Στην τελική ευθεία βρίσκονται οι διαδικασίες για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ ΑΕ, με την κυβέρνηση να βγάζει «στο σφυρί» το λιμάνι του Πειραιά, μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο διαθέτει το 74,14% των μετοχών του ΟΛΠ. Στο πλαίσιο των διαδικασιών που ήδη «τρέχουν», την ερχόμενη Τετάρτη ο υπουργός Ναυτιλίας, Μ. Βαρβιτσιώτης, θα ενημερώσει τα μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής για την «πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος αναφορικά με την απόκτηση πλειοψηφικής συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο της ΟΛΠ ΑΕ».

Στην Επιτροπή της Βουλής, ο υπουργός θα παρουσιάσει κείμενο το οποίο αποτελεί το σχέδιο της προκήρυξης του διαγωνισμού. Οπως αναφέρεται στο κείμενο «στο πλαίσιο της ανωτέρω νομοθεσίας (σ.σ. προηγουμένως περιγράφεται όλο το αντιδραστικό πλαίσιο με το οποίο ιδιωτικοποιείται ο ΟΛΠ), το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου (ΤΑΙΠΕΔ) επέλεξε, δυνάμει σχετικής απόφασης που έλαβε κατά τη συνεδρίασή του, τη διάθεση πλειοψηφικού ποσοστού συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο της ΟΛΠ, κυμαινόμενου μεταξύ 51% έως και 74,14% στο μετοχικό κεφάλαιο της ΟΛΠ και, περαιτέρω, ενέκρινε τη διαδικασία αναφορικά με την πώληση του ποσοστού μέσω διεθνούς ανταγωνιστικής διαγωνιστικής διαδικασίας. Το Ταμείο διατηρεί το δικαίωμα να προσδιορίσει το επακριβές ποσοστό μετοχών της ΟΛΠ που θα αποτελέσει το αντικείμενο της διαδικασίας». Μέχρι τώρα, η συζήτηση γινόταν για την πώληση του 67% των μετοχών.

Η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά γίνεται στο πλαίσιο των οδηγιών της ΕΕ για την απελευθέρωση των λιμενικών υπηρεσιών, με γνώμονα την κερδοφορία των μονοπωλίων. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο και εξαιτίας της θέσης που κατέχει το λιμάνι, εκδηλώνονται έντονες αντιθέσεις και ανταγωνισμοί ανάμεσα σε μονοπώλια ΗΠΑ, Κίνας, ΕΕ και Ρωσίας, με ευρύτερα γεωπολιτικά και οικονομικά κίνητρα, για το ποιος θα το βάλει στο χέρι.

Σε αυτό οφείλονται οι «επιφυλάξεις» που εκφράζει η ΕΕ για την παραπέρα επέκταση του κινεζικού μονοπωλίου της COSCO στο λιμάνι, που έχει ήδη βάλει στο χέρι από το 2009 την προβλήτα ΙΙ του ΟΛΠ και το μεγαλύτερο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) της χώρας, ελέγχοντας έτσι το μεγαλύτερο μέρος του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου. Σε κάθε περίπτωση, οι μοναδικοί χαμένοι είναι οι εργαζόμενοι του λιμανιού και συνολικά της χώρας, καθώς οι διαδικασίες ιδιωτικοποίησης συνοδεύονται με το τσάκισμα εργασιακών δικαιωμάτων, την ώρα που τα μονοπώλια ξεκοκαλίζουν υποδομές στρατηγικής σημασίας, όπως τα λιμάνια.