Πλήρης ημερών έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 96 χρόνων, στις 6 Φλεβάρη και κηδεύτηκε χτες ο Σλοβάκος κομμουνιστής, ηγετικό στέλεχος του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας, Βασίλ Μπίλακ. Στο πρόσωπό του η αστική και αντικομμουνιστική προπαγάνδα συγκέντρωσε όλα της τα πυρά, γιατί υπήρξε από εκείνα τα στελέχη του Προεδρείου της ΚΕ του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας που απέτρεψαν την αντεπανάσταση και την καπιταλιστική παλινόρθωση το 1968, που είχε δρομολογηθεί με τη δεξιά ηγεσία του Κόμματος και την υποδαύλιση από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, πρωτίστως τις ΗΠΑ και τη Γερμανία.

Οι συνεπείς επαναστατικές δυνάμεις του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας, ανάμεσα τους και ο Μπίλακ, ζήτησαν τη διεθνιστική βοήθεια των σύμμαχων σοσιαλιστικών χωρών του Συμφώνου της Βαρσοβίας, αποτρέποντας την αντεπανάσταση. Η αντεπαναστατική δράση στην Τσεχοσλοβακία, όπως και αυτή στην Ουγγαρία το 1956, υποτιμήθηκαν από το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, και ιδιαίτερα τα κόμματα εξουσίας, ως προς τη στρατηγική του ιμπεριαλισμού για ανατροπή από τα μέσα, μέσω της οπορτουνιστικής διάβρωσης και της επικράτησης αντεπαναστατικών στοιχείων στις κρατικές και κομματικές ηγεσίες, όπως αποδείχτηκε περίτρανα με τις ανατροπές του 1989-1991, αλλά και ως προς την πολιτική που ακολουθούσαν για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, στην πορεία προς τον κομμουνισμό.

Ο Βασίλ Μπίλακ γεννήθηκε στην Κράινα Μπύστρα, στις 11 Αυγούστου 1917 από αγροτική οικογένεια και στα 11 του χρόνια έχασε και τους δύο γονείς του και ρίχτηκε στη βιοπάλη ως ράφτης. Τη δεκαετία του '40 συνδέθηκε με το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα και αναδείχτηκε σε ηγετικό στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ηταν από εκείνα τα στελέχη που και είχαν προειδοποιήσει και αντιπάλεψαν τις αντεπαναστατικές ανατροπές και για αυτό το λόγο βρέθηκαν, μετά τη νίκη της αντεπανάστασης, στο στόχαστρο της αντικομμουνιστικής επίθεσης. Υπέστη διώξεις για «δράση κατά της διεθνούς ειρήνης κι ασφάλειας» (για την υπεράσπιση του σοσιαλισμού με τη συνδρομή και των στρατευμάτων του Συμφώνου της Βαρσοβίας) και για «κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος» (για τη διεθνιστική βοήθεια που προσέφερε το ΚΚ Τσεχοσλοβακίας στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα). Οι κατηγορίες αυτές, παρότι σέρνονταν ως το τέλος της ζωής του, ποτέ δεν μπόρεσαν να σταθούν σε ένα δικαστήριο, όπως επιχειρήθηκε το 2002

«Για ένα πράγμα, μας λέει, είμαι περήφανος. Γιατί εγώ και η γενιά μου έζησε και είδε πώς είναι να οικοδομείς το σοσιαλισμό. Ο,τι κάναμε, το κάναμε για το καλό του λαού και είμαι περήφανος γι' αυτό».