επαναφέρει την πρόταση για κατασκευή της νότιας διακλάδωσης του αγωγού «South Stream» που θα μεταφέρει ρωσικό αέριο μέσω της διαδρομής Βουλγαρία - Ελλάδα - Ιταλία.

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, οι συγκεκριμένες προτάσεις αποτελούν προϊόν της στρατηγικής επιλογής της Ρωσίας να δημιουργήσει πάση θυσία αντίπαλο δέος στην κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου ΤΑΡ και του ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB που προορίζονται να μεταφέρουν το αζέρικο φυσικό αέριο (με τη στήριξη και των ΗΠΑ - ΕΕ) στην Κεντρική Ευρώπη, αλλά και σε χώρες των Βαλκανίων (Βουλγαρία, Ρουμανία, ΠΓΔΜ, Κροατία) που μέχρι σήμερα είναι πλήρως εξαρτημένες από το ρωσικό αέριο της «Gazprom».

Στην όξυνση των ανταγωνισμών πατάνε και οι «διαβεβαιώσεις» Ρώσων αξιωματούχων ότι η «Gazprom» είναι πρόθυμη να συμμετάσχει στο νέο διαγωνισμό για την εξαγορά της ΔΕΠΑ, ακόμα και σε κοινοπραξία με ελληνικό επιχειρηματικό όμιλο ή με εταιρεία από τη Δυτική Ευρώπη. Στόχος των Ρώσων είναι να διατηρήσουν τον έλεγχο στο δίκτυο της ελληνικής αγοράς φυσικού αερίου και ταυτόχρονα να μπουν «σφήνα» στους σχεδιασμούς της κρατικής εταιρείας του Αζερμπαϊτζάν «SOCAR» που πρόσφατα εξαγόρασε τον ΔΕΣΦΑ.

Δέλεαρ για την επίτευξη των ρωσικών σχεδιασμών -που αφορούν και τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου- αποτελούν οι δηλώσεις του Σ. Λαβρόφ ότι η ρωσική κυβέρνηση είναι «θετική» απέναντι στο ελληνικό αίτημα για μείωση της τιμής του φυσικού αερίου, που αυτή τη στιγμή η Ελλάδα προμηθεύεται μέχρι και 30% ακριβότερα, σε σχέση με άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ.

-- Ο εντοπισμός κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη Μεσόγειο και η «αξιοποίηση» των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που διαθέτει η Ελλάδα.

Το ενδιαφέρον της ΕΕ και των ευρωπαϊκών μονοπωλίων τόσο για τα ενεργειακά αποθέματα της Ελλάδας σε Ιόνιο και Νότια Κρήτη όσο και ευρύτερα στη λεκάνη της Μεσογείου αποτελεί αντικείμενο των συζητήσεων της ελληνικής κυβέρνησης με την Κομισιόν. Η ΕΕ επιδιώκει, μέσω της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων των κρατών - μελών της, να μειώσει την εξάρτησή της από την εισαγωγή φυσικού αερίου από άλλες αγορές (Ρωσία, Κατάρ, κ.ά.).

-- Οι δράσεις για την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» της ευρωενωσιακής βιομηχανίας.

Κοινός στόχος είναι η εξασφάλιση ακόμα φτηνότερης Ενέργειας για τις βιομηχανίες και τους επιχειρηματικούς ομίλους, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό που βιώνουν από άλλα μονοπώλια.

-- Η «ολοκλήρωση» της εσωτερικής αγοράς Ενέργειας. Η ελληνική κυβέρνηση επιταχύνει τις διαδικασίες για πλήρη απελευθέρωση της αγοράς στο φυσικό αέριο και την ηλεκτρική ενέργεια, προσφέροντας νέα κερδοφόρα πεδία δράσης, κοιτάσματα, υποδομές και δίκτυα, στους μονοπωλιακούς ομίλους.

-- Η «αναδιάρθρωση» των εταιρειών παραγωγής Ενέργειας. Στόχος κυβέρνησης και ΕΕ είναι να προχωρήσει μέσα στο 2014 η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ.

Βέβαια, η ιδιωτικοποίηση της τελευταίας μπήκε στον «πάγο» μέχρι νεωτέρας, μετά τις πιέσεις της τρόικας να «ανοίξει» στον ανταγωνισμό η αγορά λιανικής του φυσικού αερίου σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Θεσσαλία, που μονοπωλείται σήμερα από τις ΕΠΑ (Επιχειρήσεις Παροχής Αερίου). Η τρόικα ζητά εδώ και καιρό να αλλάξει το καθεστώς λειτουργίας της αγοράς και να καταργηθεί το μονοπώλιο που έχουν μέχρι το 2030 στην αγορά λιανικής του φυσικού αερίου οι ΕΠΑ, στις οποίες μέτοχοι είναι με 51% η ΔΕΠΑ και με 49% η Shell (Αττική) και η Eni (Θεσσαλονίκη, Θεσσαλία). Σε σύσκεψη που έγινε για τα ενεργειακά, πριν μερικές μέρες, στο Μέγαρο Μαξίμου υπό τον πρωθυπουργό, με τη συμμετοχή του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης Ευ. Βενιζέλου και της ηγεσίας των υπουργείων ΠΕΚΑ και Ανάπτυξης, επισημάνθηκε ότι οι αλλαγές που προτείνει η τρόικα επηρεάζουν άμεσα τη ΔΕΠΑ (από τη συμμετοχή της στις ΕΠΑ προέρχεται το 50% των κερδών της), και άρα θα πρέπει να ανασταλεί η ιδιωτικοποίησή της μέχρι κυβέρνηση και Κομισιόν να συμφωνήσουν για το πώς θα ανοίξει η αγορά λιανικής και να βελτιωθεί ο περιλάλητος «ανταγωνισμός».

-- «Οι εξελίξεις του ενεργειακού τομέα στην Ελλάδα τόσο από πλευράς έργων στο πλαίσιο διεθνών συνεργασιών, όσο και προσέλκυσης επενδυτικού ενδιαφέροντος». Πρόκειται για μια σειρά από έργα που προτίθεται να χρηματοδοτήσει η ΕΕ (αγωγοί φυσικού αερίου, πλατφόρμες), με στόχο αφ' ενός να εξασφαλίσει την τροφοδοσία της και αφ' ετέρου να δημιουργήσει νέους κερδοφόρους τομείς για τα ευρωπαϊκά μονοπώλια.

-- Το ενεργειακό κόστος και «η προστασία των ευάλωτων καταναλωτών». Η συζήτηση περί προστασίας των ευάλωτων καταναλωτών, η όψιμη κυβερνητική «ευαισθησία», το περιλάλητο «κοινωνικό τιμολόγιο», αποτελούν πρόκληση σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, όταν την ίδια ώρα η ΔΕΗ, τα τελευταία τρία χρόνια, έχει προχωρήσει σε απανωτές αυξήσεις του ρεύματος, η κυβέρνηση έχει επιβάλει πρόσθετους φόρους στα καύσιμα και με τη συνολική βάρβαρη πολιτική της έχει καταδικάσει εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά στη φτώχεια και την ανεργία, με τους ανθρώπους να πεθαίνουν, επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν για να εξασφαλίσουν τη θέρμανσή τους.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ