«-- Τη θυμάμαι να ρωτάει: Γιατί εμείς έχουμε και τρώμε, ντυνόμαστε και τα παιδιά των εργατών, των προσφύγων γυρνάνε πεινασμένα, ξυπόλητα στο κρύο; Θυμάμαι τους δικούς της να της απαντούν ότι δεν είναι θέματα αυτά που μπορούν να απασχολούν το μυαλό μιας καθώς πρέπει κοπελίτσας του καλού κόσμου. Τη θυμάμαι στα 12 της να γνωρίζει τον Χανς, καθηγητή στη Γερμανική Σχολή, να της λέει "χωρίς κόμμα δεν γίνεται καμιά αλλαγή, κοινωνική επανάσταση (...)"

-- Δε θα σας μιλήσω φίλες για την πικρή ζωή σας. Την ξέρετε καλύτερα από μένα. Το ζήτημα είναι να δούμε ποιος φταίει για αυτήν την κατάσταση και τι πρέπει να κάνετε για να σωθείτε. Ο Μποδοσάκης ζει μέσα σε αφάνταστες πολυτέλειες, ενώ εσείς ...πόσες έκαναν αιμοπτύσεις αυτή τη βδομάδα... Από πού τα βρήκε τα πλούτη ο Μποδοσάκης; Από τη δική σας δουλειά. Τι πρέπει να κάνετε; Να ζητήσετε να καλυτερέψει η ζωή σας, 8ωρη δουλειά, να αυξηθεί το μεροκάματο κατά 50% και να εξισωθεί με το μεροκάματο των ανδρών».

Ενα μικρό απόσπασμα από τα ντοκουμέντα που αφορούν την Ηλέκτρα Αποστόλου και αποδόθηκαν θεατρικά σε σενάριο και σκηνοθεσία της Θαλασσιάς Αντωνοπούλου. Τα σκηνικά δημιούργησαν η Ηρώ Μανδηλαρά και η Νεφέλη Σουλακέλη. Επαιξαν οι ηθοποιοί: Αντώνης Γουγής, Ηρα Ρόκου, Γεωργία Καούκη. Στο πιάνο ήταν ο Δημήτρης Ανδρονιάδης, τρομπέτα ο Γιώργος Καλτσούνης, φαγκότο και φυσαρμόνικα ο Δημήτρης Κουφαλάκος, ενορχήστρωση ο Δημήτρης Κουφαλάκος και ο Δημήτρης Ανδρονιάδης. Τραγούδησε η Ερση Φτούλη. Τα βίντεο επιμελήθηκε ο Κώστας Σταματόπουλος. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, κυκλοφόρησε μια καλαίσθητη πολυσέλιδη μπροσούρα, αφιερωμένη στη ζωή και τη δράση της Ηλέκτρας, με το βιογραφικό της, ντοκουμέντα, αποσπάσματα από την αλληλογραφία της και στιγμές από την προσφορά των καλλιτεχνών στην Αντίσταση στην Αθήνα, την οποία επιμελήθηκε η ΤΟ Καλλιτεχνών.