Διαβάζουμε στην «Αυγή της Κυριακής»: «Με τη μεθοδολογία αυτή ο Σαμαράς νομίζει ότι θα ξεγελάσει τους πολίτες εν όψει εκλογών. Ακόμη χειρότερα, όμως, δεσμεύει τη χώρα σε μια πολιτική, δυσκολεύοντας τις κινήσεις ανατροπής που θα κάνει η κυβέρνηση της Αριστεράς. Ανεβάζει δηλαδή το κόστος της αναπόφευκτης πολιτικής σύγκρουσης - διαπραγμάτευσης για τη ρύθμιση του χρέους, τροχιοδρομώντας λύσεις προς όφελος των πιστωτών. Κι αυτοί, με τη σειρά τους, επιδιώκουν "τετελεσμένα", δηλαδή θέλουν να δεσμεύουν τη χώρα με την υπογραφή του Σαμαρά ακόμη κι όταν θα έχει χάσει ο Σαμαράς». Σαν το «παραλάβαμε καμένη γη» μυρίζει η συγκεκριμένη τοποθέτηση. Αλήθεια, προετοιμάζουν από τώρα το έδαφος, αν και όταν γίνουν κυβέρνηση, για να δικαιολογήσουν το γιατί δεν μπορούν να δώσουν έστω και τα ψίχουλα που τάζουν για τη διαχείριση της φτώχειας; Γιατί τα περί αύξησης των κατώτατων μισθών τα συνδέουν με την ανάπτυξη των μεγαλοεπιχειρηματιών. Πρώτα σ' αυτούς και για το λαό βλέπουμε...